ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ – Age Of Basketball http://www.ageofbasketball.net AGE OF BASKETBALL. Η μοναδική Αθλητιατρική Μπασκετική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο ξεχωρίζει μέσα από το περιεχόμενο, τα άρθρα ... Thu, 26 Dec 2019 19:36:11 +0000 en-US hourly 1 https://wordpress.org/?v=5.0.21 Το «αχ» της Φενέρ, η κούπα του Μίλος και του Χριάπα! http://www.ageofbasketball.net/archives/10005 http://www.ageofbasketball.net/archives/10005#respond Mon, 16 May 2016 05:18:00 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2016/05/16/cska-champions-2016/ Μετά από έναν τελικό «for the ages» που λένε και οι Αμερικανοί, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας σήκωσε το τρόπαιο της Ευρωλίγκας για πρώτη φορά από το 2008 και για 7η συνολικά στην ιστορία της, επικρατώντας στην παράταση με 101-96 της Φενέρμπαχτσε. Μαζί με την κούπα, ο Νάντο Ντε Κολό σήκωσε και το τρόπαιο του MVP του …

The post Το «αχ» της Φενέρ, η κούπα του Μίλος και του Χριάπα! appeared first on Age Of Basketball.

]]>

Μετά από έναν τελικό «for the ages» που λένε και οι Αμερικανοί, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας σήκωσε το τρόπαιο της Ευρωλίγκας για πρώτη φορά από το 2008 και για 7η συνολικά στην ιστορία της, επικρατώντας στην παράταση με 101-96 της Φενέρμπαχτσε. Μαζί με την κούπα, ο Νάντο Ντε Κολό σήκωσε και το τρόπαιο του MVP του φάιναλ φορ, με τον τελικό να είναι… instant classic, ένα ματς που θα θυμόμαστε για καιρό!

Όσο ξενέρωτα έμοιαζαν τα πράγματα στο ημίχρονο, όταν η ΤΣΣΚΑ ήταν μπροστά με 50-30 και η Φενέρ είχε… πηδήξει τη 2η περίοδο (28-10 το επιμέρους εκεί), τόσο διαφορετικά ήταν μετά το 30ο λεπτό. Η ΤΣΣΚΑ έφτασε στο +21 λίγο πριν το τέλος του 3ου δεκαλέπτου, αλλά καταλάβαινες από τη γλώσσα του σώματος του… Βατούτιν ότι δεν ένιωθε καθόλου σίγουρη. Ακόμα και στους 20 πόντους, ακόμα και όταν η διαφορά έπαιζε από 16 ως 21 για πάνω από 5 λεπτά, ο Βατούτιν έμοιαζε ετοιμοθάνατος στις εξέδρες και η ΤΣΣΚΑ ήταν έτοιμη να παραλύσει.

Η καμπή του αγώνα ήρθε σε ένα περιστατικό για τα μάτια της κλασσικής σε όλα τα σύγχρονα φάιναλ φορ courtside καλλονής της ΤΣΣΚΑ με το επίσης κλασσικό φόρεμα-σημαία της Ρωσίας (άλλο κάθε χρονιά, μην παρεξηγηθώ). Το σκορ ήταν 53-36, η 3η περίοδος ήθελε 6:36 για να τελειώσει και ο Βορόντσεβιτς έκανε ένα ατσούμπαλο φάουλ στον Κάλινιτς σε αιφνιδιασμό των Τούρκων. Ο Κάλινιτς έχασε την ισορροπία του, έπεφτε προς τα courtside όπου ήταν καθισμένη η κοπέλα και ο άντρας δίπλα της τον έσπρωξε για να μην πέσει πάνω της (ή απλώς επειδή είχε την ευκαιρία να το κάνει με τη σωστή δικαιολογία).

Ο Κάλινιτς «τρελάθηκε» και πήγε να ζητήσει τα ρέστα, ο Ρώσος τον έσπρωξε και πάλι, οπότε δημιουργήθηκε γενική μανούρα, στην οποία η μόνη που έδειχνε να μην έχει όρεξη να ανακατευτεί ήταν η κοπέλα (η Καταρίνα Κόνοβα) που ήταν το… μήλο της έριδος (η κάμερα δείχνει το Ρώσο από την αρχή να κάνει νοήματα σε κάποιον που του ζήτησε το λόγο ότι το έκανε για να προστατεύσει την κοπέλα). Ο Ρώσος που έσπρωξε τον Κάλινιτς είναι ο Ντμίτρι Κόνοφ, πρόεδρος της SIBUR, πετροχημικής εταιρείας, από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Και μάλλον αυτό απάντησε ο Λα Μόνικα στον Κάλινιτς όταν πήγε να του γκρινιάξει ότι τον έσπρωξε κάποιος από τα courtside, κάτι στη λογική του ‘μαζέψου, θα μας βρουν σε χαντάκι αν το τραβήξουμε’.

Ρώσοι και Τούρκοι VIPs άρχισαν να μανουριάζουν, αλλά γρήγορα ηρέμησαν με την Ευρωλίγκα να μην τολμά να διώξει κανέναν από τους courtside (εννοείται, πιο πιθανό ήταν να αποβάλουν τον Κάλινιτς).

Θα μου πείτε πώς ήρθε η καμπή τότε, αφού η ΤΣΣΚΑ, 7 λεπτά αργότερα, με 9:18 για το τέλος ήταν στο +17 με τρίποντο του Χριάπα. Κάνοντας και… λίγο χιούμορ (για να έχω και την αφορμή να σχολιάσω ένα περιστατικό που όμοιό του δεν είχαμε δει σε τελικό Ευρωλίγκας είναι αλήθεια), το σημείο αυτό ήταν ιδιαίτερα κρίσιμο γιατί… ξύπνησε τον Ομπράντοβιτς στον πάγκο της Φενέρ. Σαν να τον τσίμπησε μύγα, κάπου εκεί γύρω ο Ομπράντοβιτς κατάλαβε ότι έπρεπε να βγάλει τον Βέσελι έξω γιατί είχε 0/8 βολές ως τότε και του έχανε τον αγώνα. Οι Ρώσοι το είχαν καταλάβει και του έκαναν πλακίτσα, κάνοντάς του φάουλ σε κάθε φάση… hack a Jan δηλαδή.

Το πραγματοποίησε σχεδόν 2 λεπτά αργότερα, ακριβώς μετά που ο Βέσελι έβαζε την 1η του βολή στο ματς (1/10) για να ξεσηκώσει όλο το γήπεδο που πανηγύριζε και τον ειρωνευόταν (όπως και όλοι όσοι έβλεπαν από την τηλεόραση τον αγώνα). Ο Ομπράντοβιτς τον έβγαλε, δεν τον ξανάβαλε ως το τέλος του αγώνα και ο Βέσελι έμεινε στον πάγκο απορημένος γιατί τον έβγαλαν τώρα που άρχισε να βάζει βολές.

Μετά το τρίποντο του Χριάπα για το 72-55 η Φενέρ άρχισε να βάζει τα πάντα. Όλοι εκτός από τον Μπογκντάνοβιτς, δηλαδή, που έμεινε βράχος ως το τέλος στο ότι δεν πετύχαινε ούτε μπανιέρα από μακριά. Κάθε καλάθι που έβαζαν οι Τούρκοι ήταν μια μαχαιριά στο στήθος του Βατούτιν. Σε τέτοιο βαθμό, που νομίζω ότι χτες παρατηρήσαμε σε παγκόσμια πρώτη να λυπούνται τόσοι πολλοί φτωχοί άνθρωποι (εμείς δηλαδή) έναν τόσο πλούσιο, ενώ και όλοι οι ουδέτεροι που ήταν με τη Φενέρ κατά την ανατροπή, άρχισαν να λένε στο τέλος «να το πάρει η ΤΣΣΚΑ μόνο και μόνο γι’ αυτόν τον κακομοίρη τον Βατούτιν, δεν αντέχω να τον βλέπω άλλο έτσι». Και για τη γυναίκα του, που προσπαθούσε με επιδεξιότητα να αποφύγει το βλέμμα του, όπως μας έδειχνε η κάμερα σε κάθε φάση, για να μην την αρχίσει στο πρήξιμο φαντάζομαι.

Η Φενέρ με τον Ντίξον, τον Σλούκα, τον Ντατόμε και τον Άντιτς έβαζε το ένα τρίποντο μετά το άλλο και τη μία βολή μετά την άλλη (15/16 μετά τη στιγμή που ο Βέσελι έβαλε την πρώτη δική του και όλοι πια πίστεψαν ότι είναι εύκολο να βάζεις βολές), ο Ούντο έκανε απίστευτη εμφάνιση στη ρακέτα (μακράν ο MVP της Φενέρ στον τελικό) με ριμπάουντ, καρφώματα, τάπες, άμυνες, και η ΤΣΣΚΑ έμοιαζε να παραπαίει. Εντελώς. Το γεγονός ότι οι Ρώσοι δεν είχαν τρόπο αντίδρασης γιατί δεν είχαν καταλάβει από πού τους ερχόταν φάνηκε και από το «ήμασταν καλύτεροι σε όλο το ματς» που είπε ο Ιτούδης στο τέλος.

Βέβαια, το παιχνίδι σήκωνε πολλές ερμηνείες φαίνεται, αφού απ’ τη μία ο Ιτούδης έλεγε ότι η ομάδα του ήταν καλύτερη σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, απ’ την άλλη ο Ομπράντοβιτς ότι οι διαιτητές έκλεψαν τον τίτλο απ’ τη δική του ομάδα που τον άξιζε. Δεν μπορώ να πω ότι δεν το περιμέναμε ότι ο χαμένος θα γκρινιάξει για τη διαιτησία πάντως…

Πίσω στο ματς, με 3:25 για το τέλος ο Ντίξον έγραψε τρίποντο για το 79-76, ο ίδιος σκόραρε στο 2:00 για το 79-78, ο ίδιος ισοφάρισε στα 40 δευτερόλεπτα σε 81-81 για να έρθουν 2 βολές του Σλούκα για το 81-83 στα 21 δευτερόλεπτα. Η ΤΣΣΚΑ παρέπαιε (το ξανάπα;) και παραλίγο να πετάξει τον τελικό στην κανονική διάρκεια, όταν ο Ντε Κολό έχασε την μπάλα.

Γενικώς, ο Γάλλος στην 4η περίοδο δεν την πάλευε καθόλου. Μπήκε με 6:39 για τη λήξη και ως το τέλος έκανε 3 λάθη, έφαγε 2 τάπες, είχε 2 ακόμα άστοχα σουτ (πέραν των δύο που ταπώθηκαν, 4 το σύνολο δηλαδή) και έβαλε ένα λέι απ από μια μαγική πάσα του Τεόντοσιτς. Μόνο και μόνο γι’ αυτό το δεκάλεπτο δεν έπρεπε να πάρει το MVP του φάιναλ φορ, το οποίο μάλλον άξιζε αν δούμε συνολικά τους δύο αγώνες, αλλά κοιτώντας μόνο τον τελικό (εξάλλου αυτό μετράει, όχι ο ημιτελικός) ο Τεόντοσιτς αδικήθηκε στην επιλογή του MVP.

Αποκορύφωμα της κατάρρευσης του Γάλλου στην 4η περίοδο η τελευταία φάση όταν έχασε την μπάλα, για να σώσει την κατοχή ο Τεόντοσιτς, να κρατηθεί χωρίς βήματα, να μην εκβιάσει σουτ (εκεί νομίζω όλοι απόρησαν…), να του ξαναδώσει για τρίποντο, το οποίο και ο Γάλλος έχασε. Και εκεί που όλα έμοιαζαν χαμένα για τους Ρώσους ήρθε ο Βίκτορ Χριάπα με επιθετικό ριμπάουντ και σουτ στο άλμα του ριμπάουντ πριν πατήσει κάτω για να ισοφαρίσει το ματς σε 83-83. Κάπου μακριά, οι οπαδοί του Άρη θυμήθηκαν τον Μίρο Ραΐτσεβιτς και το καλάθι τίτλου στην κούπα του 2003 κόντρα στην Προκόμ.

Μετά το ματς ο Βορόντσεβιτς έκανε την ανάλυση της φάσης με την οποία ισοφάρισε ο Χριάπα τον τελικό και απέδειξε ότι ήταν βγαλμένη από σύστημα: «Στο τελευταίο τάιμ άουτ του είπα ‘μπες μέσα και σώσε μας’. Και μπήκε και μας έσωσε».

Αφού γλίτωσε τα εμφράγματα η ΤΣΣΚΑ στην κανονική διάρκεια (απορίας άξιον, βέβαια, πώς τα γλίτωσε ο Βατούτιν) στην παράταση πάτησε καλύτερα στα πόδια της. Ναι μεν το έξτρα πεντάλεπτο ξεκίνησε με τρίποντο του Σλούκα, αλλά το άστοχο σουτ του Ούντο (του έβγαλε τη γλώσσα ο Ομπράντοβιτς απ’ όταν πέταξε έξω τον Βέσελι) και το λάθος του Σλούκα έβαλαν την ΤΣΣΚΑ μπροστά. Μετά, ο Ντε Κολό έβαζε βολές, ο Χάινς πήρε το… δεύτερο πιο σημαντικό επιθετικό ριμπάουντ του ματς για το 95-90, ο Κάλινιτς έκανε μια τρύπα στο νερό προσπαθώντας να παίξει πλάτη για να φάει τάπα από τον Χριάπα, και κάπως έτσι η ΤΣΣΚΑ πήγε στο 97-90.

Με τα «αν» κατόπιν εορτής δεν γίνεται δουλειά και μπορούν όλοι να κάνουν τους έξυπνους, αλλά… αν ο Ομπράντοβιτς είχε μοιράσει το χρόνο του Κάλινιτς στο τέλος σε Άντιτς-Ντατόμε, ίσως να μιλούσαμε για άλλο τροπαιούχο τώρα. Ο Άντιτς έκανε έναν καταπληκτικό τελικό και πραγματικά τα 17:35 που έπαιξε ήταν πολύ λίγα.

Ο τελικός έληξε στο 101-96, η ΤΣΣΚΑ πήρε την 7η κούπα της (1961, 1963, 1969, 1971, 2006, 2008, 2016), ξόρκισε και τον δαίμονα του Ολυμπιακού, ο Ομπράντοβιτς έχασε τον 1ο τελικό της καριέρας του στην Ευρωλίγκα (δεν μετράω τη Σουπρολίγκα μόνο και μόνο λόγω ονόματος), ο Ιτούδης έγινε ο 2ος Έλληνας συνολικά και 1ος Έλληνας σε ξένη ομάδα που σηκώνει τρόπαιο, ο Κάιλ Χάινς πήρε 3η Ευρωλίγκα (ο αμέσως προηγούμενος που το είχε καταφέρει ήταν ο Σπανούλης), ο Μίλος Τεόντοσιτς πήρε την 1η του Ευρωλίγκα στο 7ο του φάιναλ φορ (χρειάστηκε περισσότερα από κάθε άλλον παίκτη για να πάρει το τρόπαιο, απ’ όταν ξεκίνησαν τα φάιναλ φορ), ο Νάντο Ντε Κολό μας θύμισε τον Αντουάν Ριγκοντό αφού έγινε ο 1ος Γάλλος που σήκωσε Ευρωλίγκα από το 2001 (Κίντερ Μπολόνια).

Ο Ντε Κολό πήρε το MVP του φάιναλ φορ με 26.0 πόντους, 5.5 ασίστ και 2.0 κλεψίματα ανά αγώνα με 9.0 κερδισμένα φάουλ. Στον τελικό ο Τεόντοσιτς ήταν λίγο καλύτερος (19 πόντους, 5 ριμπάουντ, 7 ασίστ, 2 κλεψίματα, 7 κερδισμένα φάουλ) αλλά νομίζω ότι σήμερα τον Μίλος λίγο τον ενδιαφέρει αυτό το MVP τη στιγμή που πήρε τον τίτλο που τόσο του έλειπε από μια λαμπρή καριέρα.

Νίκος Κουσούλης

The post Το «αχ» της Φενέρ, η κούπα του Μίλος και του Χριάπα! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/10005/feed 0
Η πρόκληση για τους “αιώνιους” http://www.ageofbasketball.net/archives/9886 http://www.ageofbasketball.net/archives/9886#respond Thu, 17 Mar 2016 06:07:03 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2016/03/17/qq-40/ Φτάσαμε, λοιπόν, λίγο πριν το τέλος του Top-16 στην Ευρωλίγκα. Σε αντίθεση με τα όσα έχουμε συνηθίσει, αυτή τη χρονιά δεν έχουμε κάποια δικιά μας ομάδα καβάλα στο άλογο για το φάιναλ φορ. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν αμφότεροι κάνει πολλά λάθη από πέρσι το καλοκαίρι και ο τρόπος που προσπάθησαν να τα καλύψουν δεν ήταν …

The post Η πρόκληση για τους “αιώνιους” appeared first on Age Of Basketball.

]]>

Φτάσαμε, λοιπόν, λίγο πριν το τέλος του Top-16 στην Ευρωλίγκα. Σε αντίθεση με τα όσα έχουμε συνηθίσει, αυτή τη χρονιά δεν έχουμε κάποια δικιά μας ομάδα καβάλα στο άλογο για το φάιναλ φορ. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν αμφότεροι κάνει πολλά λάθη από πέρσι το καλοκαίρι και ο τρόπος που προσπάθησαν να τα καλύψουν δεν ήταν ο ενδεδειγμένος στη διάρκεια της σεζόν. Αποτέλεσμα; Με 4 αγώνες για το τέλος του Top-16, ο Ολυμπιακός εξαρτάται από χίλια δυο άλλα αποτελέσματα και ο Παναθηναϊκός είναι στην 4η θέση ενός σχετικά εύκολου ομίλου.

Βέβαια, αυτή τη στιγμή οι δυο «αιώνιοι» δεν είναι στην ίδια θέση, ούτε στην ίδια κατάσταση. Ο μεν Παναθηναϊκός έχει απογοητεύσει σε πολλά παιχνίδια αλλά κρατάει την πρόκριση στα χέρια του και μπορεί να παλέψει μέχρι και για το πλεονέκτημα έδρας (δεν εξαρτάται από αυτόν, πάντως), ο δε Ολυμπιακός κινδυνεύει να μείνει εκτός πλέι οφς για πρώτη φορά μετά το 2004-05! Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν 10 συνεχόμενες παρουσίες σε πλέι οφς Ευρωλίγκας και, όπως κι αν θέλει να το απαλύνει κάποιος, θα είναι τεράστια αποτυχία το να σπάσει αυτό το σερί φέτος.

Στη μέση της σεζόν και με τα ρόστερ να έχουν κλείσει δεν έχει νόημα να αναλύσει κάποιος τι λάθη έγιναν από τον καθένα το καλοκαίρι ή γιατί δεν έπρεπε μεσούσης της σεζόν να πάρει τον έναν παίκτη αλλά έπρεπε να προτιμήσει τον άλλον, ή γιατί δεν περιμένεις μέχρι 5 λεπτά πριν λήξει η προθεσμία των μετεγγραφών για να κάνεις κίνηση, ή γιατί δεν βασίζεις την ομάδα σου σε παίκτες που δεν μπορούν πια να τη στηρίξουν, ή ό,τι άλλο μπορεί να ειπωθεί ως λόγος των προβλημάτων των δύο εκπροσώπων μας στην Ευρωλίγκα. Το θέμα είναι ένα αυτή τη στιγμή: μπορεί να προχωρήσει η ευρωπαϊκή σεζόν και πώς;

Ο Παναθηναϊκός

Τα πράγματα όσον αφορά στην πρόκριση είναι στο χέρι του Παναθηναϊκού. Όμως, παρότι μοιάζει μεγάλη η απόστασή του από την 5η θέση, 2 ήττες τον χωρίζουν αυτή τη στιγμή από την Εφές, δεν έχει δέσει τον γάιδαρό του. Ίσως το κάνει μετά και από αυτή την αγωνιστική. Η Εφές είναι πραγματικά άθλια στο Top-16, πιθανότατα είναι η μεγαλύτερη ως τώρα απογοήτευση από τις 16 των ομίλων. Μέχρι τη 10η αγωνιστική μετρούσε 4 συνεχόμενες ήττες από την 6η ως την 9η και έχει καταφέρει να κυνηγά Χίμαιρες.

Όμως, δεν είναι ακόμα εκτός. Είναι 2 νίκες πίσω από τον Παναθηναϊκό, αλλά τον έχει στην έδρα της και με τη διαφορά των 5 πόντων από το πρώτο παιχνίδι να είναι ανατρέψιμη. Οπότε θέλει δύο νίκες παραπάνω. Το πρόγραμμά της έχει δύο βατά παιχνίδια (3 στα 4 εντός έδρας), με Τσεντεβίτα και Ουνικάχα Μάλαγα, ενώ το δύσκολο (πλην Παναθηναϊκού) είναι με τη Φενέρ τη 13η αγωνιστική… εκτός έδρας. Η οποία Φενέρ θα είναι ως τότε και μαθηματικά πρώτη (έχει 2-0 Λοκομοτίβ και Ερυθρό Αστέρα και τη διαφορά στην ισοβαθμία με τον Παναθηναϊκό, πρέπει δηλαδή σε 4 ματς να χάσει 3 περισσότερα από τους τρεις τους). Δεν θα πω ότι ο Ομπράντοβιτς θα το δώσει στον Ίβκοβιτς, αλλά ότι οι παίκτες του δεν θα… πεθάνουν κιόλας αν δεν κερδίσουν, ενώ απέναντί τους μπορεί να βρουν έναν αντίπαλο που θα παίζει όλη τη σεζόν.

Οπότε τι πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός; Το κλειδί είναι το σημερινό ματς. Ο Παναθηναϊκός ψάχνει σε 3 ματς (ως αυτό με την Εφές) στη χειρότερη περίπτωση τα ίδια αποτελέσματα με την Εφές για να είναι σίγουρος. Έχει μέσα τη Λοκομοτίβ, έξω την Νταρουσάφακα και μέσα την Τσεντεβίτα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κερδίσει και τις 3 αν και η Εφές πάει 3-0 ή να πάρει τα δύο ματς αν η Εφές χάσει από τη Φενέρ. Σε άλλη περίπτωση, αν ο Παναθηναϊκός χάσει έναν αγώνα δηλαδή και η Εφές πάει 3-0, θα πρέπει να παίξει ματς πρόκρισης την τελευταία αγωνιστική στην έδρα της αντιπάλου του, έχοντας μόνο 5 πόντους καβάντζα. Ή να ελπίζει ότι ο Ερυθρός Αστέρας (που έχει την ισοβαθμία από την Εφές και τον Παναθηναϊκό) θα χάσει 3 αγώνες με Ουνικάχα, Λοκομοτίβ, Νταρουσάφακα και Τσεντεβίτα.

Το σημαντικότερο θέμα με την προσπάθεια του Παναθηναϊκού είναι το πρόγραμμα. Θεωρώ ότι ακόμα και στην κάκιστη κατάσταση που είναι εδώ και κάποιους μήνες η Εφές (δεν βλέπεται) θα πάρει τα δυο ματς με Τσεντεβίτα και Ουνικάχα στην έδρα της. Αν φτάσουμε στη 13η αγωνιστική με την Εφές στο 6-6 και τον Παναθηναϊκό στο 7-5, τότε οι Τούρκοι θα κρατάνε πια την κατάσταση (και) στα δικά τους χέρια. Εν ολίγοις οι δυο τους θα παίζουν πια στα ίσα την πρόκριση με μόνη διαφορά τους 5 πόντους του ΟΑΚΑ. Σενάριο απευκταίο σίγουρα, αλλά όχι και αδύνατο να συμβεί.

Όμως, ο όμιλος διαβάζεται και αλλιώς. Ο Παναθηναϊκός απόψε υποδέχεται στο ΟΑΚΑ τη Λοκομοτίβ. Οι δυο τους έχουν 1 νίκη διαφορά και 9 πόντους από τον πρώτο αγώνα. Τι θα κρίνει το ματς πέραν των όσων έγραφα τόση ώρα; Το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφς. Η Λοκομοτίβ έχει πιο εύκολο πρόγραμμα από τον Παναθηναϊκό, μέσα Ερυθρό Αστέρα, μέσα Ουνικάχα και έξω Νταρουσάφακα κατά σειρά. Αν κερδίσει στο ΟΑΚΑ η 2η θέση και το πλεονέκτημα τελειώνουν για το «τριφύλλι». Αν χάσει αλλά κρατήσει το +9 του πρώτου αγώνα (αν ο Παναθηναϊκός πληρώσει το τρίποντο του Ντρέιπερ δηλαδή…), νομίζω ότι και πάλι θα είναι το φαβορί για το πλεονέκτημα έδρας, αφού οι δυο τους θα ισοβαθμήσουν, αλλά οι Ρώσοι δύσκολα θα χάσουν ματς ως το τέλος (επικίνδυνο μόνο αυτό με τον Ερυθρό Αστέρα, που κυνηγάει κι αυτός τη 2η θέση και αν κερδίσει στη Ρωσία είναι πιθανό να πάει στο 4-0 για να βγει 2ος). Για να πει ότι μπαίνει στο παιχνίδι με πραγματικές πιθανότητες να παίξει στα πλέι οφς με πλεονέκτημα έδρας, ρεαλιστικά, ο Παναθηναϊκός πρέπει να κερδίσει με διψήφια διαφορά απόψε. Όλα αυτά χωρίς να έχω βάλει στην εξίσωση τον Ερυθρό Αστέρα, με τον οποίο ο Παναθηναϊκός κουβαλά ως βαρύ φορτίο το 0-2 (με τη δεύτερη ήττα να έρχεται μετά από 5 συνεχόμενες νίκες για τον Παναθηναϊκό) που τον καταδικάζει και στη διπλή και στην τριπλή ισοβαθμία.

Αν οι «πράσινοι» κερδίσουν με 10+ απόψε, τότε θα έχουν μπει για τα καλά στη μάχη της 2ης θέσης και θα έχουν 3 αγώνες για να προστατεύσουν το κατόρθωμά τους (αν η Λοκομοτίβ κερδίσει τον Ερυθρό Αστέρα θα φέρει τον Παναθηναϊκό 2ο εφόσον κάνει το 3-0). Με λίγα λόγια, το αποψινό ματς είναι το πιο σημαντικό για τον Παναθηναϊκό μέχρι στιγμής φέτος. Είναι το κομβικό σημείο των ομίλων που θα καθορίσει το πού θα κινηθεί στον όμιλο, για το 2-3 ή για τη μάχη του 4-5.

Βέβαια, όπως είναι ο άλλος όμιλος, δεν πάει να πει ότι αν βγει 2ος θα παίξει με χειρότερη ομάδα, αλλά η ασφάλεια που νιώθει στο ΟΑΚΑ νομίζω ότι δεν συγκρίνεται με κανένα πιθανό διασταύρωμα.

Ο Ολυμπιακός

Ο Παναθηναϊκός κρατά την κατάσταση στα χέρια του και ξέρει ότι αυτή η αγωνιστική είναι καθοριστικής σημασίας για τη συνέχεια των ομίλων. Απ’ την άλλη, ο Ολυμπιακός είναι εδώ και 6 αγωνιστικές μπροστά σε έναν καθρέπτη και μουντζώνεται (και λίγα λέω). Το πράγμα στράβωσε πολύ νωρίς για τους «ερυθρολεύκους», την 3η αγωνιστική στο ΣΕΦ με την Μπαμπέργκ. Κι αν τότε είπαμε ότι υπάρχει χρόνος για να καλυφθεί το θέμα, ήρθε η ήττα στο Κάουνας την 4η αγωνιστική για να δυσκολέψει πολύ τα πράγματα. Και σα να μην έφτανε αυτό, ο Ολυμπιακός κατάφερε να χάσει ηλιθίως έναν δικό του αγώνα στη Γερμανία τη 10η αγωνιστική. Εν ολίγοις; 0-3 με τις δύο αδύναμες ομάδες του ομίλου.

Προφανώς μετά δεν σου φταίει κανένας άλλος, μόνος σου έβαλες τα χέρια σου και έβγαλες τα μάτια σου. Ή, αν το θέλετε αλλιώς, δεν γίνεται να θες να πας σε φάιναλ φορ και να μην μπορείς να κερδίσεις την Μπαμπέργκ και τη Ζαλγκίρις. Όμως, σε μια εντελώς αδόκιμη σκέψη, και για να δείξω το μέγεθος της… αυτοκτονίας του Ολυμπιακού, δείτε λίγο τη βαθμολογία χωρίς τα ματς όλων με Μπαμπέργκ και Ζαλγκίρις:

ΤΣΣΚΑ 5-3
Ολυμπιακός 4-3 (2-0)
Λαμποράλ 4-3 (0-2)
Μπαρτσελόνα 4-4
Κίμκι 3-5
Ρεάλ 2-4

Σε αυτό το γκρουπάκι ο Ολυμπιακός είναι 2ος και έχει 3 ματς ακόμη με τα δύο εντός έδρας. Βέβαια, στο… πραγματικό Top-16 ο Ολυμπιακός είναι 7ος και έχει χάσει 2 φορές από την Μπαμπέργκ, κυνηγώντας, πλέον, μόνο μαθηματικές πιθανότητες για να προκριθεί. Έχει αποκλειστεί ήδη και απλώς παίζουμε με τα νούμερα εφόσον μας το επιτρέπει το γεγονός ότι έχει ακόμα 4 εβδομάδες το Top-16; Θεωρώ πως όχι. Η Μπαμπέργκ έχει κερδίσει ένα ματς με όλες πλην Ολυμπιακού και Ζαλγκίρις ως τώρα, οπότε στα 4 που της μένουν θα εκπλαγώ αν πάρει πάνω από άλλο ένα, για να κλείσει τον όμιλο στο 5-9 (που και 6-8 να πάει, πάλι αδιάφορο είναι όσον αφορά τη γραμμή πρόκρισης).

Ο Ολυμπιακός είναι κι αυτός στο 4-6 και για να μιλάμε για την όποια πιθανότητα πρόκρισης θα πρέπει να κάνει 4-0 στις υπόλοιπες αγωνιστικές. Η όποια ήττα τον στέλνει σπίτι του πρόωρα. Οπότε παίρνουμε αυτό ως «δεδομένο» για τη συζήτηση. Επίσης, η λογική λέει ότι δεν κυνηγάει την Μπαρτσελόνα, καθώς η πλήρης κατάρρευση στη Βαρκελώνη του έχασε και τη διαφορά (και μάλιστα διαφορά 12 πόντων, ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα έχει ως παρακαταθήκη από το ΣΕΦ).

Οπότε πρέπει να πάει στο 8-6 και να περάσει 2 ομάδες (πλην των Γερμανών), για να προλάβει την 4η θέση του ομίλου. Οι δύο που θεωρητικά μπορεί να περάσει στην ισοβαθμία είναι η Χίμκι και η Ρεάλ, αφού τις έχει αμφότερες μπροστά του, ενώ για να περάσει την Μπαρτσελόνα θα πρέπει να τη ρίξει μια ήττα πιο κάτω του.

Ο Ολυμπιακός παίζει την Παρασκευή με Ζαλγκίρις στο ΣΕΦ, την άλλη Παρασκευή με Ρεάλ στο ΣΕΦ (όπου και θέλει +13), μετά με τη Χίμκι εκτός έδρας και κλείνει με την ΤΣΣΚΑ στο ΣΕΦ. Πολύ δύσκολο πρόγραμμα, αλλά, είπαμε, πια, δεν ψάχνει κάτι λογικό, ψάχνει μια τεράστια υπέρβαση (που και πάλι δεν εξαρτάται μόνο απ’ τον ίδιο).

Το θέμα με τη Χίμκι λύνεται, έχει μια νίκη διαφορά από τον Ολυμπιακό, αν την πάρει (έχει κερδίσει και το πρώτο ματς και δεν θέλει διαφορά) τότε με 4-0 ως το τέλος την περνάει ό,τι κι αν κάνουν οι Ρώσοι στα άλλα τρία ματς τους (εκτός όλα, με Μπαμπέργκ, Ζαλγκίρις, Ρεάλ).

Η Ρεάλ είναι στο 6-4 και απέχει 2 νίκες από τον Ολυμπιακό. Ρεαλιστικά δύσκολα να κάνει 3 ήττες ώστε ο Ολυμπιακός να μη χρειαστεί το +13 (είχε χάσει με 12 στη Μαδρίτη). Νομίζω ότι όλα τα λεφτά είναι αυτή η εβδομάδα, που οι Μαδριλένοι παίζουν στη Βαρκελώνη. Με ήττα εκεί, πάνε στη 1 νίκη απόσταση από τον Ολυμπιακό και έρχονται στο ΣΕΦ την επόμενη εβδομάδα. Αν ο Ολυμπιακός κερδίσει εκεί χωρίς τη διαφορά, η Ρεάλ έχει ακόμα εκτός έδρας τη Λαμποράλ και εντός τη Χίμκι.

Στο 5-5 είναι και η Μπαρτσελόνα, αλλά ακόμα κι αν χάσει από τη Ρεάλ στην έδρα της (και την πιάσει ο Ολυμπιακός), έχει το πλεονέκτημα στην ισοβαθμία και θα πρέπει να ξαναχάσει στα τρία τελευταία της παιχνίδια, εκτός με Λαμποράλ, μέσα με Μπαμπέργκ και εκτός με Ζαλγκίρις.

Δεν είναι απίθανο το σενάριο που θέλει πρόκριση του Ολυμπιακού στα πλέι οφς. Όμως, «ζητά» κάτι που έχουμε να το δούμε από την κανονική περίοδο να το κάνουν οι «ερυθρόλευκοι»: 4 νίκες στη σειρά, δείχνοντας φερεγγυότητα όποτε πατούν στο παρκέ και, βεβαίως, να μην υπάρξουν άλλα δίλεπτα όπως το τελευταίο στη Γερμανία, όπου ο Ολυμπιακός πούλησε έναν δικό του αγώνα πολύ φτηνά. Και λίγη τύχη στα άλλα αποτελέσματα (στο Μπαρτσελόνα-Ρεάλ, ή στις κόντρες των δύο αυτών με τη Λαμποράλ).

Αστερίσκος που δεν έχω αναφέρει ως τώρα η ομάδα του Γιάννη Μπουρούση, που υποδέχεται και τις δύο άλλες ισπανικές στην έδρα της. Με 1/2 της Λαμποράλ στα ματς αυτά, ο Ολυμπιακός μπορεί να μη χρειαστεί καν τη διαφορά με τη Ρεάλ ή να περάσει μέχρι και την Μπαρτσελόνα. Μπορεί και όχι, βέβαια, αν τα αποτελέσματα πάνε… ανάποδα (αυτός που θα κερδίσει στο el clasicο να χάσει από τη Λαμποράλ). Σε αυτό πήγαινε η «τύχη» που έγραψα νωρίτερα, αφού υπάρχει σενάριο με το οποίο ο Ολυμπιακός μένει εκτός και με 4-0 στα υπόλοιπα ματς του (αποκλείεται στις διαφορές, αν δεν τις πάρει και για τη διπλή με Ρεάλ και για το ενδεχόμενο τριπλής με Ρεάλ-Μπαρτσελόνα).

Για τον Παναθηναϊκό η πιο σημαντική ώρα είναι τώρα, με τον Ολυμπιακό αυτή την εβδομάδα να πρέπει να κάνει το χρέος του (νίκη με τη Ζαλγκίρις) λοξοκοιτώντας προς την Ισπανία και το Μπαρτσελόνα-Ρεάλ, ώστε να επανέλθουμε με τα νέα δεδομένα και για τους δύο την ερχόμενη εβδομάδα.

Νίκος Κουσούλης

The post Η πρόκληση για τους “αιώνιους” appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/9886/feed 0
Η έκπληξη του Ερυθρού Αστέρα στον Σοφοκλή http://www.ageofbasketball.net/archives/9548 http://www.ageofbasketball.net/archives/9548#respond Wed, 26 Aug 2015 12:05:55 +0000 http://www.ageofbasketball.net/2015/08/26/%ce%b7-%ce%ad%ce%ba%cf%80%ce%bb%ce%b7%ce%be%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b5%cf%81%cf%85%ce%b8%cf%81%ce%bf%cf%8d-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%ad%cf%81%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%83%ce%bf%cf%86%ce%bf/ Ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης υπέγραψε στον Ερυθρό Αστέρα και μετέβη στο Βελιγράδι για να ξεκινήσει το νέο κεφάλαιο στην μπασκετική του καριέρα. Το κεφάλαιο δεν φάνηκε να ξεκινά καλά όταν ο Σχορτσανίτης αναγκάστηκε να ταξιδέψει από το αεροδρόμιο στις εγκαταστάσεις της ομάδας με το λεωφορείο της γραμμής, αλλά τελικά η έκπληξη που του είχαν ετοιμάσει οι …

The post Η έκπληξη του Ερυθρού Αστέρα στον Σοφοκλή appeared first on Age Of Basketball.

]]>

Ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης υπέγραψε στον Ερυθρό Αστέρα και μετέβη στο Βελιγράδι για να ξεκινήσει το νέο κεφάλαιο στην μπασκετική του καριέρα. Το κεφάλαιο δεν φάνηκε να ξεκινά καλά όταν ο Σχορτσανίτης αναγκάστηκε να ταξιδέψει από το αεροδρόμιο στις εγκαταστάσεις της ομάδας με το λεωφορείο της γραμμής, αλλά τελικά η έκπληξη που του είχαν ετοιμάσει οι άνθρωποι της νέας του ομάδας ήταν πάνω απ’ όσα μπορούσε να φανταστεί.

Συνεννοημένοι με οπαδούς της ομάδας γέμισαν ένα λεωφορείο με οπαδούς και είπαν στον Σχορτσανίτη όχι χάλασε το αυτοκίνητο που θα τον μετέφερε στα γραφεία της ομάδας. Ο Σοφοκλής δεν διαφώνησε όταν του πρότειναν να ταξιδέψουν με το λεωφορείο, χωρίς να ξέρει ότι όλα ήταν… στημένα.

Όπως το λεωφορείο κινούταν στους δρόμους του Βελιγραδίου, οι οπαδοί εμφάνισαν τα διακριτικά του Ερυθρού Αστέρα που φορούσαν, τα πανό με τον Σοφοκλή και την ομάδα σκέπασαν τα παράθυρα, και όλοι άρχισαν να τραγουδούν τον ύμνο του Ερυθρού Αστέρα καλωσορίζοντας τον Σοφοκλή.

Ο ίδιος δεν μπορούσε να κρύψει την έκπληξή του, ούτε και να σταματήσει να χαμογελάει όπως δείχνει και το βίντεο:

Πολύ ωραία στιγμή, νομίζω η συνεργασία του Σοφοκλή με την ομάδα ξεκίνησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. «Ήταν μία ωραία έκπληξη. Πίστευα πως υπήρχε πρόβλημα με το αμάξι και πήραμε το λεωφορείο. Ξαφνικά ακούστηκε ένα γνωστό τραγούδι και όλοι άρχισαν να τραγουδούν. Ηταν πραγματικά ωραίο και ενδιαφέρον, το απόλαυσα. Είχα την ευκαιρία να νιώσω κατευθείαν την ενέργεια του Ερυθρού Αστέρα», είπε μετά ο Σοφοκλής.

The post Η έκπληξη του Ερυθρού Αστέρα στον Σοφοκλή appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/9548/feed 0
Στην κορυφή μετά από 20 χρόνια η Ρεάλ! http://www.ageofbasketball.net/archives/9209 http://www.ageofbasketball.net/archives/9209#respond Sun, 17 May 2015 20:43:00 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2015/05/17/%20-2/ Της πήρε 20 χρόνια για να τα καταφέρει αλλά η Ρεάλ Μαδρίτης ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης ξανά, όπως το 1995 στη Σαραγόσα. Οι Μαδριλένοι πήραν τον 9ο ευρωπαϊκό τους τίτλο καταφέρνοντας να υπερκεράσουν στον τελικό το εμπόδιο του Ολυμπιακού, που επέστρεψε από το -11 με σερί 0-12, αλλά στη συνέχεια δεν άντεξε και ηττήθηκε …

The post Στην κορυφή μετά από 20 χρόνια η Ρεάλ! appeared first on Age Of Basketball.

]]>

Της πήρε 20 χρόνια για να τα καταφέρει αλλά η Ρεάλ Μαδρίτης ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης ξανά, όπως το 1995 στη Σαραγόσα. Οι Μαδριλένοι πήραν τον 9ο ευρωπαϊκό τους τίτλο καταφέρνοντας να υπερκεράσουν στον τελικό το εμπόδιο του Ολυμπιακού, που επέστρεψε από το -11 με σερί 0-12, αλλά στη συνέχεια δεν άντεξε και ηττήθηκε με 78-59, κλείνοντας, παρόλα αυτά, προφανώς εντελώς επιτυχημένα άλλη μία μαγική χρονιά στην Ευρωλίγκα, παίζοντας στον 3ο του τελικό τα τελευταία 4 χρόνια.

Αυτό που άλλαξε στη φετινή Ρεάλ σε σχέση με εκείνη των περασμένων αποτυχημένων προσπαθειών τα προηγούμενα χρόνια, φάνηκε ξεκάθαρα στον τελικό. Όταν ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος στο ξεκίνημα του ματς, το ήλεγχε και προηγήθηκε με 15-21, ήρθε ένας Αντρές Νοτσιόνι τόσο ψυχωμένος και τόσο καθοριστικός που δεν άφησε περιθώρια. «Εξαφάνισε» τον Πρίντεζη, τράβηξε όλη τη Ρεάλ από το βούρκο, τη σήκωσε και όταν την άφησε όρθια, εκείνη, με τη βοήθεια του Κάρολ πατούσε πια πολύ καλά στα πόδια της.

Ο Ολυμπιακός εξαφάνιζε τον Αγιόν (2 πόντοι, με 0/3 σουτ και 3 λάθη), που ανάγκασε τον Λάσο να τον βάλει 15 λεπτά, μιας και οι ψηλοί των «ερυθρολεύκων» κέρδισαν κατά κράτος τη μονομαχία, δεν μάτωσε ούτε από τον Σλότερ, ούτε από τον Μπουρούση, ούτε από τον Ρέγιες. Όμως, στο «4» και στο «3» τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Ο Νοτσιόνι τα έκανε όλα στο παρκέ, πόντους (12 με 3/6 σουτ), ριμπάουντ (7), ασίστ (2), κλεψίματα (1), τάπες (2), «ξύλο» στην άμυνα, φωνές σε συμπαίκτες και εξέδρα. Απολύτως δίκαια ο Αργεντινός ήταν ο MVP του τελικού, γιατί η δική του παρουσία ήταν αυτή που άλλαξε τη μοίρα της Ρεάλ.

Δεν έφτανε μόνο αυτός όμως. Χρειάστηκε και ο Τζέισι Κάρολ, που είχε 16 πόντους με 6/7 σουτ, ανάμεσά τους 4/5 τρίποντα, τρία τρελά σουτ για το 43-41, το 46-43 και το 49-43, 11 συνεχόμενοι πόντοι (και το καλάθι για το 51-44) που άλλαξαν τον τελικό. Για να αναλάβει ξανά μετά ο Νοτσιόνι, που στο πρώτο δεκάλεπτο μπήκε στο 12-17, είδε την ομάδα του να μένει πίσω με 15-21 και όταν ξανάκατσε στον πάγκο το σκορ ήταν 30-26.

Καλός και ο Μασιούλις με δύο τρίποντα που κράτησαν τη Ρεάλ στην αρχή, αλλά και ο Λιουλ που και πάλι ήταν μεστός και καθοριστικός σε σημαντικές στιγμές (12 πόντοι και 4 ασίστ). Ο Ροντρίγκεθ ήταν καλός, ο Ρούντι δεν έκανε αισθητή την παρουσία του.

Απ’ την άλλη, ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να βγάλει την ίδια ενέργεια που έβγαλε στον ημιτελικό, τουλάχιστον όχι ως το τέλος του ματς. Έχασε πάρα πολλά ελεύθερα σουτ, ιδίως προς το τέλος είχε συνεχόμενες ευκαιρίες με ελεύθερα τρίποντα, αλλά δεν σκόραρε. Στο 62-55 και με 5:00 λεπτά περίπου, ο Πρίντεζης αστόχησε ολομόναχος από πάσα του Σπανούλη, μετά το ίδιο έκανε και ο Σπανούλης, ενώ από κλέψιμο του Σλούκα ο Ολυμπιακός αντί να σκοράρει εύκολα έκανε λάθος με τον Λοτζέσκι. Κάπου εκεί χάθηκε η τελευταία ευκαιρία. Στο -7 είχε τρεις ευκαιρίες να μειώσει, αντ’ αυτού είδε τον Νοτσιόνι να γράφει το 65-55 και να τελειώνει το ματς.

Νωρίτερα, ο Ολυμπιακός είχε κολλήσει για τα καλά, από το 24-25 πήγαμε στο 40-29 με 16-4 σερί για τη Ρεάλ, αλλά κάπου εκεί ο Ολυμπιακός έκανε όλο το γήπεδο να παγώσει, τουλάχιστον την ισπανική του πλευρά. Μέσα σε 4 λεπτά έτρεξε ένα απίστευτο 0-12 για να προσπεράσει με 40-41. Λοτζέσκι, Πρίντεζης και Σλούκας έκαναν τη διαφορά με τον Ντάνστον να βγάζει τρομερές άμυνες.

Πάντως, η αλήθεια είναι ότι πέραν του Λοτζέσκι, ο Ολυμπιακός δεν είχε κάποιον άλλον που να κάνει τη διαφορά. Ο Λοτζέσκι είχε 17 πόντους με 7/10 σουτ, ενώ ο αμέσως καλύτερος ήταν ο Χάντερ με 10 πόντους και 7 ριμπάουντ. Ο Σλούκας είχε 10 πόντους, ο Πρίντεζης 11 με 3 ασίστ, αλλά δεν μπόρεσε απέναντι στον Νοτσιόνι όταν ο Ολυμπιακός χρειαζόταν σκορ για να μπορέσει να κρατηθεί στο ματς.

Η κούραση από την ανατροπή της Κυριακής έκανε την εμφάνισή της μετά το 40-41 στο ματς. Ο Ολυμπιακός άρχισε να χάνει πολλά ριμπάουντ, 40-25 στο τέλος του ματς με 12-5 τα επιθετικά, αλλά από το 40-41 και μετά, τα ριμπάουντ ήταν 16-4 για τη Ρεάλ με τα επιθετικά στο 4-1.

Μέτρια διαχείριση είχαμε και απ’ τον πάγκο, ο Σφαιρόπουλος «έκαψε» Παπαπέτρου και Αγραβάνη βάζοντάς τους ταυτόχρονα για πρώτη φορά στο ματς μαζί στο πρώτο ημίχρονο (για 1 λεπτό) αντί να τους βάλει έναν έναν δίπλα σε έναν πιο έμπειρο παίκτη στους ψηλούς. Αποτέλεσμα, να τους βγάλει μετά από 1 λεπτό και να μην τους ξαναβάλει. Ο Λαφαγιέτ έπαιξε 12 λεπτά και μπορεί να έγραψε 1 λάθος στη στατιστική, αλλά έκανε πολλά περισσότερα, σχεδόν σε κάθε επίθεση που έπαιζε πλέι μέικερ, ο Ολυμπιακός δεν έκανε πάσα και ο Λαφαγιέτ κατέληγε να πετάξει τρίποντο μαρκαρισμένος. Ο Ντάνστον και ο Χάντερ έπαιξαν από 17 λεπτά έκαστος, θεωρώ ότι και οι δύο θα μπορούσαν να έχουν παίξει περισσότερο (ακόμη και δεχόμενος το ότι ή ο ένας παίζει ή ο άλλος, θα έπρεπε μαζί να έχουν βγάλει 40λεπτο, όχι 33:30 αγώνα), ο Πετγουέι ήταν πολύ καλός για τη ροή του αγώνα όταν μπήκε στην πρώτη περίοδο (μπήκε στο 12-13), αλλά έμεινε 15:30 συνεχόμενα στον πάγκο στη συνέχεια. Ο Σλούκας ήταν πολύ καλύτερος από τον Μάντζαρη, αλλά έπαιξαν τον ίδιο ουσιαστικά χρόνο (22 και 20 λεπτά). Ακόμα και ο Λοτζέσκι βγήκε στο 15-21 και παρότι ο Ολυμπιακός άλλαξε πρόσωπο προς το χειρότερο, ο Σφαιρόπουλος τον ξαναπέρασε στο παρκέ αφού πρώτα είχε δεχτεί σερί 13-4 για το 28-25. Γενικά, ούτε ο Σφαιρόπουλος ήταν σε καλή βραδιά και δεν του βγήκαν τα όσα δοκίμασε, δείχνοντας ορισμένες στιγμές να είναι στον αυτόματο σε κάποιες αλλαγές και όχι λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές συνθήκες του παιχνιδιού. Πολλές φορές ο Ολυμπιακός μπορούσε να παίξει πιο κοντά στη ρακέτα, αλλά έδειχνε να φοβάται την επαφή εκεί, η Ρεάλ έπαιζε ακόμα και με τον Ρέγιες στο «5» και οι «ερυθρόλευκοι» φοβόντουσαν τα ντράιβ ή το να περάσουν την μπάλα στους ψηλούς (βέβαια υπήρχε και ο Νοτσιόνι εκεί), επιλέγοντας πολλά σουτ από μακριά (5/23 τρίποντα), με τους Σπανούλη, Πρίντεζη, Μάντζαρη, Λαφαγιέτ, Ντάρντεν να έχουν 0/14. Και, βεβαίως, το πιο καταδικαστικό νούμερο του αγώνα ήταν οι 12/26 βολές του Ολυμπιακού, ιδίως από τη στιγμή που από τις άστοχες βολές ο Ολυμπιακός αναγκάστηκε να κυνηγά σε όλο το ματς (πράγμα που έκανε ακόμα πιο δύσκολη την αποστολή του μέσα στη Μαδρίτη).

Αυτή ήταν η εικόνα του τελικού, με τη Ρεάλ να παίρνει το τρόπαιο και τον Ολυμπιακό να μένει στη 2η θέση της φετινής Ευρωλίγκας. Σίγουρα, η πορεία του είναι απόλυτα επιτυχημένη, με τους «ερυθρολεύκους» όχι μόνο να μένουν στην αφρόκρεμα της Ευρώπης, αλλά να δείχνουν σε όλους ότι συνεχίζουν να είναι η ομάδα που αρνείται να χάσει. Επιστροφή από το -9 για τη νίκη σε 3:30 απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, σερί 0-12 σε 4 λεπτά από το -11 στο +1 στον τελικό. Μπορεί η προσπάθεια να μην είχε ευτυχή κατάληξη στο ματς τίτλου, αλλά ήταν ένα εξ ορισμού δύσκολο παιχνίδι που δεν πήγε καλά στον Ολυμπιακό, με το αποτέλεσμά του να έρχεται ως φυσική κατάληξη της εικόνας του αγώνα. Η τελευταία γεύση που μένει είναι πικρή (κανείς δεν μπορεί να είναι χαρούμενος τη βραδιά που χάνει στον τελικό, εκτός ίσως από τους Ισπανούς του 2008), αλλά όταν περάσουν 1-2 μέρες ο Ολυμπιακός θα μείνει με την εικόνα άλλης μίας μαγικής σεζόν στην Ευρωλίγκα.

Τα δεκάλεπτα: 15-19, 35-28, 53-46, 78-59.

Ρεάλ Μαδρίτης (Λάσο): Ρίβερς 5 (1τρ. 4ρ.), Ρούντι 7 (1τρ. 4ρ. 2κλ.), Νοτσιόνι 12 (2τρ. 7ρ. 2κ.), Μασιούλις 9 (2τρ. 4ρ.), Ρέγιες 2, Ροντρίγκεθ 11 (1τρ. 3ρ. 4ασ.), Αγιόν 2 (5ρ.), Κάρολ 16 (4τρ. 3ρ.), Λιουλ 12 (2τρ. 4ασ.), Μπουρούσης, Σλότερ 2 (4ρ.).

Ολυμπιακός (Σφαιρόπουλος): Πετγουέι 2, Χάντερ 10 (7ρ.), Ντάνστον 4 (2ασ.), Σπανούλης 3 (3ασ. 6κ.φ.), Παπαπέτρου, Σλούκας 10 (2τρ. 2ασ.), Πρίντεζης 11 (3ρ.), Αγραβάνης, Μάντζαρης 1 (3ρ.), Λαφαγιέτ, Ντάρντεν, Λοτζέσκι 17 (3τρ. 2κλ.).

Νίκος Κουσούλης

Υ.Γ.: Στον μικρό τελικό η ΤΣΣΚΑ κέρδισε με 86-80 τη Φενέρ, με το ματς να ξεκινά με 12-0, για να πάμε στο 24-4 και το 45-18, με τη μεγαλύτερη διαφορά να την έχουμε στο 54-26. Μετά, η ΤΣΣΚΑ έσβησε εντελώς τις μηχανές, η Φενέρ ισοφάρισε σε 70-70 και 77-77, αλλά ηττήθηκε στο τέλος, με τον Τζάκσον να είναι για άλλη μια φορά ο καλύτερος των Ρώσων.

The post Στην κορυφή μετά από 20 χρόνια η Ρεάλ! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/9209/feed 0
Στον τελικό η Ρεάλ! http://www.ageofbasketball.net/archives/9200 http://www.ageofbasketball.net/archives/9200#respond Fri, 15 May 2015 21:20:18 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2015/05/16/%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%b7-%cf%81%ce%b5%ce%ac%ce%bb/ Επανάληψη του τελικού του 2013 θα έχουμε και στη φετινή Ευρωλίγκα, μόνο που φόντο δεν θα είναι τώρα ο βροχερό Λονδίνο, αλλά η Μαδρίτη. Μετά τον Ολυμπιακό και η Ρεάλ Μαδρίτης πήρε την πρόκριση, κερδίζοντας με 96-87 τη Φενέρμπαχτσε στο δεύτερο ημιτελικό, χάρη στο δεύτερο δεκάλεπτο, όταν και εξαφάνισε την αντίπαλό της που παραδόθηκε αμαχητί …

The post Στον τελικό η Ρεάλ! appeared first on Age Of Basketball.

]]>

Επανάληψη του τελικού του 2013 θα έχουμε και στη φετινή Ευρωλίγκα, μόνο που φόντο δεν θα είναι τώρα ο βροχερό Λονδίνο, αλλά η Μαδρίτη. Μετά τον Ολυμπιακό και η Ρεάλ Μαδρίτης πήρε την πρόκριση, κερδίζοντας με 96-87 τη Φενέρμπαχτσε στο δεύτερο ημιτελικό, χάρη στο δεύτερο δεκάλεπτο, όταν και εξαφάνισε την αντίπαλό της που παραδόθηκε αμαχητί πριν το ημίχρονο.

Η απειρία των παικτών της Φενέρ φάνηκε στο 2ο δεκάλεπτο, όταν η Ρεάλ ξέσπασε και με μπροστάρηδες τον Ρίβερς και τον Αγιόν έβαλε 35 πόντους. Οι Τούρκοι δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τίποτα από το ποτάμι που τους παρέσυρε, ούτε τα δύο, σχεδόν συνεχόμενα, τάιμ άουτ του Ομπράντοβιτς έκαναν καμία διαφορά. Μέχρι να καταλάβει η Φενέρ τι της γινόταν το 20-21 είχε γίνει 53-32 με τη διαφορά να φτάνει και τους 27 πόντους στην 3η περίοδο, 64-37 με τρίποντο του Κάρολ.

Στη συνέχεια, η εντολή Ομπράντοβιτς ήταν ξεκάθαρη: προσπάθεια για ένταση και καυγά μήπως και η Ρεάλ χάσει την αυτοσυγκέντρωσή της και το ματς γυρίσει. Ακόμα κι αν κάποιος δεν είχε πειστεί ότι αυτό ήταν εντολή από τον πάγκο όσο ψάχνονταν για καυγά ο Βέσελι με τον Μπιέλιτσα, όταν το έκανε ο Ζήσης νομίζω το κατάλαβε και ο τελευταίος. Οι Τούρκοι προσπάθησαν στην επανάληψη να εκνευρίσουν τη Ρεάλ, αλλά δεν μπόρεσαν να κρατήσουν τα δικά τους νεύρα, αυτοί ήταν που χρεώθηκαν με 2 τεχνικές ποινές και ένα αντιαθλητικό φάουλ όταν μάλιστα είχαν επιστρέψει από το -27 στο -14.

Η Φενέρ πάλεψε στο δεύτερο ημίχρονο, ο Βέσελι, ο Μπιέλιτσα και ο Γκάντλοκ δεν παράτησαν το ματς, αλλά δεν μπόρεσαν σε κανένα σημείο να ρίξουν τη διαφορά κάτω από τους 10 πόντους, κάτι που κατάφεραν μόνο 12 δευτερόλεπτα πριν το τέλος. Τις τελευταίες ελπίδες τους τις έχασαν στο άστοχο τρίποντο του Μπογκντάνοβιτς στον αιφνιδιασμό με τη διαφορά στους 12 πόντους 1:43 για το τέλος, αλλά η αλήθεια είναι ότι ημιτελικός είχε χαθεί πολύ νωρίτερα.

Η Φενέρ αυτή έμοιαζε με την περσινή Φενέρ, καθόλου αντιστάσεις, κακή ανάπτυξη, κακή άμυνα, κακή προετοιμασία. Ο Ομπράντοβιτς έχασε το ματς εντελώς στο 2ο δεκάλεπτο και δεν μπόρεσε να συγκρατήσει την κατρακύλα των παικτών του καθόλου. Κάνει εντύπωση γιατί η Ρεάλ στη δεύτερη περίοδο έπαιζε όπως θα περίμενε κανείς να παίξει όταν όλα της πάνε καλά. Τρέξιμο, σουτ στην πρώτη πάσα, άναρχο μπάσκετ και run ‘n’ gun παιχνίδι, στιλ για το οποίο θα έπρεπε να έχει προετοιμαστεί η Φενέρ. Το 35-14 της 2ης περιόδου δεν άφηνε περιθώρια και το γεγονός ότι οι Τούρκοι κέρδισαν 3 περιόδους στο ματς και έχασαν με 10 πόντους δείχνει πόσο καθοριστικό ήταν αυτό το δεκάλεπτο στον ημιτελικό.

Οι Ισπανοί έκλεισαν το ημίχρονο με 18 ασίστ και 0 λάθη και νομίζω ότι με αυτά τα δύο νούμερα δεν θα μπορούσε να έχει άλλο νικητή το παιχνίδι, την ώρα που η Φενέρ είχε 8 ασίστ και 8 λάθη. Η Ρεάλ έκανε το πρώτο της λάθος στο ματς με 5:46 για το τέλος της 3ης περιόδου, ενώ είχε ήδη δώσει 20 ασίστ στο παιχνίδι!

Και αν ο Λάσο δεν επέμενε τόσο στον Σλότερ δεν νομίζω να είχε γυρίσει καν το ματς από τους 20 πόντους, παρά τις προσπάθειες των Τούρκων να παίξουν σκληρή άμυνα και να ξεκινήσουν καυγά σε όλη την επανάληψη (βέβαια, όταν το κάνεις θα πρέπει να μένεις εσύ ήρεμος, αλλιώς δεν έχει νόημα).

Η Ρεάλ είχε τον Αγιόν με 18 πόντους, 7 ριμπάουντ, 6 ασίστ και 3 κλεψίματα, τον Ρίβερς με 17 πόντους με 5/6 τρίποντα (έχει 13/17 στα τελευταία ματς), τον Νοτσιόνι να βγάζει τρομερή ενέργεια, 12 πόντοι και 6 ριμπάουντ, τον Ροντρίγκεθ να έχει 13 πόντους και 7 ασίστ. Άφησα τελευταίο τον καλύτερο, κατ’ εμέ, παίκτη της Ρεάλ μετά τον Αγιόν στο ματς, ο Λιουλ είχε 12 πόντους και 9 ασίστ, ήταν εκεί όποτε τον χρειάστηκε η ομάδα του, ενώ εκείνος ήταν που έδωσε τις πρώτες 5 ασίστ στο ματς!

Για τη Φενέρ ο Γκάντλοκ με τον Βέσελι έπαιζαν μόνοι τους την περισσότερη ώρα, έβαλαν 46 πόντους με 15/19 δίποντα και 10/14 βολές συν 2/6 τρίποντα, ενώ είχαν και 12 ριμπάουντ και 6 ασίστ, κερδίζοντας μαζί 14 φάουλ. Από εκεί και πέρα χάος, ο Μπιέλιτσα έπιασε ένα καλό πεντάλεπτο, πιο πριν είχε χάσει ευκαιρία να ρίξει τη διαφορά στους 10 πόντους και αποχαιρέτησε με τεχνική ποινή, ο Πρέλντζιτς ήταν κάκιστος, ο Μπογκντάνοβιτς μέτριος, ο Ζόριτς φάνηκε μόνο στο ξεκίνημα.

Την Κυριακή στις 21:00 η Ρεάλ (τρίτος συνεχόμενος τελικός) θα βρει απέναντί της την ομάδα που κέρδισε για να πάρει το τελευταίο της τρόπαιο, επί ισπανικού εδάφους και τότε, αλλά και την ομάδα η οποία της στέρησε το όνειρο πρόπερσι, πετώντας τη στο καναβάτσο σε ένα ανεπανάληπτο ημίχρονο.

Τα δεκάλεπτα: 20-21, 55-35, 76-59, 96-87.

Ρεάλ Μαδρίτης (Λάσο): Ρίβερς 17 (5τρ. 2κλ.), Ρούντι 12 (2τρ. 4ρ.), Νοτσιόνι 12 (1τρ. 6ρ.), Μασιούλις 2, Ρέγιες, Ροντρίγκεθ 13 (7ασ.), Αγιόν 18 (7ρ. 6ασ. 3κλ.), Κάρολ 7 (1), Λιουλ 12 (2τρ. 9ασ.), Μπουρούσης 1, Σλότερ 2.

Φενέρμπαχτσε (Ομπράντοβιτς): Γκάντλοκ 26 (2τρ. 6ρ. 4ασ.), Ζήσης 2, Μπιέλιτσα 11 (1τρ. 5ρ.), Ερντέν, Μαχμούτογλου 6 (2τρ. 4ρ.), Μπογκντάνοβιτς 12 (2τρ. 3ρ. 4ασ.), Σαβάς 2, Ζόριτς 6, Βέσελι 20 (6ρ. 2ασ.), Σιπάχι, Πρέλντζιτς 2.

Νίκος Κουσούλης

The post Στον τελικό η Ρεάλ! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/9200/feed 0
Ξανά ανίκητος, ξανά έπος, ξανά Σπανούλης! http://www.ageofbasketball.net/archives/9198 http://www.ageofbasketball.net/archives/9198#respond Fri, 15 May 2015 16:06:59 +0000 http://www.ageofbasketball.net/2015/05/15/%ce%be%ce%b1%ce%bd%ce%ac-%ce%b1%ce%bd%ce%af%ce%ba%ce%b7%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%be%ce%b1%ce%bd%ce%ac-%ce%ad%cf%80%ce%bf%cf%82-%ce%be%ce%b1%ce%bd%ce%ac-%cf%83%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%b7/ Για περίπου 36:30 στον ημιτελικό της Ευρωλίγκας ο Ολυμπιακός έμοιαζε να παλεύει αλλά να μην μπορεί. Ο Σπανούλης είχε 0/11 σουτ και 4 λάθη ως τότε, η ΤΣΣΚΑ ήλεγχε τον αγώνα και βρισκόταν στο +9. Κάπου εκεί, το μάτι των «ερυθρολεύκων» γύρισε, ο Σπανούλης έγραψε 4/4 σουτ και 11 πόντους σε 3:30 αγώνα, ο Ολυμπιακός …

The post Ξανά ανίκητος, ξανά έπος, ξανά Σπανούλης! appeared first on Age Of Basketball.

]]>

Για περίπου 36:30 στον ημιτελικό της Ευρωλίγκας ο Ολυμπιακός έμοιαζε να παλεύει αλλά να μην μπορεί. Ο Σπανούλης είχε 0/11 σουτ και 4 λάθη ως τότε, η ΤΣΣΚΑ ήλεγχε τον αγώνα και βρισκόταν στο +9. Κάπου εκεί, το μάτι των «ερυθρολεύκων» γύρισε, ο Σπανούλης έγραψε 4/4 σουτ και 11 πόντους σε 3:30 αγώνα, ο Ολυμπιακός έτρεξε 5-16 σερί για να καταφέρει να φύγει νικητής με 68-70 από το ματς, παίρνοντας άλλη μια μυθική πρόκριση στον τελικό της Ευρωλίγκας. Μεγάλο ματς από τον Παπαπέτρου, τεράστια βραδιά για Πρίντεζη, Σλούκα, τρίτη φορά στα τελευταία 4 χρόνια στον τελικό ο Ολυμπιακός!

Σε ένα ματς που όλα έδειχναν να του πηγαίνουν ανάποδα, ο Ολυμπιακός κατάφερε αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο. Με τον Χάντερ και τον Ντάνστον να βάζουν από ένα καλάθι εντός παιδιάς, με τον Μάντζαρη να μη σκοράρει στην επανάληψη, με τον Σπανούλη να έχει 2 πόντους με 0/11 σουτ και 4 λάθη στα πρώτα 36 λεπτά, με τον Λοτζέσκι εκτός αγώνα (1/5 σουτ), με τον Λαφαγιέτ το ίδιο, με τον Αγραβάνη πολύ τρακαρισμένο στην επίθεση.

Στο τελευταίο πεντάλεπτο ο Σφαιρόπουλος χαμήλωσε το σχήμα του βγάζοντας τον Ντάνστον και τον Παπαπέτρου για να βάλει Σλούκα και Πετγουέι στη θέση τους (μαζί με Σπανούλη, Πρίντεζη, Μάντζαρη) την ώρα που η διαφορά ήταν στους 9 πόντους. Από εκεί και πέρα η ΤΣΣΚΑ έβαλε δύο καλάθια εντός παιδιάς σε 4:44 αγώνα. Ο Πετγουέι με τον Πρίντεζη πήραν σχεδόν όλες τις φάσεις στη ρακέτα, οι περιφερειακοί πίεζαν και έκοβαν μπάλες σαν καμικάζι. Από εκεί πήρε το καύσιμο που ήθελε ο Ολυμπιακός για να επιστρέψει από το -9 του 61-52 και του 63-54.

Από εκεί και πέρα, στην επίθεση ο Σπανούλης ξαφνικά μεταμορφώθηκε και έγραψε 4/4 σουτ και 11 πόντους για να γυρίσει τον αγώνα τούμπα. Και το φοβερό ήταν ότι ο Σπανούλης μεταμορφώθηκε ξαφνικά με τον Σφαιρόπουλο να τον κρατά μέσα στον αγώνα, να επιμένει μέχρι να τον δει να κάνει όσα μπορεί. Δεν τον είχε έξω για να τον αφήσει να ηρεμήσει, δεν πήγε το παιχνίδι σε άλλον παίκτη, επέμενε στον Σπανούλη ξανά και ξανά στο ματς, για να τον δικαιώσει στο τέλος. Είναι πραγματικά σπάνιο φαινόμενο τέτοια ολική μεταμόρφωση μέσα στη ροή ενός τόσο κρίσιμου αγώνα για έναν παίκτη.

Δίπλα στον Σπανούλη ο Πρίντεζης είχε ένα μεγάλο βράδυ, μπήκε με 5/5 σουτ και 11 πόντους ως το 33-33 όταν όλος ο Ολυμπιακός έμοιαζε φοβισμένος, τελείωσε με 14 πόντους, 8 ριμπάουντ, 4 ασίστ. Ο Σλούκας ήταν καθοριστικός στο 4ο δεκάλεπτο του παιχνιδιού, ο Πετγουέι έβγαλε ένα τρομερό πεντάλεπτο στο τέλος, ο Παπαπέτρου κέρδισε τη μάχη με τον Κιριλένκο (αδιανόητο αν το σκεφτεί κάποιος το τι λέει αυτή η φράση), ο Ντάνστον πάλεψε αρκετά κι ας μην του βγήκε το ματς επιθετικά, είχε πολλές νίκες στην άμυνα, ο Μάντζαρης έπαιζε μυαλωμένα όσο ήταν μέσα (αλάνθαστος σε 24 λεπτά, την ώρα που ο Ολυμπιακός έκανε 17 λάθη).

Απ’ την άλλη ο Τζάκσον ήταν ο πιο καλός της ΤΣΣΚΑ με 9 πόντους, 3 ασίστ και 7 κλεψίματα, ο Καούν ακολούθησε με 11 πόντους και καλά ποσοστά (και 7 κερδισμένα φάουλ), ο Ντε Κολό είχε 18 πόντους, αλλά 6/16 σουτ, ο Ουίμς είχε 9 πόντους και 4 ασίστ με 4/9, ο Βορόντσεβιτς μπήκε καλά και χάθηκε μετά, ο Χριάπα ήταν αρκετά καλός αλλά χωρίς σουτ στην επίθεση, ο Κιριλένκο έδειξε να τα χάνει επιθετικά με την άμυνα του Παπαπέτρου. Ο Τεόντοσιτς έκανε κακό μας, 2/9 σουτ και 5 ασίστ με 6 λάθη, ουσιαστικά ως το 36ο λεπτό ήταν περίπου εκεί που ήταν ο Σπανούλης. Μετά… χάος.

Ο Ολυμπιακός έπαιζε πολύ σκληρά σε όλο τον αγώνα, ουσιαστικά αν κάτσει κάποιος να σκεφτεί τι φάσεις έχασε μέσα στο ματς θα βρει 3-4 στο πρώτο δεκάλεπτο, ένα τρίποντο του Ντε Κολό, ένα ντράιβ του Τζάκσον, ένα κάρφωμα του Καούν. Από εκεί και πέρα, ό,τι έπαιρνε η ΤΣΣΚΑ ήταν με αίμα. Και ο Ολυμπιακός δυσκολευόταν στην επίθεση, η ρακέτα έμοιαζε κλειστή, οι Ρώσοι έκαναν 7 τάπες, ο Ολυμπιακός αναγκάστηκε στο πρώτο μέρος να σουτάρει πολύ απ’ έξω, με αποτέλεσμα να μη φθείρει όσο θα έπρεπε την ΤΣΣΚΑ (δεδομένης και μια μικρής ευαισθησίας από τους διαιτητές στις φάσεις στη ρακέτα της άμυνας του Ολυμπιακού).

Οι Ρώσοι προηγήθηκαν με 9-5 στην αρχή, ο Ολυμπιακός επέστρεψε, 9-9, για να δει την ΤΣΣΚΑ να πηγαίνει στο 15-9. Λαφαγιέτ και Παπαπέτρου ισοφάρισαν σε 15-15 με το δεκάλεπτο να κλείνει στο 20-17. Ο Τζάκσον έγραψε το 24-17 στη δεύτερη περίοδο, ο Ολυμπιακός και πάλι πλησίασε, 25-24, και προσπέρασε στο 27-28 με τον Ντάνστον, για να ισοφαρίσει ο Πρίντεζης σε 33-33 με τον 11ο πόντο του και να γράψει ο Χάντερ το 33-35, με το ημίχρονο να κλείνει στο 36-35.

Η ΤΣΣΚΑ είχε τον έλεγχο στο 3ο δεκάλεπτο, 40-35 και 47-39, για να γυρίσει ο Ολυμπιακός σε 49-47. Ο Τεόντοσιτς είχε ένα ξέσπασμα για το 57-49 στην 4η περίοδο, με τον Καούν να γράφει το 61-52 και τον Ντε Κολό το 63-54. Κάπου εκεί ξεκίνησε ο Σπανούλης, τρίποντο για το 63-57, κλέψιμο του Σλούκα για το 63-59, καλάθι δικό του για το 63-61. Οι Ρώσοι είχαν μπλοκαριστεί εντελώς από την άμυνα του Ολυμπιακού, ο Σπανούλης με 1:58 για το τέλος έγραψε το 63-64 με τρίποντο, στο 1:29 έβαλε ένα απίστευτο καλάθι για το 63-66, με τον Ολυμπιακό να χάνει ευκαιρία στα 58 δευτερόλεπτα με τον Πρίντεζη (στο 64-66) να καθαρίσει τον αγώνα.

Τα (γελοία για να υπάρχουν σε ημιτελικό Ευρωλίγκας) συνεχιζόμενα προβλήματα με το χρονόμετρο μας ανάγκασαν σε μεγάλη διακοπή μετά, στην επιστροφή ο Ουίμς έγραψε το 66-66 στα 31 δευτερόλεπτα. Όμως, ο Σπανούλης πήρε την μπάλα από την επαναφορά, δεν γύρισε καν να κοιτάξει δίπλα του, και όπως θα ήθελες να κάνει το αστέρι κάθε ομάδας πήρε το ματς πάνω του, έγραψε τρίποντο για το 66-69 στα 10 δευτερόλεπτα. Έκανε και το φάουλ μετά για να μην δεχτεί τρίποντο ο Ολυμπιακός. Ο Ντε Κολό είχε 2/2 βολές, η ΤΣΣΚΑ έκανε φάουλ, ο Σλούκας έβαλε 1/2 βολές, αλλά κατάφερε στο κατέβασμα να κόψει την μπάλα από τον Τζάκσον με αποτέλεσμα μέχρι να σηκωθεί ο Κιριλένκο το σουτ να είναι εκπρόθεσμο και ο Ολυμπιακός στον τελικό!

Την ώρα που, πλέον, τελειώνουν οι τρόποι με τους οποίους ο Ολυμπιακός μπορεί να τρελάνει την μπασκετική Ευρώπη και ο Βασίλης Σπανούλης να μας εκπλήξει, οι «ερυθρόλευκοι» ετοιμάζονται για τον 3ο τελικό τους σε 4 χρόνια με την ψυχολογία στα ύψη, νιώθοντας ανίκητοι. Και δικαιολογημένα. Τα (πιο) σπουδαία την Κυριακή!

Τα δεκάλεπτα: 20-17, 36-35, 51-47, 68-70.

ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ιτούδης): Ντε Κολό 18 (2τρ. 4ρ. 4ασ.), Τεόντοσιτς 8 (1τρ. 3ρ. 5ασ.), Νίκολς, Τζάκσον 9 (3ασ. 7κλ.), Μαρκοϊσβίλι, Ουίμς 9 (4ρ. 4ασ.), Βορόντσεβιτς 5 (1τρ. 5ρ. 3κ.), Καούν 11 (4ρ.), Χριάπα 2 (2ασ. 2κ.), Χάινς 1 (4ρ.), Κιριλένκο 5 (5ρ.).

Ολυμπιακός (Σφαιρόπουλος): Πετγουέι 5 (1τρ. 4ρ.), Χάντερ 2, Ντάνστον 5 (5ρ. 2κλ.), Σπανούλης 13 (3τρ. 3ασ. 3κλ.), Παπαπέτρου 9 (1τρ. 2κλ.), Σλούκας 10 (2ασ.), Πρίντεζης 14 (2τρ. 8ρ. 4ασ.), Αγραβάνης 2 (4ρ.), Μάντζαρης 5 (1τρ. 4ασ.), Λαφαγιέτ 3 (1), Ντάρντεν, Λοτζέσκι 2 (3ρ.).

Νίκος Κουσούλης

The post Ξανά ανίκητος, ξανά έπος, ξανά Σπανούλης! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/9198/feed 0
Μια χρονιά σε δυο βραδιές! http://www.ageofbasketball.net/archives/9196 http://www.ageofbasketball.net/archives/9196#respond Thu, 14 May 2015 15:28:50 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2015/05/14/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%cf%87%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ac-%cf%83%ce%b5-%ce%b4%cf%85%ce%bf-%ce%b2%cf%81%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%ad%cf%82/ Οι τέσσερις μονομάχοι είναι εδώ και κάποιες ημέρες στη Μαδρίτη, πανέτοιμοι για το μεγάλο ραντεβού. Ολυμπιακός, Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ, Φενέρ, θέλουν να γεμίσουν το τριήμερό μας με μπασκετικές στιγμές που θα κάνουμε καιρό να ξεχάσουμε, με έναν και μόνο στόχο: να γράψουν το όνομά τους με χρυσά γράμματα στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ένας μόνο θα …

The post Μια χρονιά σε δυο βραδιές! appeared first on Age Of Basketball.

]]>

Οι τέσσερις μονομάχοι είναι εδώ και κάποιες ημέρες στη Μαδρίτη, πανέτοιμοι για το μεγάλο ραντεβού. Ολυμπιακός, Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ, Φενέρ, θέλουν να γεμίσουν το τριήμερό μας με μπασκετικές στιγμές που θα κάνουμε καιρό να ξεχάσουμε, με έναν και μόνο στόχο: να γράψουν το όνομά τους με χρυσά γράμματα στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ένας μόνο θα κάτσει στο θρόνο το βράδυ της Κυριακής και το μόνο σίγουρο του τριημέρου είναι ότι η Ευρώπη θα έχει νέο βασιλιά για τους επόμενους 12 μήνες, αφού η Μακάμπι δεν έφτασε ως εδώ για να υπερασπιστεί το στέμμα της.

Ολυμπιακός

Όχι πάλι αυτοί εδώ…

Ακριβώς αυτή η φράση νομίζω ότι υπάρχει στο μυαλό των υπόλοιπων τριών ομάδων όταν σκέφτονται την παρουσία του Ολυμπιακού στο φάιναλ φορ. Είναι το τελευταίο δεκάλεπτο στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ, είναι το δεύτερο ημίχρονο στον τελικό με τη Ρεάλ, κανείς δεν αισθάνεται ότι αυτός ο Ολυμπιακός θα πέσει εύκολα, κι ας είναι το αουτσάιντερ στο ραντεβού. Ο τύπος που δεν μπορείς να ξεφορτωθείς με τίποτα, εκείνος που σου σπάει τα νεύρα γιατί πάντα επιστρέφει.

Μια ομάδα πολύ καλά δεμένη, μια ομάδα με συγκεκριμένο στιλ παιχνιδιού, μια ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης, μια ομάδα που πάνω απ’ όλα ο καθένας έχει το ρόλο του και είναι απόλυτα συνειδητοποιημένος και ικανοποιημένος μέσα σε αυτόν. Όταν θα πατήσει παρκέ, ξέρει τι του ζητάει ο προπονητής του και προσπαθεί για να κάνει μόνο αυτό. Από το μεγαλύτερο αστέρι ως τον τελευταίο ρολίστα της ομάδας όλοι ξέρουν ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο θα βοηθήσουν πρώτα την ομάδα και μετά τον εαυτό τους.

Η χρονιά: Είχε σκαμπανεβάσματα, κυρίως λόγω ατυχιών. Αν αρχίσω να γράφω ποιος τραυματίστηκε και για πόσο, θα φάμε μια ώρα για να τα βρούμε όλα. Από τον Σπανούλη στον Πρίντεζη, από τον Πετγουέι στον Αγραβάνη, τον Παπαπέτρου, τον Τσαϊρέλη, τον Χάντερ, τον Πετγουέι, τον Λαφαγιέτ, ο Ολυμπιακός θύμιζε μέσα στη σεζόν νοσοκομείο. Ήττες εκεί που δεν το περίμενε, αλλά νίκες όποτε έπρεπε και όποτε έπαιζε με την πλάτη στον τοίχο. Αν αυτό δεν είναι δείγμα μεγάλης ομάδας, τότε ποιο είναι;

Ποιος είναι: Είναι ο die hard της Ευρωλίγκας. Ό,τι κι αν συμβεί δεν μπορείς να τον ξεγράψεις. Δεν μπορούσες όταν το σήκωνε, δεν μπορείς ούτε φέτος. Είτε θα γυρίσει από το -19, είτε θα χάσει το πλεονέκτημα έδρας και μετά, πλήρης πάλι, θα αποκλείσει με μειονέκτημα την Μπαρτσελόνα. Ο Ολυμπιακός είναι ο τύπος που δεν μπορούν να ξεφορτωθούν στην Ευρωλίγκα. Ο σπαστικός αυτός τύπος, που αν δεν μιλήσει τελευταίος, δεν έχει τελειώσει τίποτα.

Θα το πάρει γιατί: Γιατί είναι η πιο σκληρή ομάδα του φάιναλ φορ. Γιατί έχει τον καλύτερο παίκτη στην Ευρώπη. Γιατί στα μεγάλα ραντεβού εμφανίζεται πια με το σωστό mentality. Γιατί έχει ψυχολογία υπεροχής απέναντι και στους τρεις άλλους. Γιατί ο Πρίντεζης απλώς περιμένει πια την μπάλα στα χέρια του στο τέλος για να γράψει ιστορία. Γιατί θέλει αυτό το άλλο ένα ευρωπαϊκό για να ολοκληρώσει τον μύθο του.

Θα το χάσει γιατί: Γιατί ο Λοτζέσκι κατάφερε και κρύωσε (γαστρεντερίτιδα). Γιατί δεν γίνεται όποτε πετυχαίνει Ρεάλ ή ΤΣΣΚΑ να τους κάνει πλάκα. Γιατί έχει ήδη δύο τα τελευταία χρόνια με σχεδόν το ίδιο ρόστερ. Γιατί όσο διψασμένος κι αν είναι δεν είναι σε revenge mode, ούτε είναι redeem team, ούτε το θέλει τόσο όσο οι άλλοι.

Αν στραβώσουν τα πράγματα θα στραφεί: Σε ποιον άλλο, στον Βασίλη Σπανούλη. Δεν θέλει και πολύ μυαλό. Έχει στο ρόστερ του το ισχυρότερο όπλο στην Ευρώπη. Ακόμα κι αν φαίνεται ανενεργό μπορεί ανά πάσα στιγμή να πυροδοτηθεί. Ακόμα κι αν η μπάλα δεν είναι σε αυτόν, όλοι οι άλλοι νιώθουν πιο άνετα επειδή τον έχουν δίπλα τους, επειδή όλες οι άμυνες προσαρμόζονται πάνω του και εκείνοι βρίσκουν πιο εύκολα διαδρόμους και ελεύθερα σουτ. Να, όπως στην τελευταία φάση που τον έστειλε Μαδρίτη, που όλη η άμυνα της Μπαρτσελόνα χάλασε από την πρόθεσή της να κάνει double-team στον Σπανούλη. Και μετά, κάπου εκεί θα είναι και ο Πρίντεζης.

Ο πάγκος: Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είναι ο… δεύτερος πιο άπειρος από τους τέσσερις προπονητές του φάιναλ φορ. Αυτό σίγουρα κάνει σχετικά αβέβαιο το πώς θα είναι εκείνες τις ημέρες ή τι θα μεταδώσει στους παίκτες του στον τομέα της ψυχολογίας. Απ’ την άλλη, όταν ο Σπανούλης βγαίνει σε κάθε αφορμή και λέει τέτοιους ύμνους για τον προπονητή του, εκτός του ότι αποτελεί άλλη μια απόδειξη του πόσο ικανός είναι ο Σφαιρόπουλος, δείχνει και το κλίμα στον Ολυμπιακό. Και σε τέτοια ραντεβού αυτό παίζει πολλές φορές καθοριστικό ρόλο.

ΤΣΣΚΑ Μόσχας

Αν όχι τώρα, πότε;

Κοντεύει να καταντήσει πια ανέκδοτο στην Ευρώπη. Κατεβαίνει η Αρκούδα και σκεφτόμαστε ποιος θα της δημιουργήσει κόμπλεξ. Πλέον, τα τελευταία χρόνια είναι ο Ολυμπιακός, με μικρό διάλειμμα πέρσι που η Μακάμπι έκανε το κομμάτι της. Εν ολίγοις πάμε στο φάιναλ φορ και σκεφτόμαστε ποιος θα κάνει πλάκα στην ΤΣΣΚΑ.

Απ’ την άλλη, όταν κοιτάς το ρόστερ της, σε πιάνει ίλιγγος. Σκέφτεσαι ότι δεν γίνεται να μην το πάρει. Ή, μάλλον, πονοκεφαλιάζεις για το ποιον να πρωτοσταματήσεις. Η σεζόν κάπως έτσι κύλησε, οι μισοί είχα χάσει το ματς πριν αυτό γίνει. Οι άλλοι μισοί το έχαναν στην πορεία όταν δεν μπορούσαν να βρουν λύση για μια ομάδα που ο δέκατος παίκτης της θα έπαιζε πεντάδα σε όποια άλλη της Ευρώπης. Και κάπου εκεί μπαίνει και ο Ολυμπιακός, που ήταν η πρώτη ομάδα που την κέρδισε μετά από 15 συνεχόμενες νίκες. Στα 21 από τα 28 παιχνίδια της έβαλε πάνω από 80 πόντους, με μια επίθεση που μοιάζει πυρηνική και μια άμυνα που θυμίζει τείχος στη ρακέτα, ιδίως από τη στιγμή που πήρε και τον Κιριλένκο.

Η χρονιά:
Περίπατος ουσιαστικά. Από το 10-0 στον πρώτο γύρο, ως το 12-2 στον δεύτερο, μέχρι το 16ο ματς ψάχναμε ποιος θα κερδίσει την ΤΣΣΚΑ. Βέβαια, πια, έχει χάσει από τις 2 από τις άλλες 3 που βρίσκονται εδώ, αφού την κέρδισε και η Φενέρ. Όμως, οι 3 νίκες με 66 πόντους συνολική διαφορά στα προημιτελικά επί του Παναθηναϊκού, την έκαναν να νιώθει ότι πατάει πάρα πολύ καλά στα πόδια της.

Ποιος είναι: Είναι η Λερναία Ύδρα της Ευρωλίγκας. Όποιο κεφάλι κόψεις βγαίνουν άλλα δύο εξίσου ισχυρά και δυνατά. Ποιον να κλείσεις, ποιον να αφήσεις ελεύθερο; Ο καθένας μπορεί να σε σκοτώσει. Και μέσα στη χρονιά έτσι έχει γίνει.

Θα το πάρει γιατί: Γιατί τα έχει όλα. Καλό πάγκο, απίστευτο ρόστερ, παίζει καλό μπάσκετ, ξέρει να κερδίζει, έχει μέταλλο, έχει αντιστάσεις, έχει σωστό τρόπο προσέγγισης στα παιχνίδια της. Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις. Ντε Κολό, Τεόντοσιτς, Ουίμς, Τζάκσον, Μαρκοϊσβίλι, Νίκολς, Φριντζόν στην περιφέρεια, Κιριλένκο, Καούν, Βορόντσεβιτς, Χάινς, Χριάπα, στη ρακέτα. Μόνο που βλέπεις το ρόστερ της θες να σβήσεις τα φώτα, να πάρεις αγκαλιά το μαξιλάρι σου και να κλάψεις στη γωνία του δωματίου σου, κουλουριασμένος και μην τολμώντας να ανοίξεις τα μάτια σου. Γιατί διψάει για εκδίκηση. Γιατί νιώθει περίγελως. Γιατί θέλει εξιλέωση. Γιατί από το αεροπλάνο προς Μαδρίτη έχει βαρέσει 150 σφυγμούς το λεπτό, από τον πρώτο πενταδάτο, ως τον τελευταίο οπαδό της από τα νεύρα τους για τα όσα έχουν τραβήξει τα τελευταία χρόνια.

Θα το χάσει γιατί: Γιατί ο Ολυμπιακός έχει βρει το κουμπί της, την πήρε στο ένα, έχασε δύσκολα το άλλο χωρίς τον Σπανούλη στο ρόστερ του. Γιατί όταν έρθει η ώρα για το 4ο δεκάλεπτο, όλες εκείνες οι μνήμες που κατέληξαν στο καλάθι του Πρίντεζη θα ξανάρθουν στην επιφάνεια και κάποιος θα πρέπει να τις ξορκίσει. Γιατί θα πρέπει να βρει ηρεμία και ψυχραιμία σε ενδεχόμενες πολύ δύσκολες καταστάσεις. Γιατί θα είναι σίγουρα το πιο αστείο πράγμα του τριημέρου αν την πετάξει πάλι έξω ο Ολυμπιακός.

Αν στραβώσουν τα πράγματα θα στραφεί: Θα μπορούσε να στραφεί παντού. Λογικά θα στραφεί στον Μίλος Τεόντοσιτς. Το μυαλό του είναι αυτό που καθοδηγεί την ΤΣΣΚΑ. Βέβαια, υπάρχει και ο Νάντο Ντε Κολό που έχει ωριμάσει απίστευτα. Ο Σόνι Ουίμς που μπορεί να μπει με 0/10 και να τελειώσει με 10/10 από εκεί και πέρα. Ο Αντρέι Κιριλένκο που θα κληθεί να σβήσει οποιαδήποτε υπόνοια μισματς κατά της ομάδας του, να σφραγίσει τη ρακέτα και να πνίξει κάθε αντίπαλο. Πού είναι το μαξιλάρι μου;

Ο πάγκος: Ο Δημήτρης Ιτούδης ή είναι ο πιο άπειρος προπονητής του τριημέρου ή ο άνθρωπος που τα έχει φάει με το κουτάλι, απλώς τώρα κρατάει για πρώτη φορά τα γκέμια στα χέρια του. Σε κάθε περίπτωση και όπως κι αν θέλει να το δει κανείς, η ΤΣΣΚΑ παίζει όπως θα έπρεπε φέτος και αυτό είναι κάτι που πιστώνεται στον Ιτούδη και μόνο. Καλές ομάδες έχουμε δει πολλές, ρόστερ που να παίζουν όπως θα έπρεπε πολύ λίγα. Βέβαια, άλλο όλη η σεζόν, άλλο αυτές οι τρεις μέρες. Εδώ η πείρα μετράει όσο τίποτα άλλο.

Ρεάλ Μαδρίτης

Πουθενά όπως στο σπίτι σου

Παλεύει τόσα χρόνια για μια επιστροφή στο θρόνο. Δύο συνεχόμενοι τελικοί, τρία φάιναλ φορ στα τελευταία τέσσερα χρόνια, όλα χαμένα. Φέτος, στο σπίτι της, νομίζω στην τελευταία προσπάθεια που… πρέπει να κάνει για να το πάρει. Αν και φέτος αποτύχει, μπορεί να αποχωρήσει από την Ευρωλίγκα, να πάρει το χρόνο της και να επιστρέψει σε 4-5 χρόνια ξανά. Από την αρχή της χρονιάς θεωρείται το μεγάλο φαβορί, πιθανότατα ως τη στιγμή που πάτησε Ευρώπη ο Κιριλένκο ήταν για πολλούς το αδιαφιλονίκητο φαβορί. Αλλά αυτά τα είχαμε ξαναδιαβάσει. Και πέρσι. Και πρόπερσι. Στο τέλος βλέπαμε σκυμμένα κεφάλια Μαδριλένων.

Φέτος, θα παίξει σπίτι της για να αλλάξει τη μοίρα της. Σε αυτό θα ποντάρει, σε αυτό θα βασιστεί για τον τίτλο. Κακά τα ψέματα, όταν με σχεδόν το ίδιο ρόστερ έχεις αποτύχει αλλού, ποντάρεις στον κόσμο σου, στο να σε ανεβάσει αυτός. Να δούμε πώς θα πάει το τριήμερο, αλλά η Ρεάλ φέτος παίζει με όλο το βάρος στις πλάτες της.

Η χρονιά: Πήγε καλά, όχι τόσο καλά όσο θα περίμεναν οι Ισπανοί, 5 ήττες στους δύο ομίλους δεν την έκαναν να ανησυχήσει, αλλά ούτε την έκαναν και φόβητρο. Η σειρά με την Εφές ήταν σκληρή και πολύ δύσκολη για τη Ρεάλ, στο 4ο ματς κυριάρχησε απόλυτα, ως εκεί είχε ανησυχήσει πάρα πολύ με το 2ο ματς να είναι οριακό.

Ποιος είναι: Είναι ο Μακόλεϊ Κάλκιν στο home alone. Είναι σπίτι της, τους περιμένει όλους εκεί και χτίζει παγίδες για να τους δυσκολέψει, φοβούμενη, όμως, παράλληλα μήπως την πατήσει. Και η ζωή δεν είναι πάντα όπως στις ταινίες.

Θα το πάρει γιατί: Γιατί παίζει στο σπίτι της. Γιατί δεν της λείπει τίποτα. Γιατί δεν το πήρε πέρσι και πρόπερσι και θέλει εξιλέωση. Γιατί αν δεν το πάρει φέτος δεν θα το πάρει ποτέ. Γιατί ό,τι τρύπες είχε στο ρόστερ της τις έκλεισε (λέγε με Αγιόν, Νοτσιόνι, Καμπάτσο, Ρίβερς).

Θα το χάσει γιατί: Γιατί έχει μπροστά της δύο ματς πιο δύσκολα απ’ ότι μπορούσε να φανταστεί. Γιατί θα πρέπει να κερδίσει τον Ομπράντοβιτς για να πάει τελικό. Γιατί αν φτάσει εκεί θα πρέπει να παίξει με το καλύτερο ρόστερ της Ευρώπης ή με την ομάδα που ήθελε… ένα ημίχρονο για να την κερδίσει. Γιατί καλή η υποστήριξη του κόσμου, αλλά μπορεί να γυρίσει και μπούμερανγκ. Γιατί είναι… αχώνευτη και πέραν των Μαδριλένων δεν θέλει κανείς άλλος να δει τον Ρούντι να κερδίζει και όλοι του στέλνουν… κακό τζούτζου.

Αν στραβώσουν τα πράγματα θα στραφεί: Στο μυαλό του Σέρχιο Ροντρίγκεθ. Αυτός θα πρέπει να την κρατήσει ήρεμη, αυτός θα πρέπει να την κρατήσει όρθια. Και η ψυχρή εκτελεστική δεινότητα του Λιουλ. Και στην εμπειρία του Ρέγιες. Άντε και το θράσος του Ρούντι. Λύσεις έχει, το θέμα, όπως το βλέπω, είναι να μην της στραβώσουν τα πράγματα. Μετά θα έχει πρόβλημα.

Ο πάγκος: Ο Πάμπλο Λάσο είναι πολύ έμπειρος προπονητής και σίγουρα έχει φτιάξει τη Ρεάλ σε μια πολύ καλή ομάδα. Ήταν, όμως, εκεί και το 2013 και το 2014 στα χαμένα φάιναλ φορ της Ρεάλ. Οπότε σίγουρα αιωρείται στην ατμόσφαιρα η απορία του τι παραπάνω θα μπορεί να προσφέρει ο Λάσο φέτος για τη Ρεάλ και το τι άλλαξε για να μπορέσει να της δώσει τον τίτλο. Η απάντηση θα έρθει στο παρκέ.

Φενέρμπαχτσε

Στην εποχή του Ζοτς

Από το 1988 που ξεκίνησαν τα φάιναλ φορ, τουρκική ομάδα σε αυτά έχουμε δει μόνο μια φορά, την Εφές Πίλσεν το 2000 (μην μου πει κανείς για τη Σουπρολίγκα, ας την ξεχάσουμε αυτή τη χρονιά). Εν ολίγοις στα 27 χρόνια των φάιναλ φορ αυτή είναι η δεύτερη φορά που θα δούμε σε φάιναλ φορ τουρκική ομάδα. Προφανώς πιστώνεται στον Ομπράντοβιτς. Καλό ρόστερ, δυνατό, χρειάστηκαν 2 χρόνια για να φέρει ο Ομπράντοβιτς τη Φενέρ σε φάιναλ φορ, να φτιάξει την ομάδα όπως την ήθελε, με παίκτες που κάνουν αυτό που ήθελε.

Την πρώτη σεζόν είχαμε συγκρούσεις, γελάσαμε αρκετές φορές με τα καμώματα των παικτών της Φενέρ. Φέτος πάλι στην αρχή είδαμε μια ομάδα που δεν έπαιζε όπως θα μπορούσε. Αλλά στην πορεία άλλαξε, η Φενέρ έγινε πιο σοβαρή, πολύ πιο φερέγγυα και έδειξε πολύ πιο σκληρή.

Η χρονιά: Πέντε ήττες στους ομίλους, καμία στα νοκ άουτ. Λιγότερες δηλαδή στο σύνολο από τη Ρεάλ, όσο κι αν ακούγαμε όλη τη σεζόν τη Ρεάλ πολύ περισσότερο. Επιστέγασμα το 3-0 με τη Μακάμπι που απέδειξε ότι είναι πανέτοιμη για το φάιναλ φορ, με μεγαλύτερες νίκες της τις δύο επί ΤΣΣΚΑ και Ολυμπιακού, αμφότερες εκτός έδρας στον δεύτερο γύρο του Top-16. Αυτές ήταν που της έδωσαν πλεονέκτημα και τη βοήθησαν να φτάσει ως εδώ.

Ποιος είναι: Ο τουρίστας με τη σαγιονάρα διχάλα και τις κάλτσες, με τη μηχανή περασμένη γύρω από το λαιμό του, στο πρώτο του ταξίδι εκτός συνόρων. Ο τύπος που όλοι τον κοιτάνε και τον δουλεύουν γιατί όλα του κάνουν εντύπωση, όλα του φαίνονται πρωτόγνωρα, όλα τον οδηγούν να πει «ουάου, το δες αυτό;».

Θα το πάρει γιατί: Γιατί έχει τον Ομπράντοβιτς. Γιατί έχει πολύ καλοστημένη ομάδα. Γιατί έχει τον Ομπράντοβιτς. Γιατί τα φοργουόρντ της είναι απίστευτα, Βέσελι, Πρέλντζιτς, Μπιέλιτσα. Γιατί έχει τον Ομπράντοβιτς. Γιατί αν αρχίσει ο Γκάντλοκ δεν σταματάει. Γιατί θα εμφανιστεί σίγουρα έτοιμη αγωνιστικά. Γιατί είναι το μεγάλο αουτσάιντερ και δεν έχει κανένα άγχος. Είπα ότι έχει τον Ομπράντοβιτς;

Θα το χάσει γιατί: Γιατί είναι άπειρη. Όσο κι αν βρίσκεται ο Ομπράντοβιτς στον πάγκο, στο παρκέ υπάρχουν παίκτες που δεν έχουν εμπειρία από τέτοιες διοργανώσεις και τέτοια ραντεβού. Γιατί δεν είναι ακόμα η ώρα της. Γιατί αν το πάρει και τώρα ο Ομπράντοβιτς, πότε θα το χάσει πάλι; Γιατί κάτι της λείπει σε σχέση με τις 3 άλλες, αν θέλουμε να τα λέμε όλα.

Αν στραβώσουν τα πράγματα θα στραφεί: Θα θέλει το σουτ του Γκάντλοκ, το ταλέντο του Μπιέλιτσα, του Βέσελι και την πληρότητα του Πρέλντζιτς. Αλλά θα στραφεί προς τον πάγκο της. Θα περιμένει από εκεί την ηρεμία για να μπορέσει να ξεπεράσει τον όποιο σκόπελο. Και ο πάγκος θα στραφεί στον Νίκο Ζήση. Από εκεί θα βγουν… μπαλαντέζες για να τροφοδοτηθούν όλοι οι άλλοι με ψυχραιμία.

Ο πάγκος: Τα λέμε τόση ώρα. Ο Ομπράντοβιτς έχει 8 τίτλους Ευρωλίγκας από το 1992 ως και το 2011. Αν πάρει άλλον έναν τώρα, θα ξεπεράσει σε διάρκεια τα 20 χρόνια από τον πρώτο του τίτλο ως τώρα. Δεν είναι και λίγο (καλό, έτσι;). Οι ομάδες του έχουν τον τρόπο να παίρνουν το τρόπαιο κάθε φορά στα φάιναλ φορ, είτε είναι το απόλυτο φαβορί (η Ρεάλ του 1995) είτε το απόλυτο αουτσάιντερ (η Μπανταλόνα του 1994), είτε κάπου στη μέση. Θα έχει και πάλι το μαγικό ραβδί ο Ομπράντοβιτς;

Πού θα πάει το τριήμερο; Όπως είπε και ο Σπανούλης: «Το σημαντικό είναι να κερδίσουμε τον ημιτελικό. Αν δεν κερδίσεις τον ημιτελικό, δεν παίζεις στον τελικό για να το πάρεις». Προφανές; Ναι, αλλά ας πάμε μια μάχη τη φορά, σε ένα απίστευτα ισορροπημένο φάιναλ φορ για όλους.

Νίκος Κουσούλης

The post Μια χρονιά σε δυο βραδιές! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/9196/feed 0
Θρυλική πτήση για Μαδρίτη! http://www.ageofbasketball.net/archives/9112 http://www.ageofbasketball.net/archives/9112#respond Thu, 23 Apr 2015 20:07:15 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2015/04/23/%ce%b8%cf%81%cf%85%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%80%cf%84%ce%ae%cf%83%ce%b7-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%ce%b4%cf%81%ce%af%cf%84%ce%b7/ Τι κι αν είχε 0/5 ως τότε, τι κι αν ο Ολυμπιακός είχε 31% μέχρι τότε στο ματς πίσω από τα 6,75. Όταν ήρθε η ώρα να γράψει ιστορία, το χέρι του Γιώργου Πρίντεζη ήταν και πάλι αλφάδι, ήταν εκείνο που έβαλε την υπογραφή σε μια ακόμα μεγάλη στιγμή για τον Ολυμπιακό. Τρίποντο στην εκπνοή …

The post Θρυλική πτήση για Μαδρίτη! appeared first on Age Of Basketball.

]]>

Τι κι αν είχε 0/5 ως τότε, τι κι αν ο Ολυμπιακός είχε 31% μέχρι τότε στο ματς πίσω από τα 6,75. Όταν ήρθε η ώρα να γράψει ιστορία, το χέρι του Γιώργου Πρίντεζη ήταν και πάλι αλφάδι, ήταν εκείνο που έβαλε την υπογραφή σε μια ακόμα μεγάλη στιγμή για τον Ολυμπιακό. Τρίποντο στην εκπνοή σε μια φάση που δημιουργήθηκε από την απαράμιλλη κλάση του Σπανούλη και 71-68 με τον Ολυμπιακό να παίρνει μια μαγική πρόκριση στο φάιναλ φορ της Μαδρίτης, μετά από μια βραδιά που θα μείνει χαραγμένη για καιρό στις μνήμες των οπαδών των «ερυθρολεύκων» αλλά και όλων των μπασκετόφιλων. Σε ένα ματς που βρέθηκε να χάνει και με 10 πόντους, ο Ολυμπιακός είχε και πάλι τις ψυχικές και σωματικές δυνάμεις, αλλά και την κλάση, να επιστρέψει και να πάρει τη νίκη με μεγάλους πρωταγωνιστές τους Πρίντεζη, Σπανούλη, Μάντζαρη και Χάντερ γράφοντας ένα ακόμα instant classic στη σύγχρονη ιστορία του.

Η Μπαρτσελόνα εμφανίστηκε πολύ καλύτερη απ’ ότι στο 2ο και το 3ο ματς, έδειξε να παίρνει τον έλεγχο του αγώνα στο 2ο δεκάλεπτο, αλλά η επανάληψη ανήκε στον Ολυμπιακό. Το επιμέρους 42-31 έφτανε για να του χαρίσει τη νίκη και την πρόκριση στη Μαδρίτη, από μια σειρά στην οποία είχε μειονέκτημα έδρας αλλά μπόρεσε να αντιστρέψει τα εις βάρος του προγνωστικά και να δείξει και πάλι πόσο σκληρή και ισορροπημένη ομάδα είναι.

Η συνέχεια θα δοθεί στις 15 Μαΐου στη Μαδρίτη κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, στην… κλασσική πλέον αναμέτρηση των δύο στα φάιναλ φορ, αφού θα είναι η 3η φορά τα τελευταία 4 χρόνια που θα βρεθούν οι δυο τους εκεί. Την… πρώτη απ’ τις δύο, οι Ρώσοι είχαν νιώσει όπως ένιωσε απόψε ο Ναβάρο και η παρέα του, τη στιγμή που η μπάλα έφτασε στο διχτάκι στην εκπνοή έχοντας φύγει από τα χέρια του Πρίντεζη, με τον Ολυμπιακό να επιστρέφει στην επανάληψη από διψήφια απόσταση και στα δύο ματς. Βέβαια, εκείνο ήταν κάτι το αδιανόητο, το βράδυ της Πέμπτης ο Ολυμπιακός έδειχνε ακόμα και όταν ήταν 10 πόντους πίσω να έχει πλάνο και συγκεκριμένη λογική στο παιχνίδι του και να μη χάνει την αυτοσυγκέντρωσή του και την ψυχραιμία του.

Τρανότερη απόδειξη για την ψυχολογία και την αυτοσυγκέντρωση μιας ομάδας από τα λάθη και την ευστοχία σε τρίποντα και βολές δεν υπάρχει. Ας δούμε, λοιπόν, τα νούμεα που είχαν οι δυο ομάδες στις δύο κατηγορίες στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα. Ο Ολυμπιακός είχε 8/18 τρίποντα και 44,4% απέναντι στο 28,5% με 2/7 της Μπαρτσελόνα, τα λάθη ήταν 4-9 με τους Ισπανούς να έχουν υπερδιπλάσια, ενώ ο Ολυμπιακός είχε 4/5 βολές και η Μπαρτσελόνα 11/17, δηλαδή 80% έναντι 65%.

Και όλα αυτά σε ένα ματς που ο Ολυμπιακός κατάφερε να μείνει ζωντανός μετά από ένα πρώτο ημίχρονο στο οποίο είχε 1/9 τρίποντα. Μπορεί ο αγώνας να κρίθηκε σε ένα σουτ στην εκπνοή, αλλά η αλήθεια είναι ότι η εικόνα της επανάληψης έδειχνε δυο ομάδες με εντελώς διαφορετική ψυχολογία. Η Μπαρτσελόνα φοβόταν και δίσταζε, ο Ολυμπιακός με την τρομερή βοήθεια του κόσμου του, έδειχνε σίγουρος σε κάθε του πάτημα, ακόμα και όταν κάποιες φάσεις πήγαιναν στραβά.

Σπανούλης, Πρίντεζης και Μάντζαρης έβαλαν όλους τους πόντους του Ολυμπιακού στο 4ο δεκάλεπτο, 7 ο Σπανούλης, 8 ο Πρίντεζης και 6 ο Μάντζαρης με τον Ολυμπιακό να μπαίνει στο τελευταίο λεπτό του ματς 4 πόντους πίσω στο σκορ, αλλά το τρίποντο του Μάντζαρη στα 58 δευτερόλεπτα τον έφερε στο 64-65. Μετά είχαμε τη φάση που, κατά τη γνώμη μου, άλλαξε τις ισορροπίες στο παιχνίδι. Μια απίστευτη ομαδική άμυνα του Ολυμπιακού, που έπνιξε εντελώς την Μπαρτσελόνα, κατέληξε σε κλέψιμο του Λαφαγιέτ και σε λέι απ του Πρίντεζη από ασίστ του Μάντζαρη για το 66-65 στα 40 δευτερόλεπτα.

Η συγκεκριμένη φάση ήταν η… άμυνα της χρονιάς απ’ τον Ολυμπιακό, από την πίεση του Λαφαγιέτ στην επαναφορά, ως το double team από Λαφαγιέτ και Μάντζαρη αμέσως μετά το κέντρο του γηπέδου, η Μπαρτσελόνα έχασε κάθε ίχνος καθαρού μυαλού που μπορεί να είχε με αποτέλεσμα τη λάθος πάσα του Τόμιτς, τη βουτιά του Λαφαγιέτ για το κλέψιμο και το λέι απ του Πρίντεζη. Η Μπαρτσελόνα απάντησε με βολές του Ναβάρο για να πάρει και πάλι προβάδισμα, με τον Σπανούλη να σηκώνεται με όλη την άμυνα για το 68-67 στα 8 δευτερόλεπτα. Ο Ναβάρο πήρε φάουλ απ’ τον Μάντζαρη αμέσως μετά την επαναφορά των Ισπανών, για να βάλει όμως 1/2 βολές και δίνοντας με την εύστοχη ευκαιρία για τάιμ άουτ στον Ολυμπιακό. Από την επαναφορά ο Σλούκας βρήκε τον Πρίντεζη, κι αυτός έστειλε τον Ολυμπιακό στο 5ο φάιναλ φορ τα τελευταία 7 χρόνια να διεκδικήσει τον 4ο τίτλο της ιστορίας του και τον 3ο τα τελευταία 4 χρόνια!

Η τελευταία φάση του ματς δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου από την κλάση και τον αλτρουισμό του Σπανούλη. Ο παίκτης του Σλούκα (Όλεσον) έμεινε για double team στον αρχηγό του Ολυμπιακού μαζί με τον Σατοράνσκι, αλλά ο Σπανούλης, αντί να πάει για προσπάθεια, βρήκε κάθετη πάσα ανάμεσα από τα πόδια των δύο παικτών στον αμαρκάριστο Σλούκα στις βολές. Η ισορροπία της άμυνας είχε χαλάσει, η πάσα του Σπανούλη ουσιαστικά τελείωσε μέσα σε 1 δευτερόλεπτο την άμυνα της Μπαρτσελόνα, αφού ο Τόμιτς έφυγε από τον Πρίντεζη για να πάει στον Μάντζαρη κάτω από το καλάθι, μιας και ο δικός του παίκτης (Αμπρίνες) είχε βγει να κλείσει τον αμαρκάριστο Σλούκα. Έτσι ο Πρίντεζης έμεινε ολομόναχος, ο Σλούκας τον είδε και εκείνος εκτέλεσε τους Ισπανούς. Μπορεί με τον Σπανούλη και τον τρόπο που παίζει να το θεωρούμε δεδομένο ή με βάση τα όσα έχουμε συνηθίσει από τον Ολυμπιακό εδώ και κάποια χρόνια, αλλά δεν είναι ούτε συχνό, ούτε και μικρό το να βλέπεις τον καλύτερο παίκτη στην Ευρώπη να εμπιστεύεται τους συμπαίκτες του στη φάση της χρονιάς και να τους απελευθερώνει με μια πάσα, απ’ το να προτιμήσει να παίξει μόνος του τη φάση.

Ο Ολυμπιακός είχε 46% στα δίποντα και 33% στα τρίποντα στο ματς (49% και 30% αντίστοιχα η Μπαρτσελόνα), τα ριμπάουντ ήταν 31-36 (με 10-10 τα επιθετικά), οι ασίστ 17-13, τα κλεψίματα 5-6 και τα λάθη 9-12.

Ο Ολυμπιακός κράτησε τον Ντόλμαν στο 1/5 σουτ, τον Ναβάρο για πρώτη φορά στη σειρά τόσο χαμηλά, 2/6 σουτ, 3 ασίστ και 4 λάθη, τον Πλάις σε ένα μόλις εύστοχο σουτ εντός παιδιάς, τον Τόμας στο 1/5, τον Όλεσον στο 1/3, τον Νάχμπαρ άποντο. Ο Τόμιτς ήταν καλός, αλλά είχε 3/8 βολές, 3 λάθη (ανάμεσά τους εκείνο που έκρινε το ματς), ο Σατοράνσκι ήταν ο καλύτερος των Ισπανών με 12 πόντους, 7 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 2 κλεψίματα, ενώ ο Αμπρίνες είχε 11 πόντους με 4/9 σουτ.

Καλύτερος του Ολυμπιακού ξεκάθαρα ο Βασίλης Σπανούλης, η ενέργεια που έβγαλε στην επανάληψη ήταν αυτή που γύρισε το ματς. Πήρε πολύ μεγάλες φάσεις πάνω του και έδωσε δύναμη στα πόδια των συμπαικτών του, τελείωσε το ματς με 17 πόντους και 5 ασίστ, έχοντας 6/11 σουτ. Από κοντά ο Βαγγέλης Μάντζαρης, είχε 11 πόντους και 3 ασίστ με 3/4 τρίποντα, ενώ πιστώνεται και το μεγαλύτερο μερίδιο του περιορισμού του Ναβάρο. Ο Πρίντεζης είχε καθοριστικές στιγμές, 14 πόντοι και 3 ριμπάουντ με 6 κερδισμένα φάουλ, 5/14 σουτ έχοντας 1/6 τρίποντα, αλλά αυτό το ένα ήταν αρκετό. Σε beast mode ο Χάντερ στη ρακέτα, σε ένα ματς που δεν βγήκε καθόλου στον Ντάνστον (5 φάουλ, 1 ριμπάουντ, 2 πόντοι σε 12 λεπτά), ο Χάντερ έκανε τα πάντα με 8 πόντους και 8 ριμπάουντ, δίνοντας τεράστιες μάχες με τη φροντ λάιν της Μπαρτσελόνα. Ο Πετγουέι έβαλε δύο τρίποντα που μέτρησαν περίπου όσο εκείνο του Πρίντεζη, καθώς ήρθαν σε στιγμή που ο Ολυμπιακός έδειχνε να μην πατά καλά στα πόδια του, ενώ με την παρουσία του στην άμυνα υπενθύμισε σε όλους πόσο βοηθά όταν παίζει να μην έχει ο Ολυμπιακός πρόβλημα στις αλλαγές και τις βοήθειες. Καλός ο Σλούκας αν και άστοχος και με μια-δυο επιπολαιότητες, ενώ και ο Παπαπέτρου έβγαλε μεγάλη ενέργεια στην άμυνα, κάτι που έκαναν και ο Λαφαγιέτ με τον Ντάρντεν. Ο Λοτζέσκι έμεινε άποντος (0/5 σουτ) αλλά είχε 6 ριμπάουντ και 3 ασίστ βοηθώντας κι αυτό έστω και λίγο.

Στις 15 Μαΐου στη Μαδρίτη θα έχουμε επανάληψη του ημιτελικού του 2013 με τον Ολυμπιακό να αντιμετωπίζει την πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Αν τα καταφέρει ξανά απέναντι στην «αρκούδα», στις 17 θα αγωνιστεί σε έναν ακόμα τελικό Ευρωλίγκας κόντρα στο νικητή του αγώνα Φενέρμπαχτσε-Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά γι’ αυτά τα δύο ραντεβού έχουμε όλο το χρόνο μπροστά μας να συζητήσουμε. Η Πέμπτη ανήκει μονάχα στην επιτυχή υπερπροσπάθεια του Ολυμπιακού για το 3-1 με αυτή την εμφάνιση και τη νίκη να αρκούν από μόνες τους για να γράψουν τον επίλογο της μαγικής βραδιάς.

Τα δεκάλεπτα: 16-17, 29-37, 50-50, 71-68.

Ολυμπιακός (Σφαιρόπουλος): Πετγουέι 8 (2), Χάντερ 8 (8ρ. 2ασ.), Ντάνστον 2, Σπανούλης 17 (3τρ. 5ασ.), Παπαπέτρου, Σλούκας 6 (3ασ.), Πρίντεζης 14 (1τρ. 3ρ. 6κ.φ.), Μάντζαρης 11 (3τρ. 3ασ.), Λαφαγιέτ 2, Ντάρντεν 3, Λοτζέσκι (6ρ. 3ασ. 2κ.).

Μπαρτσελόνα (Πασκουάλ): Ντόλμαν 5 (1), Χουέρτας 2 (3ασ.) Αμπρίνες 11 (2τρ. 2κλ.), Ναβάρο 8 (1τρ. 3ασ.), Σατοράνσκι 12 (1τρ. 7ρ. 3ασ. 2κλ.), Πλάις 4 (7ρ.), Τόμας 4 (4ρ.), Όλεσον 5 (1τρ. 2ασ.), Λάμπε 4, Νάχμπαρ, Τόμιτς 13 (7ρ.).

Νίκος Κουσούλης

The post Θρυλική πτήση για Μαδρίτη! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/9112/feed 0
Όνειρο ήταν και πάει http://www.ageofbasketball.net/archives/9108 http://www.ageofbasketball.net/archives/9108#respond Thu, 23 Apr 2015 04:44:39 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2015/04/23/%cf%8c%ce%bd%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%bf-%ce%ae%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%80%ce%ac%ce%b5%ce%b9/ Ο Παναθηναϊκός έδωσε τη μάχη του στο 4ο ματς των προημιτελικών της Ευρωλίγκας, αλλά δεν τα κατάφερε απέναντι στην πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ Μόσχας, που κέρδισε στο ΟΑΚΑ με 55-74 και με 3-1 πήρε την πρόκριση για το φάιναλ φορ της Μαδρίτης. Ο Παναθηναϊκός πάλεψε σκληρά για περίπου 27 λεπτά, αλλά μετά, μην έχοντας λύσεις στην επίθεση, …

The post Όνειρο ήταν και πάει appeared first on Age Of Basketball.

]]>

Ο Παναθηναϊκός έδωσε τη μάχη του στο 4ο ματς των προημιτελικών της Ευρωλίγκας, αλλά δεν τα κατάφερε απέναντι στην πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ Μόσχας, που κέρδισε στο ΟΑΚΑ με 55-74 και με 3-1 πήρε την πρόκριση για το φάιναλ φορ της Μαδρίτης. Ο Παναθηναϊκός πάλεψε σκληρά για περίπου 27 λεπτά, αλλά μετά, μην έχοντας λύσεις στην επίθεση, έμεινε αρκετά πίσω στο σκορ με ένα δίλεπτο ξέσπασμα των Ρώσων, για να κλείσει εδώ τη φετινή προσπάθειά του στην Ευρώπη, ξεκάθαρα μετά από μια επιτυχημένη πορεία.             

Το ΟΑΚΑ είχε πολύ ωραία ατμόσφαιρα από την αρχή του αγώνα και ο Παναθηναϊκός παρότι έμεινε με διψήφια διαφορά πίσω στο σκορ στο πρώτο δεκάλεπτο, κατάφερε και γύρισε και έφτασε την ΤΣΣΚΑ. Το ψηλό ρόστερ που χρησιμοποίησε ο Ιβάνοβιτς με Μπατίστα, Γκιστ, Μαυροκεφαλίδη, βοήθησε τους «πρασίνους» να μειώσουν και να δυσκολέψουν αρκετά την ΤΣΣΚΑ. Από το 11-23 ο Παναθηναϊκός έφτασε στο 22-25 με σερί 11-2 κρατώντας την ΤΣΣΚΑ στα 1/4 σουτ και τα 2 λάθη. Όμως, στην επανάληψη, η ΤΣΣΚΑ κράτησε τον Παναθηναϊκό στους 23 πόντους, παίζοντας πάρα πολύ σκληρή άμυνα, σε ένα ματς που οι διαιτητές άφηναν το σκληρό παιχνίδι εξαρχής. Ο Παναθηναϊκός είχε 8 βολές στο πρώτο μέρος και η ΤΣΣΚΑ 5, με τους «πρασίνους» να σουτάρουν 2 βολές στην επανάληψη και την ΤΣΣΚΑ πάλι 5.

Στην επανάληψη ο Παναθηναϊκός κέρδισε 9 φάουλ (4-5) και έριξε το μόνο ζευγάρι βολών του 2:17 πριν το τέλος του ματς, στο 51-70, όταν όλα είχαν κριθεί. Και η ΤΣΣΚΑ κέρδισε επίσης 9 φάουλ στην επανάληψη (5-4).

Ο Παναθηναϊκός έζησε το ακριβώς αντίθετο από το 3ο ματς στο τρίποντο. Από τα 16/31 έπεσε στα 4/21 και το 19%, αλλά είχε 17/34 δίποντα (40% στα τρίποντα και 50% στα δίποντα αντίστοιχα η ΤΣΣΚΑ). Τα ριμπάουντ ήταν 30-37 (με 8-11 τα επιθετικά), οι ασίστ 14-15, τα κλεψίματα 11-7 και τα λάθη 14-15. Ουσιαστικά, και τα στατιστικά κάνουν σαφές ότι το ματς κρίθηκε στο γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δυσκολευόταν πολύ να σκοράρει στο 5 εναντίον 5 λόγω της πάρα πολύ σκληρής άμυνας των Ρώσων, που έβγαιναν επιθετικά στις φάσεις και με τον Χάινς και τον Κιριλένκο μπορούσαν να αλλάζουν κάθε σκριν χωρίς να έχουν θέμα mismatch.

Ο Παναθηναϊκός άντεξε ως 3:00 λεπτά πριν το τέλος της 3ης περιόδου, στο 3:17 ο Παππάς έγραψε τρίποντο για το 41-45. Όμως, η τρίποντη απάντηση του Ντε Κολό για το 41-48 με 2:55 για την περίοδο, άνοιξε ένα σερί 0-13 για την ΤΣΣΚΑ που τελείωσε τον αγώνα. Το 41-45 έγινε 41-58 μέσα σε 2:05 αγώνα με την ΤΣΣΚΑ να έχει 5/6 σουτ και τον Παναθηναϊκό 0/4 και 1 λάθος. Αυτό το δίλεπτο έφτανε στους Ρώσους, που έδειξαν πόσο προσεκτικός πρέπει να είσαι όταν τους αντιμετωπίζεις, καθώς 2 λεπτά τους φτάνουν για να αλλάξουν εντελώς ένα ματς.

Ένα βιαστικό σουτ στην επίθεση, μια λάθος πάσα, μια αδράνεια σε ένα αμυντικό ριμπάουντ και τρία μαζεμένα τρίποντα για την ΤΣΣΚΑ έληξαν τον αγώνα πρόωρα. Το σερί της ΤΣΣΚΑ διέκοψε ο Φώτσης για το 44-58 στα 30 δευτερόλεπτα πριν το τέλος του δεκαλέπτου, αλλά πια ήταν αργά, η ΤΣΣΚΑ έκανε σωστή διαχείριση και δεν κινδύνευσε κρατώντας τη διαφορά πάνω από τους 15 πόντους σε όλο το 4ο δεκάλεπτο, αφού εγκλώβισε εντελώς επιθετικά τον Παναθηναϊκό και δεν χαλάρωσε στην άμυνα παρά τη μεγάλη διαφορά.

Για τους Ρώσους ο Κιριλένκο είχε 13 πόντους, 10 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 3 τάπες και 5 κερδισμένα φάουλ, ο Χάινς 12 πόντους και 4 ριμπάουντ με 5/6 σουτ, ενώ ο Ντε Κολό 18 πόντους κα2 κλεψίματα με 4/4 τρίποντα. Αυτοί οι τρεις ήταν οι καλύτεροι, με τον Ουίμς να έχει 11 πόντους με 4/11 σουτ και 3 λάθη (4 ασίστ) και τον Τεόντοσιτς 5 πόντους με 2/5 και 4 λάθη, ενώ ο Καούν έμεινε στους 2 πόντους.

Ο Παναθηναϊκός είχε τον Γκιστ με 10 πόντους, 5 ριμπάουντ και 3 κλεψίματα, τον Παππά με 11 πόντους, 3 ασίστ και 5 κλεψίματα, τον Μαυροκεφαλίδη με 10 πόντους και 5 ριμπάουντ, τον Διαμαντίδη με 9 πόντους και 5 ασίστ, τον Φώτση με 6 πόντους και 5 ριμπάουντ. Επιθετικά, βέβαια, όπως είπαμε, τα ποσοστά δεν ήταν καλά, ο Διαμαντίδης είχε 2/8 σουτ, ο Παππάς 1/8 τρίποντα ο Γκιστ 0/3 τρίποντα, ο Γιάνκοβιτς 1/6 σουτ.

Ο Παναθηναϊκός έκλεισε την Ευρωλίγκα στα προημιτελικά με το κεφάλι ψηλά, πάλεψε τη σειρά με την ΤΣΣΚΑ, της πήρε ένα ματς, με τη σεζόν του να κρίνεται επιτυχημένη παρά τα σκαμπανεβάσματα. Έμεινε και φέτος στην ελίτ της Ευρώπης, ενώ κέρδισε από τη σεζόν παίκτες όπως ο Γιάνκοβιτς και ο Παππάς. Πλέον, στρέφεται προς την Α1 και την προσπάθειά του να κρατήσει εκεί τα σκήπτρα του.

Τα δεκάλεπτα: 11-21, 32-37, 44-60, 55-74.

Παναθηναϊκός (Ιβάνοβιτς): Χαραλαμπόπουλος, Μποχωρίδης, Γιάνκοβιτς 2 (7ρ. 2κλ.), Φώτσης 6 (2τρ. 5ρ.), Νέλσον (2ασ.), Παππάς 11 (1τρ. 3ασ. 5κλ.), Μαυροκεφαλίδης 10 (5ρ.), Διαμαντίδης 9 (1τρ. 5ασ.), Γκιστ 10 (5ρ. 3κλ.), Μπατίστα 7, Μπλουμς.

ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ιτούδης): Ντε Κολό 18 (4τρ. 2κλ.), Τεόντοσιτς 5 (1τρ. 3ρ. 2ασ.), Νίκολς 5 (1), Τζάκσον 4, Μαρκοϊσβίλι, Κορόμπκοφ 2, Ουίμς 11 (1τρ. 4ασ.), Βορόντσεβιτς 2 (6ρ. 2ασ.), Καούν 2, Χριάπα (2ασ.), Χάινς 12 (4ρ.), Κιριλένκο 13 (1τρ. 10ρ. 3ασ. 3κ.).

Νίκος Κουσούλης

The post Όνειρο ήταν και πάει appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/9108/feed 0
Οριακά, αλλά δικό του! http://www.ageofbasketball.net/archives/9095 http://www.ageofbasketball.net/archives/9095#respond Wed, 22 Apr 2015 03:29:03 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2015/04/22/%ce%bf%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ac-%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%ac-%ce%b4%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%ce%bf%cf%85/ Ο Ολυμπιακός κέρδισε με 73-71 την Μπαρτσελόνα στο ΣΕΦ στο 3ο ματς της σειράς των προημιτελικών της Ευρωλίγκας, για να κρατήσει το πλεονέκτημα έδρας που έκλειψε στο 2ο παιχνίδι και να κάνει το 2-1. Έτσι, με μια νίκη στο ΣΕΦ την Πέμπτη θα πάρει την πρόκριση για το φάιναλ φορ της Μαδρίτης, ενώ έχει πλέον …

The post Οριακά, αλλά δικό του! appeared first on Age Of Basketball.

]]>

Ο Ολυμπιακός κέρδισε με 73-71 την Μπαρτσελόνα στο ΣΕΦ στο 3ο ματς της σειράς των προημιτελικών της Ευρωλίγκας, για να κρατήσει το πλεονέκτημα έδρας που έκλειψε στο 2ο παιχνίδι και να κάνει το 2-1. Έτσι, με μια νίκη στο ΣΕΦ την Πέμπτη θα πάρει την πρόκριση για το φάιναλ φορ της Μαδρίτης, ενώ έχει πλέον δύο ευκαιρίες για να αποκλείσει την Μπαρτσελόνα που, πια, παίζει με την πλάτη στον τοίχο. Μεγάλο ματς από Σπανούλη, Πρίντεζη, σε έναν αγώνα που κρίθηκε με δύο άστοχα τρίποντα του Όλεσον λίγο πριν την εκπνοή!

Μέχρι τότε το παιχνίδι είχε περάσει από πάρα πολλά σκαμπανεβάσματα, με τον Ολυμπιακό να το ελέγχει στο μεγαλύτερο διάστημά του, αλλά να έχει και στιγμές που έχανε τον έλεγχο και έβλεπε την Μπαρτσελόνα να επιστρέφει και ακόμα και να προσπερνά. Αυτό που του έδωσε τελικά το πάνω χέρι στην επανάληψη, παρότι οι Ισπανοί είχαν μπει στην κεφαλή στο τέλος της 3ης περιόδου, ήταν η απίστευτη ενέργεια που έβγαλε στο 4ο δεκάλεπτο στην άμυνά του. Εκεί που και οι δύο ομάδες σκόραραν όποτε ήθελαν, στο 4ο δεκάλεπτο τα πράγματα έσφιξαν πάρα πολύ στις άμυνες, αλλά η άμυνα του Ολυμπιακού έκανε τη διαφορά. Κράτησε για 8:57 στην περίοδο την Μπαρτσελόνα χωρίς εντός παιδιάς πόντο (με 6 εύστοχες βολές), ενώ το πιο σημαντικό ήταν ότι στα πρώτα 6:32 οι Ισπανοί δεν σκόραραν καν, επιτρέποντας στον Ολυμπιακό να πάει από το 59-60 στο 66-60. Ο Ολυμπιακός έφτασε μέχρι το 70-62 στα 2:30 πριν το τέλος, αλλά μετά έχασε την αυτοσυγκέντρωσή του.

Θεωρώ ότι η αλλαγή του Σπανούλη 3:43 πριν το τέλος με τον Σλούκα ήταν αυτή που κόστισε την αποδιοργάνωση. Ο Σλούκας μπήκε καλά, το 66-60 έγινε 70-62, αλλά 2:15 πριν το τέλος ο Σφαιρόπουλος «έκλεισε» την αλλαγή ξαναπερνώντας τον Σπανούλη. Κι ενώ ίσως είχε λογική το να τον βγάλει ένα λεπτό (το συζήτησαν εξάλλου) για να πάρει δυο ανάσες και να είναι έτοιμος στο φινάλε, εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, η αλλαγή ήταν λάθος. Ο Σπανούλης μπήκε μέσα όχι πιο ξεκούραστος, αλλά με λιγότερη αυτοσυγκέντρωση, με αποτέλεσμα να κάνει δύο λάθη και να χάσει 2 βολές, για να φτάσουμε στα 30 δευτερόλεπτα, με το σκορ στο 70-69 και την μπάλα στην Μπαρτσελόνα.

Αυτό που λέω είναι ότι θα μπορούσε η αλλαγή να έχει γίνει πιο νωρίς, ώστε αν κάτι τυχόν στράβωνε (όπως κι έγινε) όταν ξαναπερνούσε ο Σπανούλης, να υπάρχει χρόνος αντίδρασης για τον Ολυμπιακό. Γενικά, στο τελευταίο τρίλεπτο είναι πολύ δύσκολο να βγάλεις παίκτη και να τον ξαναβάλεις χωρίς να έχει χάσει αυτό το ένα «κλικ» παραπάνω που έχουν όλοι οι άλλοι σφυγμούς, ένταση, πάθος, τη στιγμή που το ματς είναι στον πόντο. Σαν να κόβεται η “συνέχεια” της ομάδας με δύο αλλαγές (μία στο βγάλε και μία στο βάλε) εκείνη την ώρα και να εκτίθεται ο Σπανούλης άθελά του (και προφανώς χωρίς να το θέλει ούτε ο Σφαιρόπουλος).

Το καλό για τον Ολυμπιακό είναι ότι ο Όλεσον… δεν το «ήθελε» το ματς. Η Μπαρτσελόνα είχε επίθεση, ο Ντάνστον έκανε τάπα στον Ναβάρο, οι διαιτητές είδαν (για πολλοστή φορά) instant replay και έδωσαν την μπάλα στους Ισπανούς, αλλά ο Όλεσον είχε δύο άστοχα (με καλές προϋποθέσεις) τρίποντα στα 24 και τα 19 δευτερόλεπτα (με επιθετικό ριμπάουντ στο ενδιάμεσο) για να χάσει η Μπαρτσελόνα την ευκαιρία νίκης. Ο Σπανούλης μετά πήρε φάουλ (στη διεκδίκηση του ριμπάουντ από το 2ο τρίποντο) και είχε 2/2 βολές για το 72-69, ο Παπαπέτρου έκανε στον Ναβάρο φάουλ για το 72-71 (από εντολή για να μη δεχτεί ο Ολυμπιακός τρίποντο) στα 8 δευτερόλεπτα, με τον Πρίντεζη να παίρνει κι αυτός φάουλ στα 6 δευτερόλεπτα, να έχει 1/2 αλλά μετά το αμυντικό ριμπάουντ του Ντόλμαν, τον Αμπρίνες πάνω στο άγχος του να βρει ένα καλό σουτ (το οποίο τελικά δεν βρήκε) να μένει με την μπάλα στα χέρια και να σουτάρει ακριβώς εκπρόθεσμα.

Ο Ολυμπιακός σούταρε με 62% στα δίποντα και 32% στα τρίποντα στο ματς (49% και 24% αντίστοιχα η Μπαρτσελόνα), τα ριμπάουντ ήταν 31-33 (και 6-10 τα επιθετικά με την Μπαρτσελόνα να παίρνει 2 επιθετικά στα τελευταία 30 δευτερόλεπτα), οι ασίστ 19-20, τα λάθη 10-7.

Ο Ολυμπιακός εκτελούσε με πολλή περισσότερη ακρίβεια από τους Ισπανούς, έβγαζε πιο σωστές επιθέσεις και έπαιζε αρκετά πιο στρωτό μπάσκετ είναι η αλήθεια, στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Αν είχε καταφέρει να παίξει την άμυνα που έπαιξε στην 4η περίοδο λίγο παραπάνω (άλλο ένα δεκάλεπτο, ας πούμε) θα είχε διευκολύνει πολύ περισσότερο τον εαυτό του.

Ο Σπανούλης είχε 15 πόντους, 8 ασίστ και 9 κερδισμένα φάουλ, ο Πρίντεζης 19 πόντους και 4 ριμπάουντ, οι δυο τους ήταν μακράν οι καλύτεροι στο ματς. Από εκεί και πέρα πολύ καλοί ήταν οι δυο ψηλοί, Χάντερ και Ντάνστον, που για ακόμα ένα παιχνίδι κέρδισαν τη μάχη στη ρακέτα. Ιδίως ο Χάντερ, έβγαλε ένα τρομερό δωδεκάλεπτο στο διάστημα 27-39 του ματς. Πολύ καλός ο Σλούκας, ξεχώρισε για μένα στο ένα λεπτό που μπήκε στο τέλος κρύος αλλά δεν κόστισε στην ομάδα του (ενώ είχε να παίξει από την 3η περίοδο), βοήθησε πολύ ο Παπαπέτρου αμυντικά, αλλά και ο Πετγουέι με τα δύο του σουτ.

Απ’ την άλλη, ο Ναβάρο και πάλι ήταν όλα τα λεφτά, 14 πόντοι και 6 ασίστ με 8 κερδισμένα φάουλ, ενώ ο Τόμιτς ήταν καλός (8 πόντοι, 5 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 2 κλεψίματα) αλλά σε μια ομάδα που είχε 22/26 βολές είχε 4/8 και αυτό κόστισε ενώ εντός παιδιάς δεν μπορούσε να βρει χώρους για σουτ. Ο Ντόλμαν δημιούργησε προβλήματα στα φάουλ αλλά εντός παιδιάς είχε 2/8, ο Σατοράνσκι ήταν πολύ καλός, ενώ ο Λάμπε έκανε τρομερή 3η περίοδο.

Στο ξεκίνημα η Μπαρτσελόνα είχε το προβάδισμα ως το 8-10 στα πρώτα 3:30 αγώνα, για να το ανακτήσει μετά το 15-14. Ο Ολυμπιακός απάντησε με σερί 8-0 για το 23-18 και ξέφυγε με 26-21 λίγο πριν το τέλος της περιόδου. Το 26-23 του δεκαλέπτου ήταν αρκετά υψηλό και οι «ερυθρόλευκοι» χωρίς να χάσουν σε καλή κυκλοφορία μπάλας άρχισαν να κατεβάζουν το ρυθμό στο 2ο δεκάλεπτο. Έτσι έλεγξαν το ματς πολύ καλύτερα, 30-25 και 33-27, ενώ μετά το 36-36 από 4 πόντους του Αμπρίνες, έκλεισαν το ημίχρονο με 8-0 από Σπανούλη, Πετγουέι για το 44-36. Στην 3η περίοδο ο Πρίντεζης έφερε την ομάδα του στο +10, 46-36, αλλά εκεί που φαινόταν ότι ο Ολυμπιακός ελέγχει το ματς, ο Ντόλμαν, ο Σατοράνσκι και ο Όλεσον απάντησαν με 2-10 σερί για το 48-46. Ο Ολυμπιακός πήγε στο 57-50 με τον Μάντζαρη, αλλά ο Λάμπε και ο Τόμιτς απάντησαν για το 57-58, με τον Ναβάρο να γράφει το 57-60 με σερί 0-10.

Μετά ήρθε το 4ο δεκάλεπτο, όταν ο Ολυμπιακός ανάγκασε την Μπαρτσελόνα σε 9 άστοχα σουτ και 1 λάθος στα πρώτα 6:30 μέχρι να βάλει τον πρώτο της πόντο από βολή του Τόμιτς, για να φτάσουμε στο φινάλε, με τον Ναβάρο να γυρνά το ματς από το 70-62 ως το 70-69 για να φτάσουμε στο φινάλε που είδαμε πιο πάνω.

Η συνέχεια στη σειρά θα δοθεί την Πέμπτη στις 22:00 το βράδυ στο ΣΕΦ, όπου ο Ολυμπιακός θα έχει την πρώτη από τις δύο ευκαιρίες να κλείσει τη σειρά με νίκη και να πάρει την πρόκριση στο φάιναλ φορ. Ο Ολυμπιακός πήρε μια οριακή νίκη στο 3ο παιχνίδι, το καλό είναι ότι το πώς εκτυλίχτηκε το 3ο ματς δεν άφησε περιθώρια για οποιουδήποτε είδους (ψυχολογική) χαλάρωση στην 4η αναμέτρηση στους «ερυθρολεύκους», οπότε και οι δυο ομάδες θα είναι πάλι στο όριο των σφυγμών τους, με την Μπαρτσελόνα, όμως, πια, να παίζει με την πλάτη στον τοίχο. Και μπορεί αυτό τον Ναβάρο να μην τον επηρεάζει, αλλά θα εκπλαγώ αν δεν επηρεάσει κανέναν από τους υπόλοιπους. Σίγουρα και η ήττα δεν είναι καταδικαστική, όπως κέρδισε ήδη μπορεί να ξανακερδίσει ο Ολυμπιακός στην Ισπανία, αλλά η αλήθεια είναι ότι η σειρά πρέπει να κλείσει την Πέμπτη, στο ΣΕΦ, μπροστά στον κόσμο του Ολυμπιακού, εκεί είναι η μεγάλη ευκαιρία.

Τα δεκάλεπτα: 26-23, 44-36, 59-60, 73-71.

Ολυμπιακός (Σφαιρόπουλος): Πετγουέι 6 (2), Χάντερ 6 (7ρ.), Ντάνστον 8 (2κ.), Σπανούλης 15 (2τρ. 8ασ. 9κ.φ.), Παπαπέτρου (4ρ.), Σλούκας 2 (5ασ.), Πρίντεζης 19 (2τρ. 4ρ.), Αγραβάνης 3, Μάντζαρης 5 (1τρ. 2ασ.), Λαφαγιέτ 2 (3ασ.), Ντάρντεν 2, Λοτζέσκι 5 (1).

Μπαρτσελόνα (Πασκουάλ): Ντόλμαν 10 (1), Χεζόνια 2, Χουέρτας (6ασ.), Αμπρίνες 4, Ναβάρο 14 (1τρ. 6ασ.), Σατοράνσκι 12 (2τρ. 3ρ. 2ασ. 2κλ.), Πλάις 4 (3ρ.), Τόμας 2, Όλεσον 5 (1), Λάμπε 10 (5ρ.), Τόμιτς 8 (5ρ. 4ασ.).

Νίκος Κουσούλης

The post Οριακά, αλλά δικό του! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/9095/feed 0