ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΠΑΣΚΕΤ – Age Of Basketball http://www.ageofbasketball.net AGE OF BASKETBALL. Η μοναδική Αθλητιατρική Μπασκετική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο ξεχωρίζει μέσα από το περιεχόμενο, τα άρθρα ... Thu, 26 Dec 2019 19:36:11 +0000 en-US hourly 1 https://wordpress.org/?v=5.0.21 Το παραμυθένιο «αντίο» του γίγαντα! http://www.ageofbasketball.net/archives/9943 http://www.ageofbasketball.net/archives/9943#respond Thu, 14 Apr 2016 04:21:53 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2016/04/14/lr-121/ Η τελευταία βραδιά του Κόμπι Μπράιαντ ήταν καλύτερη και πιο μαγική απ’ ό,τι θα μπορούσε να περιμένει όποιος κι αν έγραφε το φινάλε αυτό. Σαν σε παραμύθι, ο Κόμπι έδωσε ό,τι είχε απομείνει στο μπασκετικό του ντεπόζιτο, πάτησε παρκέ για 42 λεπτά στο τελευταίο του παιχνίδι και έβαλε 60 πόντους στη νίκη των Λέικερς με …

The post Το παραμυθένιο «αντίο» του γίγαντα! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
Η τελευταία βραδιά του Κόμπι Μπράιαντ ήταν καλύτερη και πιο μαγική απ’ ό,τι θα μπορούσε να περιμένει όποιος κι αν έγραφε το φινάλε αυτό. Σαν σε παραμύθι, ο Κόμπι έδωσε ό,τι είχε απομείνει στο μπασκετικό του ντεπόζιτο, πάτησε παρκέ για 42 λεπτά στο τελευταίο του παιχνίδι και έβαλε 60 πόντους στη νίκη των Λέικερς με 101-96 επί της Γιούτα. Δεν είναι όνειρο, 60 πόντους! Πιο παραμυθένιο τέλος δεν θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος, με όλο τον πλανήτη να υποκλίνεται για ακόμα μία φορά, τελευταία, στο μπασκετικό μεγαλείο του Κόμπι.

Μετά από ένα μοναδικό αφιέρωμα από τους Λέικερς και ολόκληρο το NBA πριν το ματς, με τα μάτριξ του γηπέδου να παίζουν στιγμές από την καριέρα του και σύσσωμο τον μπασκετικό πλανήτη να του στέλνει ευχές και να μιλάει για το πόσο σημαντικός ήταν ο Κόμπι για το παιχνίδι και τον καθένα από τους αστέρες του σήμερα ξεχωριστά, ο Μπράιαντ πάτησε παρκέ και χρειάστηκε 3-4 λεπτά να ξεπεράσει την ψυχολογική ένταση. 0/5 στο ξεκίνημα με το Staples Center να είναι στο πόδι σε κάθε σουτ και να μένει με το «αχ».

Η συνέχεια; Μαγική. 5/5 συνεχόμενα, 12 μαζεμένοι πόντοι και το γήπεδο ήταν σε κατάσταση παραληρήματος, φωνάζοντας περισσότερο κι απ’ όταν οι Λέικερς έπαιζαν τελικούς NBA. Ο Κόμπι τελείωσε τον αγώνα με 60 πόντους, 22/50 σουτ, 16/29 δίποντα και 6/21 τρίποντα, με 10/12 βολές, 4 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 1 κλέψιμο, 1 τάπα. Και, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, τα πρώτα 5 άστοχα δεν πιάνονται. Με τα όσα είχαμε δει πριν το τζάμπολ δεν ήταν δυνατόν να μπει ανεπηρέαστος στο παρκέ. Μετά το μουδιασμένο ξεκίνημα, στο υπόλοιπο ματς σούταρε με 50% για 60 πόντους!

Στο τέλος του ματς ο Κόμπι μπήκε στο παλιό, γνωστό του mode του «δεν πρόκειται να χάσω, όχι απόψε» και ήταν εμφανές σε όλους. Έβαλε 17 συνεχόμενους πόντους, πήγε το ματς από το 84-94 ως το 99-96 (ξεκίνησε να σκοράρει στους 82 των Λέικερς), έδωσε και την ασίστ για το 101-96 και 4 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη βγήκε για το τελευταίο standing ovation της μεγαλειώδους καριέρας του.

Τα highlights από το τελευταίο παιχνίδι του Κόμπι στο NBA.

Ο Μπράιαντ πέτυχε πάνω από 50 πόντους για πρώτη φορά από τον Φεβρουάριο του 2009. Στο τέλος, έκανε το 5ο υψηλότερο σκορ της καριέρας του, σούταρε περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην καριέρα του (50 σουτ, το προηγούμενο ήταν 47 σουτ το 2002 κόντρα στους Σέλτικς), έγινε ο γηραιότερος παίκτης από το 2001 (τότε το έκανε ο 38άρης Τζόρνταν με 51 πόντους σε 38 λεπτά με 21/38 σουτ) που βάζει πάνω από 50 πόντους, ο 2ος γηραιότερος που βάζει 50 πόντους και ο γηραιότερος που βάζει 60 πόντους στην ιστορία του ΝΒΑ. Ο Κόμπι αποσύρθηκε μετά από 20 σεζόν, 5 δαχτυλίδια και 18 συμμετοχές σε all-star game. Έγινε μόλις ο 5ος παίκτης που παίζει 20 σεζόν στο NBA και ο μοναδικός που το κάνει με μία ομάδα.

Η τελευταία παρουσίαση των Λέικερς στον Κόμπι Μπράιαντ πριν την έναρξη του αγώνα.

Βεβαίως, εννοείται ότι στο τέλος δεν ήταν και απόλυτα ευχαριστημένος. Τον ρώτησαν αν ήταν το ιδανικό φινάλε και η απάντηση «φώναζε» Κόμπι από πολύ μακριά: «Το τέλειο φινάλε θα ήταν ένα πρωτάθλημα. Αλλά απόψε προσπάθησα να βγω έξω, να παίξω σκληρά και να προσπαθήσω να δώσω μια παράσταση όσο περισσότερο μπορούσα. Ένιωσα καλά που μπορούσα να το κάνω μια τελευταία φορά».

Οι συμπαίκτες του τον έλουσαν με σαμπάνια μετά το ματς, αλλά τους μάλωσε: «Αυτή είναι μόνο για πρωταθλήματα». Γενικά, κατάφερε στο τελευταίο του παιχνίδι και μετά από 60 πόντους, μετά από μια σεζόν στην οποία σχεδόν ντυνόταν… χιονάνθρωπος από πάνω ως κάτω στον πάγο κάθε φορά που καθόταν στον πάγκο στο τέλος των ματς, να πει δύο φορές τη λέξη «πρωτάθλημα» την ώρα που αποχωρούσε, δείγμα ακριβώς της μπασκετικής του νοοτροπίας, του νικητή, όλων όσων τον χαρακτήριζαν όσο έπαιζε.

Τα καλύτερα λόγια τα είχε για τον κόσμο των Λέικερς, για την ομάδα της καρδιάς του, αφού έγινε ο μόνος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που παίζει 20 σεζόν, μια ολόκληρη καριέρα, σε μια ομάδα: «Νομίζω το πιο σημαντικό κομμάτι είναι ότι μείναμε μαζί σε όλη τη διάρκεια. Θα είστε πάντα στην καρδιά μου και πραγματικά το εκτιμώ. Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Σας αγαπώ».

Η βραδιά είχε και την… αστεία πλευρά της για τον Κόμπι, με τους συμπαίκτες του να του δίνουν πάσα σε κάθε επίθεση θέλοντας να του φτιάξουν προϋποθέσεις για να σουτάρει: «Το πράγμα που με έκανε να γελάω όλη τη βραδιά είναι ότι πέρασα 20 χρόνια με όλους να μου ουρλιάζουν να πασάρω την μπάλα. Και την τελευταία βραδιά έλεγαν ‘μην δίνεις πάσα’!».

«Τι άλλο να πω; Mamba out», μονολόγησε όταν τα φώτα έσβηναν, αφήνοντας το μπάσκετ τόσο πιο φτωχό πια, καθώς περπατούσε προς την έξοδο για τελευταία φορά φορώντας την εμφάνιση των Λέικερς.

Υ.Γ.: Τον καλύτερο αποχαιρετισμό στον Κόμπι τον έκανε ένας Ουόριορ, ο Φέστους Εζελι έγραψε: «Μεγαλώνοντας στη Νιγηρία, δεν είχα γύρω μου πολλούς φίλους του μπάσκετ. Και πάλι, σε μια κοινωνία που αγαπούσε το ποδόσφαιρο πολύ περισσότερο από το μπάσκετ, ανακάλυψα το όνομά σου όταν οι συμμαθητές μου σούταραν κομματάκια χαρτιού στον σκουπιδοτενεκέ φωνάζοντας ‘ΚΟΜΠΙ!’. Πριν καν γνωρίσω το μπάσκετ, γνώριζα το όνομά σου. Όταν ανακάλυψα το άθλημα, άρχισα να καταλαβαίνω τι σημαίνεις για το Μπάσκετ. Όταν αναγνώρισα την αγάπη μου για το άθλημα, το πάθος σου έγινε έμπνευση για μένα. Γι’ αυτό και είναι σωστό ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΕΡΑ που ΕΜΕΙΣ κυνηγάμε να γράψουμε ΙΣΤΟΡΙΑ να αποτίσω φόρο τιμής σε σένα. Είσαι μια έμπνευση για τα παιδιά σε όλο τον πλανήτη. Σε ευχαριστώ για όλα όσα έχεις κάνει για Το Παιχνίδι του Μπάσκετ».

The post Το παραμυθένιο «αντίο» του γίγαντα! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/9943/feed 0
30 πόντοι σε 4:38 από τον Ρατάν-Μέιζ! http://www.ageofbasketball.net/archives/8883 http://www.ageofbasketball.net/archives/8883#respond Thu, 26 Feb 2015 15:44:12 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2015/02/26/30-438/ Μια απίστευτη επίδοση, ένα μοναδικό ρεκόρ πέτυχε ο Εξέιβιερ Ρατάν-Μέιζ του Φλόριντα Στέιτ, καθώς πέτυχε 30 πόντους στα τελευταία 4:38 του αγώνα του κολεγίου του με το Μαϊάμι στις 25 Φεβρουαρίου του 2015. Ο Ρατάν-Μέιζ σκόραρε ή πάσαρε τους τελευταίους 38 πόντους της ομάδας του, που επέστρεψε από το 62-44 με 4:38 για το τέλος …

The post 30 πόντοι σε 4:38 από τον Ρατάν-Μέιζ! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
Μια απίστευτη επίδοση, ένα μοναδικό ρεκόρ πέτυχε ο Εξέιβιερ Ρατάν-Μέιζ του Φλόριντα Στέιτ, καθώς πέτυχε 30 πόντους στα τελευταία 4:38 του αγώνα του κολεγίου του με το Μαϊάμι στις 25 Φεβρουαρίου του 2015. Ο Ρατάν-Μέιζ σκόραρε ή πάσαρε τους τελευταίους 38 πόντους της ομάδας του, που επέστρεψε από το 62-44 με 4:38 για το τέλος για να πλησιάσει ως το 79-77, αλλά να ηττηθεί τελικά με 81-77.

Ο Ρατάν-Μέιζ είπε ότι στο τάιμ άουτ σε εκείνο το χρονικό σημείο οι συμπαίκτες του του ζήτησαν να τους βοηθήσει: «Ο Μόντεϊ Μπράντον με κοίταξε και μου είπε ότι με χρειάζεται. Όταν ένας από τους αδερφούς σου σου λέει ότι σε χρειάζεται, πρέπει να κάνεις ό,τι μπορείς για να ανταποκριθείς στο κάλεσμά του».

Βέβαια, ούτε ο Μπράντον (ούτε και κανείς άλλος) μπορούσε να φανταστεί ότι ο Ρατάν-Μέιζ θα… ανταποκρινόταν με τέτοιο τρόπο. Στα τελευταία 4:38 του αγώνα είχε 30 πόντους με 2/4 δίποντα, 6/8 τρίποντα και 8/9 βολές φέρνοντας την ομάδα το ως το -2 από το -18 (και στο -3 με 1:03 για το τέλος) που βρισκόταν. Τελικά τελείωσε το ματς με 35 πόντους, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ καριέρας του στο κολέγιο, στην πρώτη του σεζόν με το Φλόριντα Στέιτ.

«Στο Λύκειο είχα βάλει 55 πόντους σε ένα ματς, αλλά αυτό ήταν σε ολόκληρο το παιχνίδι. Το να σκοράρω όπως σκόραρα σήμερα, ήταν κάτι που δεν το είχα ξανακάνει ποτέ. Το μόνο που είχα δει ποτέ ανάλογο ήταν όταν έβλεπα τον Κλέι Τόμπσον των Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς να βάζει 37 σε μια περίοδο», είπε ο Ρατάν-Μέιζ.

Ο Ρατάν-Μέιζ έμεινε εκτός όλη την περσινή χρονιά για ακαδημαϊκούς λόγους, αλλά φέτος βάζει 13.6 πόντους ανά αγώνα φέτος, έχει διψήφιο αριθμό πόντων στα 14 από τα τελευταία 17 ματς του, ενώ είναι 1ος πασέρ και κλέφτης της ομάδας του με 4.4 και 1.1 αντίστοιχα ανά αγώνα.

«Εξεπλάγην με ό,τι έκανα, αλλά πιο πολύ με νοιάζει το ότι χάσαμε. Είπα στα παιδιά ότι είμαι υπερβολικά περήφανος που παλέψαμε και αντιδράσαμε. Έχουμε πει μεταξύ μας ότι δεν θα τα παρατήσουμε ποτέ και ότι θα συνεχίσουμε να παλεύουμε, και είμαι περήφανος με ό,τι κατορθώσαμε απόψε», σχολίασε μετά το ματς ο Ρατάν-Μέιζ.

Δείτε την απίστευτη επίδοση
του Ρατάν-Μέιζ στο ματς.

Και το βίντεο μαζί με τις βολές που σκόραρε.

Νίκος Κουσούλης

The post 30 πόντοι σε 4:38 από τον Ρατάν-Μέιζ! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/8883/feed 0
Το ρεκόρ του Γκάντλοκ και… τα μεγαλύτερα από αυτό! http://www.ageofbasketball.net/archives/8615 http://www.ageofbasketball.net/archives/8615#respond Sat, 15 Nov 2014 10:00:02 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2014/11/15/%cf%84%ce%bf-%cf%81%ce%b5%ce%ba%cf%8c%cf%81-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%ba%ce%ac%ce%bd%cf%84%ce%bb%ce%bf%ce%ba-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84/ Ο Άντριου Γκάντλοκ της Φενέρμπαχτσε έσπασε αυτή τη βδομάδα το ρεκόρ τριπόντων στην Ευρωλίγκα σε έναν αγώνα με τα 10 που έβαλε στον αγώνα της Φενέρμπαχτσε απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου στη Γερμανία. Έχει αξία με αφορμή το ρεκόρ του Γκάντλοκ να θυμηθούμε τις πιο εκστατικές τρίποντες στιγμές στην ιστορία του μπάσκετ (με όριο τα 15 …

The post Το ρεκόρ του Γκάντλοκ και… τα μεγαλύτερα από αυτό! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
Ο Άντριου Γκάντλοκ της Φενέρμπαχτσε έσπασε αυτή τη βδομάδα το ρεκόρ τριπόντων στην Ευρωλίγκα σε έναν αγώνα με τα 10 που έβαλε στον αγώνα της Φενέρμπαχτσε απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου στη Γερμανία. Έχει αξία με αφορμή το ρεκόρ του Γκάντλοκ να θυμηθούμε τις πιο εκστατικές τρίποντες στιγμές στην ιστορία του μπάσκετ (με όριο τα 15 εύστοχα τρίποντα).

Ο Γκάντλοκ είχε 10/13 τρίποντα στο ματς για να γίνει ο παίκτης με τα περισσότερα τρίποντα στην ιστορία της Ευρωλίγκας.

Βέβαια, υπάρχουν και αυτοί που θα πουν ότι τα 9/9 τρίποντα του Σαούλιους Στομπέργκας (2001) παραμένουν πιο δύσκολο ρεκόρ. Τα ίδια είχε βάλει και ο Μίρζα Τελέτοβιτς (9/13 το 2010), αλλά και ο Τόμας Κελάτι (9/19 το 2009). Πλέον, ο Γκάντλοκ είναι στην κορυφή της λίστας με τα περισσότερα τρίποντα στην Ευρωλίγκα.

Βέβαια, τα 10 που έβαλε ο Γκάντλοκ δεν συγκρίνονται καν με τα ρεκόρ που έχουν γίνει παγκοσμίως

Περισσότερα τρίποντα απ’ όλους έχει βάλει ο Μοχάμεντ Ελ-Ακαρί (3/4/2012) σε αγώνα της Λιβανέζικης Α κατηγορίας. Ο Ελ-Ακαρί είχε 32 τρίποντα και 113 πόντους συνολικά. Ναι, 32 εύστοχα τρίποντα! Είχε στο ματς 32/59 τρίποντα, 8/10 δίποντα, με την ομάδα του να κερδίζει με 173-141.

Μεγαλύτερο ρεκόρ στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ (και προσωπική εκτίμηση ρεκόρ που δεν θα καταρριφθεί ποτέ) αυτό του Ζντένκο Μπάμπιτς (6/10/1985) που με τη φανέλα της κροατικής ΚΚ Ζαντάρ στο Κόρατς είχε 28 εύστοχα τρίποντα! Η ΚΚ Ζαντάρ κέρδισε με 192-116 τον ΑΠΟΕΛ με τον Μπάμπιτς να έχει 144 πόντους (28 τρίποντα, 16 δίποντα, 26 βολές).

Στη σύγχρονη εποχή του ευρωπαϊκού μπάσκετ φτάνουμε στο ρεκόρ του Κρις Λόφτον (25/4/2009), ο οποίος στο ματς του τουρκικού πρωταθλήματος ανάμεσα στη Μερσίν και την Κάζα TED είχε 17 εύστοχα τρίποντα. Η ομάδα του κέρδισε με 116-70 και ο Λόφτον είχε 61 πόντους με 17/22 τρίποντα, 4/6 δίποντα και 2/2 βολές. Το τρομερό ματς του Λόφτον.

Ο Άλαν Καϊντίκ το έχει κάνει 2 φορές. Στις 21/11/1991 ο απίστευτος «Triggerman» απ’ τις Φιλιππίνες είχε 17 εύστοχα τρίποντα στο ματς του πρωταθλήματος της χώρας του ανάμεσα στην Πρέστο Τίβολι και την Τζινέμπρα Σαν Μιγκέλ που έληξε με νίκη 162-149. Ο Καϊντίκ είχε 79 πόντους με 17/27 τρίποντα.

Λίγο πιο πριν, στις 2/11/1989, ο Καϊντίκ είχε 15 τρίποντα στο 175-159 της Πρέστο Τίβολι επί των Αλάσκα Μίλκμεν για το πρωτάθλημα της χώρας του, σκοράροντας συνολικά 68 πόντους.

Στα 16 εύστοχα τρίποντα έφτασε ο Μαρσελίνιο Μασάδο (7/3/2010) στον αγώνα της Φλαμένγκο με τη Σαν Χοσέ για το βραζιλιάνικο πρωτάθλημα. Ο Μασάδο είχε 16/21 τρίποντα και 63 συνολικά πόντους με την ομάδα του να κερδίζει 101-80.

Ο Ντάριλ Ντόρσεϊ (9/9/2006) είχε 15 τρίποντα στο μεξικανικό πρωτάθλημα, στο ματς της Μάγιας ντε Γιουκατάν (νίκη με 89-83) με τη Σάντος Ρεάλες. Συνολικά στο ματς έβαλε 47 πόντους.

Ο Φρεντ Βίνσον είχε επίσης 15 τρίποντα (22/6/2007) στο παιχνίδι της IBL (Δυτικός Καναδάς και Δυτικές Η.Π.Α.) ανάμεσα στους Σάντα Μπάρμπαρα Μπρέικερς και τους Βανκούβερ Βολκάνοζ. Οι πρώτοι κέρδισαν με 133-117 και ο Βίνσον είχε 46 πόντους.

Ο Λέον Ρότζερς (11/3/2009) είχε 15 τρίποντα στο Κινεζικό πρωτάθλημα, στο ματς των Τζίλιν Νόρθιστ Τάιγκερς με τους Σάνξι Ζόνγκιου (124-110). Ο Ρότζερς είχε 66 πόντους με 15/26 τρίποντα.

Τέλος, ο Λεόν Γκουτιέρεζ (3/12/2010) είχε 15 εύστοχα τρίποντα στο ματς της Πενιαρόλ (νίκη με 120-76) επί της Μπόκα Τζούνιορς για το πρωτάθλημα Αργεντινής. Ο Γκουτιέρεζ είχε 48 πόντους με 15/20 τρίποντα και 3/5 βολές. Τα τρίποντα του Γκουτιέρεζ.

Το ρεκόρ στο NBA κατέχουν ο Κόμπι Μπράιαντ και ο Ντόνιελ Μάρσαλ, από 12 εύστοχα ο καθένας. Ο Κόμπι είχε 12/19 στις 7/1/2003 κόντρα στο Σιάτλ, ενώ ο Μάρσαλ 12/18 στις 13/3/2005 κόντρα στους Σίξερς φορώντας τη φανέλα των Ράπτορς.

Νίκος Κουσούλης

ΥΓ: Το 2010 ο Καϊντίκ έβαλε 54 πόντους με 14 τρίποντα σε ηλικία 47 ετών σε αγώνα επίδειξης Κόκκινοι-Λευκοί (στους Κόκκινους έπαιζαν ο Γκλεν Ράις με τον Γκάρι Πέιτον, στους Λευκούς ο Μιτς Ρίτσμοντ και ο Κρις Ουέμπερ), δείχνοντας σε όλους ότι η τέχνη δεν ξεχνιέται. Η ομάδα του κέρδισε 177-167.

ΥΓ2: Τα 3 από τα 4 δεκάλεπτα στο ματς που ο Καϊντίκ έβαλε 79 πόντους με 17 τρίποντα το 1991: 2ο δεκάλεπτο, 3ο δεκάλεπτο, 4ο δεκάλεπτο.

 

The post Το ρεκόρ του Γκάντλοκ και… τα μεγαλύτερα από αυτό! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/8615/feed 0
23 Ιουλίου 1993: η δολοφονία του Τζέιμς Τζόρνταν http://www.ageofbasketball.net/archives/8321 http://www.ageofbasketball.net/archives/8321#respond Wed, 23 Jul 2014 02:08:13 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2014/07/23/21-5/ Σαν σήμερα πριν από 21 χρόνια, στις 23 Ιουλίου του 1993, δολοφονήθηκε ο Τζέιμς Ρ. Τζόρνταν ο πρεσβύτερος, πατέρας του Μάικλ Τζόρνταν, ενόσω κοιμόταν στο αυτοκίνητό του σε έναν αυτοκινητόδρομο στο Λάνμπερτον της Βόρειας Καρολίνας. Δράστες ο Ντάνιελ Άντρε Γκριν και ο Λάρι Μάρτιν Ντέμερι, οι οποίοι συνελήφθησαν, όταν το FBI και η αστυνομία ανίχνευσαν …

The post 23 Ιουλίου 1993: η δολοφονία του Τζέιμς Τζόρνταν appeared first on Age Of Basketball.

]]>
Σαν σήμερα πριν από 21 χρόνια, στις 23 Ιουλίου του 1993, δολοφονήθηκε ο Τζέιμς Ρ. Τζόρνταν ο πρεσβύτερος, πατέρας του Μάικλ Τζόρνταν, ενόσω κοιμόταν στο αυτοκίνητό του σε έναν αυτοκινητόδρομο στο Λάνμπερτον της Βόρειας Καρολίνας. Δράστες ο Ντάνιελ Άντρε Γκριν και ο Λάρι Μάρτιν Ντέμερι, οι οποίοι συνελήφθησαν, όταν το FBI και η αστυνομία ανίχνευσαν τις κλήσεις που έκαναν από το κινητό του θύματος. Το πτώμα του πατέρα του Τζόρνταν ανακαλύφθηκε στις 3 Αυγούστου, αποτεφρώθηκε στις 6 Αυγούστου και αναγνωρίστηκε στις 13 Αυγούστου από την οδοντοστοιχία. Αποτέλεσμα του συμβάντος, η ανακοίνωση του Τζόρνταν στις 6 Οκτωβρίου του 1993 ότι αποσύρεται από το μπάσκετ, σε μια υπόθεση που απασχολεί την επικαιρότητα μέχρι και σήμερα.

Οι θεωρίες συνωμοσίας της εποχής έλεγαν ότι ο πατέρας του Τζόρνταν δολοφονήθηκε από μαφιόζους λόγω των χρεών του MJ από τα στοιχήματα που έβαζε (σε ένα από τα βιβλία που έχουν εκδοθεί με τη βιογραφία του, αναφέρεται ότι ο Τζόρνταν είχε κάποτε φτάσει να χάσει 1,25 εκατομμύρια δολάρια σε ένα απλό στοίχημα για ένα παιχνίδι γκολφ που έπαιζε με φίλο, αλλά και ότι σχεδόν πάντα δεν ήθελε να πληρώνει όποτε έχανε).

Η τότε αναφορά του FBI ότι δεν αποκλείει τίποτα ως κίνητρο για το φόνο (το FBI αργότερα ανέφερε ότι το αμάξι το οποίο οδηγούσε ο Τζέιμς Τζόρνταν ήταν «σαν μια φωτεινή πινακίδα νέον που έγραφε ‘κλέψτε με’» και ότι αν οι δυο νεαροί είχαν καταλάβει ποιος ήταν στο αυτοκίνητο δεν θα τον είχαν σκοτώσει, αλλά θα τον είχαν απαγάγει) έκανε πολλούς να πουν ότι οι ομοσπονδιακοί ερευνούσαν σύνδεσμο του φόνου με το θέμα τζόγου που είχε ο MJ. Στα αμερικανικά μέσα είχε ανοίξει πόλεμος με τους δημοσιογράφους να χωρίζονται σε δύο στρατόπεδα, εκείνους που κατέγραφαν απλώς τα γεγονότα κι εκείνους που έψαχναν να βρουν σύνδεση ανάμεσα στη δολοφονία και το πρόβλημα τζόγου. Όταν συνελήφθησαν οι δύο έφηβοι, φράσεις όπως «αηδιαστικά δημοσιεύματα» ή «πρόσθεσαν δύο και δύο και έβγαλαν πέντε» εμφανίστηκαν σε γνωστές αμερικανικές εφημερίδες από άλλους δημοσιογράφους κατά εκείνων που τόσο καιρό μιλούσαν για μαφιόζικο χτύπημα.

Ο ίδιος ο Τζόρνταν μίλησε πολύ σκληρά για τους δημοσιογράφους που αναφέρονταν στο θέμα που είχε με τον τζόγο, κατακεραυνώνοντας τα μέσα που «έριξαν αλάτι στην ανοιχτή πληγή μου. Οι δημοσιογράφοι που ασχολήθηκαν με αβάσιμες εικασίες και κιτρινισμό θα πρέπει να μας κάνουν όλους να σταματήσουμε και να εξετάσουμε τη συνείδησή μας και τις βασικές ανθρώπινες αξίες μας».

Ο Τζέιμς Τζόρνταν, τότε 57 ετών, οδηγούσε μια κόκκινη Lexus SC400 (με πινακίδες UNC0023 από το νούμερο της φανέλας του Τζόρνταν στο North Carolina) που του είχε κάνει δώρο ο MJ. Επέστρεφε σπίτι από μια κηδεία και σταμάτησε σε μια στάση σε αυτοκινητόδρομο για να ξεκουραστεί. Εκεί, ενόσω κοιμόταν, δολοφονήθηκε με μια σφαίρα στο στήθος. Για το φόνο του καταδικάστηκαν ο Γκριν και ο Ντέμερι (σήμερα 39 και 38 ετών), οι οποίοι έκλεψαν το αμάξι και τα τιμαλφή του πατέρα του Τζόρνταν αφού πρώτα πέταξαν το πτώμα. Το πτώμα βρέθηκε σε βάλτο στις 3 Αυγούστου, μετά την αυτοψία αποτεφρώθηκε και αναγνωρίστηκε στις 13 Αυγούστου από τα οδοντικά στοιχεία, αφού η οικογένεια Τζόρνταν είχε δηλώσει ως αγνοούμενο τον πατέρα του MJ. Οι δυο έφηβοι καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη και βρίσκονται ακόμα στη φυλακή.

Ο Ντέμερι ήταν ο μόνος που κατέθεσε, ο Γκριν αρνήθηκε, ο Ντέμερι ανέφερε ότι ο Γκριν ήταν εκείνος που σκότωσε («χωρίς λόγο» όπως είπε) τον πατέρα του Τζόρνταν, ενώ ήθελαν απλώς να τον δέσουν για να τον κλέψουν. Τα στοιχεία εναντίον τους ήταν πάρα πολλά και σύμφωνα με τον δημόσιο κατήγορο υπόθεσης, Τζόνσον Μπριτ: «υπάρχει ένας κόσμος στοιχεία εναντίον τους».

Ανέφερα πιο πάνω ότι η υπόθεση βρίσκεται ακόμα στην επικαιρότητα, αφού το 2010 συμπεριλήφθηκε μαζί με άλλες 200 σε έναν φάκελο με υποθέσεις που έπρεπε να επανεξεταστούν λόγω παράλειψης ή λάθους στην αναφορά των αποδείξεων από το εργαστήριο της εισαγγελίας. Όμως, λίγο αργότερα η υπόθεση αποσύρθηκε από το συγκεκριμένο φάκελο με την αιτιολογία ότι «είχε παραπέσει από λάθος εκεί» με το γεγονός αυτό να ρίχνει ακόμα περισσότερο λάδι στη φωτιά των θεωριών συνωμοσίας.

Οι δικηγόροι του Γκριν τον Φεβρουάριο του 2014 έκαναν αίτηση για νέα δίκη, λέγοντας ότι μία αναλυτής αίματος της πολιτείας έκανε λάθος σε μια αναφορά σχετικά με την ύπαρξη αίματος στο αυτοκίνητο, λέγοντας ότι υπήρχε, ενώ σε άλλες 4 αναφορές έχει γραφτεί ότι δεν υπήρχε. Η υπόθεση είναι ξανά ενεργή και θεωρείται πιθανό να προγραμματιστεί ακρόαση τον Φεβρουάριο του 2015.

Πάντως, η πολιτεία αναφέρει ότι δεν πρόκειται να ανατραπεί η καταδίκη, καθώς τα αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του Γκριν είναι πάρα πολλά. Πέραν του κινητού τηλεφώνου (από τις κλήσεις που έκαναν οι δυο έφηβοι με αυτό εντοπίστηκαν και συνελήφθησαν), υπάρχει βίντεο που δείχνει τον Γκριν στο σπίτι του να χορεύει σε πάρτι φορώντας το ρολόι του Τζέιμς Τζόρνταν και τα δύο δαχτυλίδια πρωταθλητή NBA που ο Μάικλ Τζόρνταν είχε δώσει στον πατέρα του, ενώ σε ηλεκτρική σκούπα μέσα στο σπίτι της μητέρας του Γκριν βρέθηκε και το όπλο της δολοφονίας.

Ο μπασκετικός κόσμος είχε ασχοληθεί διεξοδικά με την είδηση της δολοφονίας του Τζέιμς Τζόρνταν, η οποία είχε αναπαραχθεί σε όλο τον κόσμο. Όμως, αυτό που ακολούθησε ως συνέπεια του συμβάντος έκανε όλους τους μπασκετόφιλους να «παγώσουν». Στις 6 Οκτωβρίου του 1993, ο Μάικλ Τζόρνταν σόκαρε τον πλανήτη ανακοινώνοντας σε ηλικία 30 ετών την αποχώρησή του από το μπάσκετ

Ως λόγους για την απόφασή του έθεσε το γεγονός ότι είχε πια χάσει το κίνητρό του να παίζει, μιας και ένιωθε ότι δεν είχε τίποτα να αποδείξει, αλλά και το χαμό του πατέρα του, με τον οποίο συζητούσε ακόμα από τον πρώτο του τίτλο το ενδεχόμενο να αποχωρήσει (ο Τζόρνταν ανέφερε στη συνέντευξη τύπου ότι ο πατέρας του του είπε μετά τον πρώτο τίτλο με τους Μπουλς να αποσυρθεί από το μπάσκετ). Πρόσθεσε ότι το γεγονός πως ο πατέρας του είχε δει το τελευταίο παιχνίδι μπάσκετ που έπαιξε τον έκανε να νιώθει πιο σίγουρος για την απόφασή του.

Πίσω από τα φώτα πολλά ακούστηκαν για αναγκαστική αποχώρηση του Τζόρνταν λόγω τζόγου. Το NBA είχε ξεκινήσει μετά τον 3ο τίτλο των Μπουλς έρευνα για τα προβλήματα του Τζόρνταν με τον τζόγο και το αν κάποιες επιταγές υπογεγραμμένες από τον ίδιο που βρέθηκαν (κατά τη διάρκεια μιας άσχετης δίκης) αφορούσαν σε στοιχηματισμό σε αγώνες του NBA. Ο Τζόρνταν ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το μπάσκετ και λίγες ημέρες μετά το NBA διέκοψε την έρευνα λέγοντας ότι ο Τζόρνταν δεν είχε τελικά κάνει κάτι κακό (βέβαια, δεν θα μπορούσε και να τη συνεχίσει ή να τον τιμωρήσει αφού ο Τζόρνταν δεν ήταν πλέον εν ενεργεία παίκτης της λίγκας). Αρκετά μέσα ανέφεραν ως λόγο αποχώρησης τον τζόγο και τις διάφορες σκοτεινές ιστορίες που ακολουθούσαν τον Τζόρνταν, ότι δηλαδή δεν ήταν αποχώρηση αλλά μυστική τιμωρία από τη λίγκα, που δεν ήθελε να πλήξει δημόσια το πρόσωπο που άλλαξε την ιστορία του NBA και την προβολή του στον πλανήτη. Προφανώς κάτι τέτοιο δεν αποδείχτηκε ποτέ και έμεινε άλλος ένας αστικός μύθος γύρω από το θρύλο του MJ, μύθος που άλλοι πιστεύουν και άλλοι όχι. Η ουσία είναι ότι η τελική εικόνα που έμεινε από την αποχώρηση του Τζόρνταν ήταν η έλλειψη κινήτρου και ο θάνατος του πατέρα του.

Η σχέση του Τζόρνταν με τον πατέρα του ήταν ιδιαίτερη εξαρχής. Στις διάφορες βιογραφίες του MJ αναφέρεται ότι ο Τζόρνταν ένιωθε στα παιδικά του χρόνια ότι ο πατέρας του είχε μόνο αρνητική άποψη γι’ αυτόν, ότι προτιμούσε τον αδερφό του Λάρι, και ότι όλη του τη ζωή προσπαθούσε να του αποδείξει ότι κάνει λάθος. Ο Τζέιμς Τζόρνταν περιγράφεται από τα αδέρφια του Μάικλ ως ένας πολύ σκληρός άνθρωπος, που μείωνε συχνά τον Τζόρνταν και τον πίεζε πάρα πολύ ψυχολογικά. Όμως, παντού αναφέρεται ότι ανάμεσά τους υπήρχε μια παθολογική σχέση εξάρτησης. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο πατέρας του Τζόρνταν ταξίδευε σε όλες τις Η.Π.Α. για να βλέπει παντού τον MJ να παίζει.

Η αδερφή του Τζόρνταν, Ντελόρις, ισχυρίστηκε (στο βιβλίο του Ρόλαντ Λάζενμπι «Michael Jordan: The Life») ότι ο πατέρας της την κακοποιούσε σεξουαλικά για 8 και πλέον χρόνια, κάτι που ο Τζόρνταν έμαθε πολύ αργότερα, αλλά και ότι ο πατέρας του Τζόρνταν συχνά χτυπούσε τη γυναίκα του. Ο Τζέιμς Τζόρνταν αναφέρεται ότι είχε επιτεθεί στην κόρη του όταν είχε μάθει τις κατηγορίες λέγοντάς της ότι παρεξήγησε την αγάπη του. Μια αμφιλεγόμενη μορφή, που, όμως, έπαιξε τεράστιο ρόλο στην ανάπτυξη του τόσο ανταγωνιστικού χαρακτήρα του Τζόρνταν και που σημάδεψε την πορεία του σημαντικότερου αθλητή στην ιστορία του κόσμου με τρόπο ανεξίτηλο.

Νίκος Κουσούλης

The post 23 Ιουλίου 1993: η δολοφονία του Τζέιμς Τζόρνταν appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/8321/feed 0
“Έφυγε” το πρώτο καλάθι της ιστορίας του NBA http://www.ageofbasketball.net/archives/6851 http://www.ageofbasketball.net/archives/6851#respond Wed, 31 Jul 2013 09:06:36 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2013/07/31/qq-nba/ Ο Όσκαρ Μπέντζαμιν «Όσι» Σέκμαν έφυγε στις 30 Ιουλίου από τη ζωή, σε ηλικία 94 ετών. Οι περισσότεροι μπασκετόφιλοι δεν τον γνωρίζουν, άλλωστε η ιστορία του είναι πολύ μακρινή στο χρόνο, χαμένη στο παρελθόν, σκονισμένη, χωμένη βαθιά κάπου στο μπασκετικό χρονοντούλαπο. Όμως, ο Σέκμαν ήταν ο άνθρωπος που έβαλε το πρώτο καλάθι στην ιστορία του …

The post “Έφυγε” το πρώτο καλάθι της ιστορίας του NBA appeared first on Age Of Basketball.

]]>
Ο Όσκαρ Μπέντζαμιν «Όσι» Σέκμαν έφυγε στις 30 Ιουλίου από τη ζωή, σε ηλικία 94 ετών. Οι περισσότεροι μπασκετόφιλοι δεν τον γνωρίζουν, άλλωστε η ιστορία του είναι πολύ μακρινή στο χρόνο, χαμένη στο παρελθόν, σκονισμένη, χωμένη βαθιά κάπου στο μπασκετικό χρονοντούλαπο. Όμως, ο Σέκμαν ήταν ο άνθρωπος που έβαλε το πρώτο καλάθι στην ιστορία του NBA. Ήταν 1η Νοεμβρίου του 1946, το νεοϊδρυθέν πρωτάθλημα τότε λεγόταν BAA και ο Σέκμαν έπαιζε στο πρώτο παιχνίδι στο Τορόντο, ανάμεσα στους Τορόντο Χάσκις και την ομάδα του, τους Νιου Γιορκ Νικς.

Ο Σέκμαν (Oscar Benjamin “Ossie” Schectman) έπαιξε με τους Νικς την περίοδο 1946-47 και είχε 8.1 πόντους και 2.0 ασίστ ανά αγώνα, όντας 3ος πασέρ στο πρωτάθλημα. Θεωρούταν από τους καλύτερους γκαρντ της εποχής, πολύ καλός στο χειρισμό της μπάλας και στην πάσα. Ο ίδιος θυμήθηκε το 2003 σε συνέντευξή του για το ESPN το πρώτο καλάθι στην ιστορία του NBA:

«Σκόραρα με λέι απ κουτάλα με τα δύο χέρια, όπως ήταν το στάνταρντ εκείνη την εποχή. Θυμάμαι επίσης ότι πήρα την μπάλα από give-and-go, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ ποιος μου έδωσε την πάσα».

Για την ιστορία οι Νικς είχαν κερδίσει εκείνο το παιχνίδι με 66-68, για να τελειώσουν τη σεζόν με 33-27. Μετά από εκείνη τη σεζόν ο Σέκμαν έφυγε από το NBA (μετονομάστηκε έτσι το 1949 από BAA που λεγόταν αρχικά, δηλαδή Basketball Association of America) και επέστρεψε στο ABL, όπου το 1947-48 ήταν μέλος της καλύτερης πεντάδας του πρωταθλήματος, οδηγώντας την ομάδα του στον τελικό.

Το ματς της 1ης Νοέμβρη του 1946 ήταν το πρώτο της ιστορίας του NBA και η αρχή όλων αυτών που ζούμε σήμερα από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Τότε, η ομάδα του Τορόντο, στην προσπάθειά της να προσελκύσει κόσμο, είχε στο προμόσιον του αγώνα υποσχεθεί ότι όποιος οπαδός ήταν ψηλότερος από τον πιο ψηλό παίκτη του ρόστερ της, θα έμπαινε στο γήπεδο να παρακολουθήσει τον αγώνα δωρεάν! Βέβαια, στα αρχεία δεν υπάρχει αν πράγματι κάποιος μετρήθηκε ψηλότερος από τον 2.03 μέτρων Τζορτζ Νόστραντ.

Μέχρι το 1982 ο Σέκμαν δεν είχε γίνει τόσο γνωστός. Τότε, ο Ρίκι Γκριν των Γιούτα Τζαζ έβαλε το καλάθι που μετρήθηκε ως ο 5.000.000στος πόντος στην ιστορία του NBA και αρκετοί ανέτρεξαν στο παρελθόν για να βρουν τον 1ο πόντο στην ιστορία της λίγκας, αναζήτηση απ’ όπου προέκυψε το όνομα του Σέκμαν.

Ο Σέκμαν, αρκετά χρόνια αργότερα, θυμήθηκε την καριέρα του και την εποχή της πρώτης σεζόν του NBA: «Ήμουν 3ος σκόρερ των Νικς με 8.1 πόντους, και 3ος στο πρωτάθλημα σε μέσο όρο ασίστ με 2.0, ο μισθός μου ήταν 60 δολάρια το παιχνίδι. Χα! Τώρα (σ.σ. το 2003) οι παίκτες βγάζουν 60 δολάρια το λεπτό. Μην με παρεξηγείς, όμως. Δεν τους ζηλεύω ή κάτι τέτοιο για τα λεφτά που βγάζουν σήμερα. Νομίζω ότι είναι οι καλύτεροι αθλητές στον κόσμο και αξίζουν το κάθε σεντ που παίρνουν. Εγώ απλώς χαίρομαι που ήμουν ένας από τους πρωτοπόρους του NBA».

Ο Σεκμάν θυμήθηκε την μπάλα με την οποία έπαιζαν στα χρόνια του: «Η μπάλα ήταν φτιαγμένη από δέρμα, και ήταν πιο σκουρόχρωμη και πολύ πιο βαριά απ’ ότι σήμερα. Είχε μια λαστιχένια κύστη μέσα που τη φουσκώναμε με αέρα, συνήθως σε κάποιο βενζινάδικο. Και απ’ έξω η μπάλα ήταν ραμμένη με δερμάτινα κορδόνια. Τα κορδόνια ήταν πιο πάνω από την υπόλοιπη επιφάνεια της μπάλας, οπότε αν έκανες ντρίμπλα και η μπάλα προσγειωνόταν στα κορδόνια, δεν επρόκειτο να ανέβει πάλι ίσια προς τα πάνω και ήταν πολύ εύκολο να χάσεις τον έλεγχό της».

Μιλώντας για την αγάπη του για το μπάσκετ, μας εισήγαγε σε έναν κόσμο που δεν μπορούμε να τον φανταστούμε ούτε καν τώρα που ακούμε γι’ αυτόν, αναφέροντας ότι οι μπάλες ήταν πολύ ακριβές για να μπορεί να τις αγοράσει ένα φτωχό παιδί από την Lower East Side της Νέας Υόρκης όπως αυτός: «Κάποιες φορές, κάποιος μας έδινε μια παλιά χρησιμοποιημένη μπάλα, που ήταν πια πολύ λεπτή και γυαλιστερή απ’ τη χρήση. Τότε βάζαμε ταινία σε όλες τις τρύπες και τη χρησιμοποιούσαμε για όσο μπορούσαμε. Όταν δεν είχαμε μπάλα, τυλίγαμε με ταινία κουρέλια και τα κάναμε σαν μπάλα. Τα μόνα μέρη όπου υπήρχαν μπασκέτες ήταν στις σχετικές κλειστές εγκαταστάσεις, οπότε όταν ήθελες να παίξεις μόνος σου μπάσκετ, θα έπρεπε να αυτοσχεδιάσεις».

Ένα παλιό καλάθι ρούχων πλυντηρίου, μια κρεμάστρα που την έφτιαχναν κατάλληλα και την κολλούσαν σε μια λάμπα στον δρόμο, ή ακόμα και το τελευταίο σκαλί μιας σκάλας κινδύνου στις πολυκατοικίες: «Δεν μας ένοιαζε που ήταν τετράγωνη η τρύπα του, που ήταν παράλληλη προς το έδαφος, που είχε τοίχο από πίσω. Ήμασταν απλώς χαρούμενοι που είχαμε ένα μέρος να παίξουμε μπάσκετ».

Ο Σέκμαν θυμάται ότι κανείς δεν κάρφωνε: «Κάρφωμα; Ποιος θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο! Ίσως ο Φαλκς (σ.σ. θυμάται από τους συμπαίκτες του). Ο Μάικαν ήρθε στη λίγκα μετά που εγώ σταμάτησα, αλλά αμφιβάλλω αν κάρφωνε ποτέ. Εξάλλου, τότε, αν κάρφωνες, σου σφύριζαν οι διαιτητές παράβαση και το καλάθι δεν μετρούσε».

Το μπάσκετ τότε με αυτό του 21ου αιώνα είχαν πολλές διαφορές και ο Σέκμαν ανέφερε αυτές που του έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση: «Τότε όλοι παίζαμε κάποιου είδους figure-eight επίθεση, βασιζόταν πολύ στην κίνηση, στα picks και στις αλλαγές στην κατεύθυνση. Πριν τον Μάικαν, οι σέντερ έπαιζαν στο χάι ποστ και ήταν όλοι καλοί σουτέρ και πασέρ. Ο καλύτερος παίκτης pivot που έχω παίξει ποτέ μαζί ήταν ο Ντόλι Κινγκ, αλλά δεν έπαιξε στο NBA, γιατί τότε δεν επιτρέπονταν μαύροι εκεί».

Ο Σέκμαν διασκέδαζε πολύ το σύγχρονο μπάσκετ: «Είχαμε κι εμείς συστήματα με σουτ από τα 9 μέτρα, οπότε λατρεύω τη γραμμή του τριπόντου. Μου αρέσουν πολύ και οι άμυνες ζώνης, γιατί αναγκάζουν την επίθεση να κυκλοφορεί γρήγορα την μπάλα. Και νομίζω ότι οι επιθέσεις του NBA είναι υπέροχες. Γιατί να κινηθείς πολύ, γιατί να πασάρες πολύ, όταν μπορείς να σουτάρεις κατευθείαν ή να πας σε ένας εναντίον ενός; Εμείς χρειαζόμασταν την κίνηση και το τρέξιμο για να βρούμε ελεύθερα σουτ, τώρα πια δεν τα χρειάζονται. Γι’ αυτό το σύγχρονο μπάσκετ είναι τόσο πιο συναρπαστικό».

Εννοείται ότι ο Σέκμαν παρακολουθούσε στενά τους σύγχρονους πλέι μέικερ, μιας και ήταν η θέση του: «Όταν βλέπω μπάσκετ στην τηλεόραση δεν μπορώ παρά να βάλω κι εγώ τον εαυτό μου μέσα στη δράση. Φυσικά, επικεντρώνομαι στους πλέι μέικερ, μιας και αυτή ήταν η θέση μου. Είναι μαγικό να βλέπω παίκτες όπως ο Μάικ Μπίμπι, ο Στιβ Νας, ο Τζον Στόκτον. Τα βασικά τους είναι απίστευτα, η δουλειά με τα πόδια, η ισορροπία, η τεχνική του σουτ, ο χειρισμός της μπάλας. Αντίθετα με πολλούς από τους παλιούς παίκτες, νομίζω ότι οι βασικές τους ικανότητες είναι πολύ καλύτερες από τις δικές μας τότε».

Βέβαια, ο Σέκμαν, δεν έδινε χωρίς σκέψη όλες τις συγκρίσεις υπέρ του σύγχρονου μπάσκετ: «Εμείς κινούμασταν καλύτερα χωρίς την μπάλα και παίζαμε και πιο έξυπνα. Τότε, ένας καλός αμυντικός μπορούσε να σταματήσει έναν σκόρερ στο ένας εναντίον ενός, τώρα πια δεν γίνεται αυτό. Νομίζω ότι ο τρόπος που παίζουν οι γυναίκες στο WNBA συγκρίνεται καλύτερα με το στιλ παιχνιδιού που είχαμε εμείς τότε».

Η αγαπημένη του ασχολία μέχρι τον θάνατό του ήταν να βλέπει παιχνίδια στην τηλεόραση, ιδίως του Ντάλας και του Σακραμέντο που ήταν οι αγαπημένες του ομάδες: «Πίστεψέ με, τα γηρατειά είναι καταπληκτικά, αρκεί να έχει παιχνίδι στην τηλεόραση!».

Όσο για το τι δεν έκανε ποτέ του και μετάνιωνε: «Εύχομαι να ήξερα πώς να κάνω crossover ντρίμπλα τότε, μοιάζει να έχει πραγματικά πολλή πλάκα. Και πάντα ήθελα να μπορώ να ντριμπλάρω ανάμεσα στα πόδια μου (σ.σ. το dribble σημαίνει και ντριμπλάρω και στάζω), αλλά αυτό άρχισε να συμβαίνει από μόνο του περίπου στα 80 μου».

Νίκος Κουσούλης

Υ.Γ.: Το 1996 στον εορτασμό των 50 χρόνων από την ίδρυση του NBA, μαζί με παλιούς του συμπαίκτες (ο Σέκμαν στο κέντρο της φωτογραφίας):

 

The post “Έφυγε” το πρώτο καλάθι της ιστορίας του NBA appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/6851/feed 0
Οι Pearl Jam που ήταν Mookie Blaylock… http://www.ageofbasketball.net/archives/6630 http://www.ageofbasketball.net/archives/6630#respond Sun, 02 Jun 2013 23:17:08 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2013/06/03/pearl-jam-mookie-blaylock/ Ο παλιός αστέρας του NBA, Μούκι Μπλέιλοκ, περνά δύσκολες ώρες, καθώς πριν δύο ημέρες (σ.σ 1/6/2013) τράκαρε το SUV του, βγαίνοντας από τη λωρίδα του, με βανάκι που ερχόταν από την απέναντι πλευρά. Από το δυστύχημα σκοτώθηκε μια γυναίκα, συνοδηγός στο βαν, ενώ ο Μπλέιλοκ νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση σε νοσοκομείο στην Ατλάντα. Οι μπασκετόφιλοι με …

The post Οι Pearl Jam που ήταν Mookie Blaylock… appeared first on Age Of Basketball.

]]>

Ο παλιός αστέρας του NBA, Μούκι Μπλέιλοκ, περνά δύσκολες ώρες, καθώς πριν δύο ημέρες (σ.σ 1/6/2013) τράκαρε το SUV του, βγαίνοντας από τη λωρίδα του, με βανάκι που ερχόταν από την απέναντι πλευρά. Από το δυστύχημα σκοτώθηκε μια γυναίκα, συνοδηγός στο βαν, ενώ ο Μπλέιλοκ νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση σε νοσοκομείο στην Ατλάντα. Οι μπασκετόφιλοι με αρκετό ενδιαφέρον είδαν το ροκ συγκρότημα Pearl Jam να στέλνει ευχές στον Μπλέιλοκ μέσω του Twitter και απόρησαν για το λόγο.

Οι Pearl Jam έγραψαν στο Twitter: «Sending good thoughts to Mookie», μαζί με τη φωτογραφία ενός παλιού t-shirt του συγκροτήματος, το οποίο έφερε πάνω του τη φιγούρα του πρώην NBAερ. Κι αν ο Μπλέιλοκ, που είχε πολλά θέματα με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά αλλά στο εν λόγω ατύχημα η αστυνομία απεφάνθη ότι δεν ήταν ούτε πιωμένος ούτε υπό την επήρεια ναρκωτικών, δίνει μάχη για τη ζωή του (και αν την κερδίσει αναμένεται να δώσει κι άλλη με τη δικαιοσύνη, καθότι του είχαν πάρει το δίπλωμα οδήγησης όταν τράκαρε, αλλά παρόλα αυτά οδηγούσε), η σχέση του με τους Pearl Jam ξεκινά πολύ παλιότερα και αποτελεί μοναδική σχέση στα χρονικά μπάσκετ-ροκ μουσικής.

Οι Pearl Jam δημιουργήθηκαν το 1990 και πριν βρουν το τωρινό τους όνομα, το όνομα με το οποίο έγιναν γνωστοί, βρίσκονταν στο στούντιο ηχογραφώντας το πρώτο τους άλμπουμ. Ο ατζέντης τους τους είπε ότι πρέπει να βρουν ένα όνομα για να προωθήσει την μπάντα για τα πρώτα 10 σόου που είχαν κλείσει. Κι έτσι γεννήθηκαν οι… «Mookie Blaylock»!

Από πού και ως πού και γιατί, όμως, Mookie Blaylock; Ο Jeff Ament, μπασίστας των Pearl Jam, είπε το 2008 σχετικά με το θέμα της ονομασίας της μπάντας, αποκαλύπτοντας το… πόσο μπασκετικοί ήταν οι Pearl Jam: «Ενόσω ηχογραφούσαμε τον πρώτο μας δίσκο, παίρναμε 10 δολάρια την ημέρα περίπου. Οπότε για γεύμα, περνούσαμε τον δρόμο και τρώγαμε στο μαγαζί ακριβώς απέναντι. Και πάντα αγοράζαμε κάρτες μπάσκετ».

Οι κάρτες που αγόραζαν με τα ρέστα ήταν το παιχνίδι τους, συγκρίνοντας κάθε φορά σε ποιον έτυχαν οι καλύτεροι παίκτες. Ο Ament συνεχίζει, ξετυλίγοντας το κουβάρι: «Όταν παραδώσαμε την κασέτα με τα τραγούδια μας δεν είχαμε ακόμα όνομα για την μπάντα οπότε βάλαμε μια κάρτα του Μούκι Μπλέιλοκ πάνω στη θήκη της κασέτας. Ήμασταν έτοιμοι να πάμε σε τουρ και δεν είχαμε ακόμα όνομα, και χρειαζόμασταν επειγόντως ένα. Μας είπαν ότι δεν χρειαζόταν να είναι το όνομα που θα είχαμε για πάντα, απλώς κάτι για το τουρ. Κάποιος από εμάς είδε την κάρτα του Μούκι Μπλέιλοκ στην κασέτα και είπε, ‘Τι λέτε για Mookie Blaylock;’. Αποφασίσαμε πως ναι, και κάναμε 10 σόου στο τουρ με τους Alice in Chains ως Mookie Blaylock. Ο Μούκι ήταν πολύ κουλ με το όλο θέμα, δεν μας έκανε μήνυση. Στην πραγματικότητα τον συνάντησα αργότερα και σούταρα λίγο μαζί του. Επίσης, όταν αλλάξαμε όνομα, φτιάξαμε ένα μπλουζάκι Pearl Jam με τη φωτογραφία του πάνω. Μάλλον χρωστάμε πολλά στον Μούκι».

Άκρως ψαγμένοι μπασκετικά οι Pearl Jam, και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς αφού επέλεξαν κάποιον σαν τον Μπλέιλοκ (και όχι κάτι κραυγαλέο ή κάτι αστείο) για να συνδέσουν την ιστορία τους με αυτή του μπάσκετ.

Το συγκρότημα ανακοίνωσε την αλλαγή ονόματος από Mookie Blaylock σε Pearl Jam στις 10 Μαρτίου του 1991. Ο Eddie Vedder, τραγουδιστής και κιθαρίστας των Pearl Jam, είχε πει χαριτολογώντας στη ραδιοφωνική που το ανακοίνωσε: «Δεν ήταν νομικό το θέμα. Απλώς ο Μούκι μας έπαιξε ένας εναντίον πέντε μονό και μας κλώτσησε τον κώλο. Οπότε το νέο όνομα είναι… Pearl Jam».

Ο Jeff Ament πολύ αργότερα μίλησε για τη φορά που γνώρισε από κοντά τον Μπλέιλοκ. Θυμήθηκε ότι τον είχε πρωτοδεί να παίζει στο κολέγιο και τον είχε λατρέψει από την πρώτη στιγμή, θεωρώντας ότι το στιλ παιχνιδιού του Μπλέιλοκ ταίριαζε κατ’ αναλογία στο μουσικό προφίλ που ήθελαν να έχουν οι Pearl Jam: «Ήμουν τρελός φαν του Μούκι. Επιλέξαμε τον Μούκι, πρώτον γιατί είχε ένα σούπερ μοναδικό όνομα. Δεν ήταν καθόλου εγωιστής στο παιχνίδι του, ήταν τρομερός σουτέρ, ήξερε τα βασικά καταπληκτικά. Τον γνώρισα, αργότερα, στο Σιάτλ, όταν είχε έρθει να παίξει με τους Σουπερσόνικς. Μιλήσαμε για το ψάρεμα, που αρέσει και στους δύο μας, και παίξαμε Horse. Νομίζω ότι τον ανάγκασα να πάρει μερικά γράμματα (σ.σ. το H.O.R.S.E. είναι ουσιαστικά διαγωνισμός σουτ και κάθε φορά που ο ένας από τους δύο ευστοχεί και ο άλλος όχι, αυτός που αστοχεί παίρνει ως ποινή ένα από τα 5 γράμματα, για να ηττηθεί όταν συμπληρώσει όλη τη λέξη γράμμα-γράμμα)».

Και συνέχισε: «Πάντα ανησυχείς όταν γνωρίζεις ανθρώπους που παρακολουθείς πολύ καιρό, ακόμα και ροκ αστέρες. Ήταν, όμως, αυτός ο ένας στους 10 τύπους που ξεπερνά κάθε προσδοκία σου, ως προς το πόσο καλός άνθρωπος ήταν».

Οι Pearl Jam από τον Μάρτιο του 1991 υπάρχουν με το τωρινό τους όνομα, αυτό με το οποίο έγιναν πασίγνωστοι στο ροκ στερέωμα, αλλά η σχέση τους με τον Μπλέιλοκ δεν τελείωσε με την αλλαγή ονόματος. Ο πρώτος τους δίσκος, το «10», που περιλαμβάνει ροκ ύμνους όπως το «Jeremy», ονομάστηκε έτσι ως φόρος τιμής στη φανέλα που φορούσε ο Μούκι Μπλέιλοκ στην καριέρα του, προφανώς με το νούμερο 10.

Ο Μπλέιλοκ, γεννημένος το 1967, ήταν νούμερο 12 στο ντραφτ του 1989, έπαιξε 13 σεζόν στο NBA, είχε 13.5 πόντους μέσο όρο, με 4.1 ριμπάουντ, 6.7 ασίστ και 2.3 κλεψίματα συνολικά. Αγωνίστηκε για 3 χρόνια με τους Νετς, 7 χρόνια με τους Χοκς και 3 σεζόν στους Ουόριορς, ως το 2002 που κρέμασε τα μπασκετικά του παπούτσια. Καλύτερή του σεζόν το 1996-97 όταν και είχε 17.4 πόντους, 5.3 ριμπάουντ, 5.9 ασίστ και 2.7 κλεψίματα με τους Χοκς, ενώ το 1993-94 είχε 9.7 ασίστ μέσο όρο. Αγωνίστηκε στο all-star game του 1994.

Ο Jeff Ament γράφει τον επίλογο του άρθρου για τη σχέση των (φανατικών μπασκετόφιλων) Pearl Jam με τον Μούκι Μπλέιλοκ: «Βρήκα μια φωτογραφία που είχαμε βγάλει τότε μαζί τις προάλλες. Την κράτησα στην άκρη για να τη βάλω σε κάδρο. Ξέρω ότι ο Μούκι πιθανότατα δεν θα έχει αφίσα των Pearl Jam στο σπίτι του. Δεν πειράζει. Δεν είπε κανείς ότι όλα πρέπει να είναι αμοιβαία ανταλλαγή. Κατάφερα και έπαιξα μπάσκετ μαζί του και μου είπε ‘Είσαι καλός! Έχεις καλό σουτ, δίνεις ωραίες στροφές στην μπάλα’. Και θυμάμαι ότι σκεφτόμουν ‘Τέλεια’. Αυτό ήταν το μόνο που ανυπομονούσα να ακούσω»…

Νίκος Κουσούλης

Υ.Γ.: (Update 2017) Ο Μπλέιλοκ επέζησε του δυστυχήματος, δήλωσε ένοχος και καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκισης, εκ των οποίων έπρεπε να περάσει στη φυλακή τα πρώτα 3, τα επόμενα 4 θεωρούνται ποινή με αναστολή και τα τελευταία 8 υπό αστυνομική επιτήρηση.

Υ.Υ.Γ.:
Το μπλουζάκι των Pearl Jam με τη φιγούρα του Μπλέιλοκ:

 

The post Οι Pearl Jam που ήταν Mookie Blaylock… appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/6630/feed 0
Τα ρεκόρ του Μπόμπι Μπράουν! http://www.ageofbasketball.net/archives/5902 http://www.ageofbasketball.net/archives/5902#respond Sun, 06 Jan 2013 19:52:15 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2013/01/06/%cf%84%ce%b1-%cf%81%ce%b5%ce%ba%cf%8c%cf%81-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%cf%80%cf%8c%ce%bc%cf%80%ce%b9-%ce%bc%cf%80%cf%81%ce%ac%ce%bf%cf%85%ce%bd/ Μπορεί να ήμασταν μόλις στην πρώτη εβδομάδα του 2013, αλλά ο Μπόμπι Μπράουν της Σιένα μάς πρόσφερε μια μαγική εμφάνισή που όμοιά της δύσκολα θα ξαναδούμε φέτος. Στο παιχνίδι στην Τουρκία απέναντι στη Φενέρμπαχτσε, ο Μπράουν έβαλε 41 πόντους, έκανε 50 ranking και έγραψε το όνομά του φαρδιά πλατιά στο πάνθεον της Ευρωλίγκας, δίπλα σε …

The post Τα ρεκόρ του Μπόμπι Μπράουν! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
Μπορεί να ήμασταν μόλις στην πρώτη εβδομάδα του 2013, αλλά ο Μπόμπι Μπράουν της Σιένα μάς πρόσφερε μια μαγική εμφάνισή που όμοιά της δύσκολα θα ξαναδούμε φέτος. Στο παιχνίδι στην Τουρκία απέναντι στη Φενέρμπαχτσε, ο Μπράουν έβαλε 41 πόντους, έκανε 50 ranking και έγραψε το όνομά του φαρδιά πλατιά στο πάνθεον της Ευρωλίγκας, δίπλα σε αυτά του Τανόκα Μπέαρντ, του Κασπάρς Καμπάλα, του Κάρλτον Μάιερς, του Αλφόνζο Φορντ, του Ντέγιαν Μιλόγεβιτς.

Ο Μπράουν έπαιξε 39:21 στο ματς, είχε 41 πόντους με 8/12 δίποντα, 4/6 τρίποντα και 13/13 βολές, μοίρασε 7 ασίστ και κέρδισε 12 φάουλ, για να κάνει 50 ranking!

Η μεγαλειώδης εμφάνιση του Μπράουν είναι η καλύτερη παίκτη στην Ευρωλίγκα από το 2004, ενώ είναι η 6η καλύτερη όλων των εποχών. Καλύτερο όλων το 63 ranking του Τανόκα Μπέαρντ από το 2004 (στο Σκίπερ-Ζαλγκίρις 117-107), ενώ ακολουθούν το 55 του Ντέγιαν Μιλόγεβιτς (2004, Παρτιζάν-Ολυμπιακός 87-73), το 55 του Γιάκα Λάκοβιτς (2001, Ρεάλ-Κρκα 87-93), το 54 του Μάρκο Πόποβιτς (2004, Τσιμπόνα-Εστουντιάντες 85-78), το 51 του Γιάκα Λάκοβιτς (2004, Μπενετόν-Παναθηναϊκός 111-101), και μετά, με 50, βρίσκεται ο Μπράουν, αλλά και οι Τόμας Βαν Ντεν Σπίγκελ (2007, Βίρτους-Προκόμ 75-87) και Αρβίντας Ματσιγιάουσκας (2003, Ταού-Βιλερμπάν 92-76). Κανείς άλλος παίκτης στη 13χρονη, πλέον, ιστορία του θεσμού, δεν έχει κάνει πάνω από 50 ranking σε ένα ματς.

Ο Μπράουν στον αγώνα ισοφάρισε και το ρεκόρ πόντων της Ευρωλίγκας. Οι 41 που έβαλε τον φέρνουν στην πρώτη θέση της ιστορίας του θεσμού (από το 2000 και μετά δηλαδή), μαζί με τον Κασπάρς Καμπάλα (2002, Εφές-Μπαρτσελόνα 91-92), τον Κάρλτον Μάιερς (2001, Παφ Μπολόνια-Ρεάλ Μαδρίτης 88-70) και τον Αλφόνζο Φορντ (2001, Περιστέρι-Ταού 79-81).

Επίσης, ο Μπράουν με τις 13/13 βολές του είναι στην 7η θέση όλων των εποχών στις καλύτερες εμφανίσεις στις βολές. Πρώτος ο Άντριγια Ζίζιτς με 17/17 στο ματς του Ολυμπιακού με τη Μακάμπι, 17/17 είχε και ο Νταβόρ Κους της Τσιμπόνα, με 15/15 είχε τελειώσει ο Ελίας Λάρι Αγιούσο (Τσιμπόνα), 14/14 είχαν οι Αρβίντας Ματσιγιάουσκας (Ταού), Χουάν Κάρλος Ναβάρο (Μπαρτσελόνα), Κασπάρς Καμπάλα (Φενέρ), και μετά ακολουθεί ο Μπόμπι Μπράουν, ως ο μόνος άλλος παίκτης στην ιστορία του θεσμού που έχει σουτάρει τουλάχιστον 10 βολές και δεν έχει αστοχήσει σε καμία.

Και ας μην ξεχνάμε ότι ο Μπράουν έχει τη 2η καλύτερη επίδοση στο σκοράρισμα στην ιστορία του Eurocup, με 44 από το 2007 όταν έπαιζε στην Άλμπα.

Οι πόντοι και οι ασίστ του Μπράουν στο ματς της Σιένα με τη Φενέρ.

The post Τα ρεκόρ του Μπόμπι Μπράουν! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/5902/feed 0
Έχασαν από… 6 παίκτες κι έδιωξαν τον προπονητή! http://www.ageofbasketball.net/archives/4473 http://www.ageofbasketball.net/archives/4473#respond Mon, 09 Jan 2012 15:41:26 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2012/01/09/6-3/ Ο αγώνας του NCAA ανάμεσα στο Louisiana-Lafayette και το WKU της 5ης Γενάρη 2012 θα μείνει στην ιστορία και θα είναι από τους αγώνες που μετά από 10-20 χρόνια θα παραμένουν σημείο αναφοράς στις μπασκετικές συζητήσεις. Οι Ragin’ Cajuns (η ομάδα του Lafayette) κέρδισαν 72-70 στην παράταση τους Hilltopers (του WKU), παίζοντας με… 6 παίκτες στα …

The post Έχασαν από… 6 παίκτες κι έδιωξαν τον προπονητή! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
Ο αγώνας του NCAA ανάμεσα στο Louisiana-Lafayette και το WKU της 5ης Γενάρη 2012 θα μείνει στην ιστορία και θα είναι από τους αγώνες που μετά από 10-20 χρόνια θα παραμένουν σημείο αναφοράς στις μπασκετικές συζητήσεις. Οι Ragin’ Cajuns (η ομάδα του Lafayette) κέρδισαν 72-70 στην παράταση τους Hilltopers (του WKU), παίζοντας με… 6 παίκτες στα τελευταία 21 δευτερόλεπτα για να σκοράρουν στην εκπνοή.

Κανείς από τους παίκτες του WKU στο παρκέ, τους αναπληρωματικούς, το τεχνικό επιτελείο, τον προπονητή, αλλά και τους διαιτητές ή τη γραμματεία δεν κατάλαβε την παράβαση, σε μια από τις πιο βλακώδεις στιγμές στην ιστορία του μπάσκετ. Το βίντεο του αγώνα είναι απλά ανεκτίμητης αξίας

Το ματς ήταν στο 70-70 και απέμεναν 21 δευτερόλεπτα. Μετά το… απαραίτητο τάιμ άουτ οι δυο ομάδες μπήκαν στο γήπεδο μόνο που οι Ragin’ Cajuns ήταν 6. Οι διαιτητές που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να μετρήσουν τους παίκτες των δύο ομάδων αγρόν ήγοραζον, η γραμματεία κοιμόταν, οι 5 του WKU που έπαιζαν μέσα είχαν τόσο άγχος που δεν κατάλαβαν ποτέ ότι δεν έβγαινε αριθμητικά το πράγμα, οι προπονητές του ήταν ακόμα πιο απαράδεκτοι που κι αυτοί δεν το είδαν. Έτσι, γράφτηκε ιστορία, καθώς μιλάμε για μία από τις πιο απαράδεκτες φάσεις στην ιστορία του μπάσκετ. Και όχι σε κάποια μικρή κατηγορία που θα προκαλούσε γέλιο. Στο NCAA…

Ο Πέιτον του Λαφαγιέτ πήρε την μπάλα, συνέδεσε τους άλλους… 5 συμπαίκτες του στο παρκέ, έπαιξε 1 εναντίον 5 και σκόραρε στο τέλος. Η άμυνα δεν ήξερε ποιον να πρωτοκαλύψει και ο διάδρομος προς τη ρακέτα έμοιαζε με λεωφόρο. Το ματς τελείωσε, ο προπονητής του WKU κατάλαβε στην εκπνοή τι γινόταν (όλε!) και άρχισε να διαμαρτύρεται. Βέβαια, το ματς είχε λήξει.

Η παράβαση των 6 παικτών δεν είναι τέτοια που να τιμωρηθεί εκ των υστέρων, δεν μπορούν οι διαιτητές να την πάρουν πίσω ή να επαναληφθεί η φάση, ούτε να αφαιρέσουν καλάθι ή να πάρουν τη νίκη από τους νικητές. Αν το έβλεπε κάποιος την ώρα που γινόταν τότε οι Ragin’ Cajuns θα τιμωρούνταν με τεχνική ποινή και το ματς θα τελείωνε εύκολα. Αλλά κανείς δεν το είδε, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται αυτό. Οι σχολιαστές, δε, του αγώνα, χρειάστηκαν 3-4 ριπλέι και την εικόνα ότι ο προπονητής του WKU έδειχνε “6” με τα χέρια του για να το καταλάβουν (ασχολίαστο…). Μόνο εκείνοι οι 6 “κακομοίρηδες” που κάθονταν courtside στην μπροστινή (όπως είναι η κάμερα) πλευρά του γηπέδου ωρύονταν στον διαιτητή που ήταν δίπλα τους δείχνοντας το “6” και κοντεύοντας να πάθουν έμφραγμα, αλλά κανείς δεν τους έδωσε σημασία.

Μετά τον αγώνα, η επιτροπή της κατηγορίας εξέδωσε ανακοίνωση: «Η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι το Louisiana-Lafayette είχε έναν παραπάνω παίκτη στο παρκέ […] Κατά τη διάρκεια της φάσης οι διαιτητές, οι δύο ομάδες και η γραμματεία δεν πρόσεξαν ότι υπήρχε έξτρα παίκτης στο παρκέ. Όταν το ματς τελείωσε οι διαιτητές συζήτησαν και αποφάσισαν ότι η φάση δεν μπορούσε να διορθωθεί ή να τη δουν από το βίντεο. Οπότε το σκορ παραμένει ως έχει. Επίσης, σύμφωνα με τους κανονισμούς του NCAA, ξεκαθαρίζεται ότι το αποτέλεσμα του αγώνα δεν μπορεί να ανατραπεί».

Οι διαιτητές, όλοι τους έμπειροι, αντιμετωπίζουν πιθανότητα τιμωρίας για κάποιες αγωνιστικές, αλλά όχι κάτι χειρότερο.

Μετά το ματς οι Hilltoppers απέλυσαν τον προπονητή τους, Κεν ΜακΝτόναλντ (φωτ.), χωρίς να αναφέρουν τίποτα για τη συγκεκριμένη φάση στους λόγους. Ο υπεύθυνος αθλητισμού του Πανεπιστημίου είπε ότι η ομάδα έχει μεγάλη ιστορία και ότι δεν πήγαινε καλά ως τώρα και ότι αποφάσισαν να αλλάξουν κάτι για να σώσουν τη σεζόν.

Βέβαια, η απόλυση ανακοινώθηκε 12 ώρες μετά το ματς και την ήττα, όπως αυτή ήρθε. Ποιος πείστηκε ότι δεν έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι ο ΜακΝτόναλντ δεν πήρε χαμπάρι ότι οι αντίπαλοι έπαιζαν με 6; Γιατί όντως οι διαιτητές και η γραμματεία πρέπει να το καταλάβουν, αλλά ο τύπος που κάθεται όρθιος στον πάγκο δεν έχει διακοσμητικό ρόλο τέτοιες ώρες.

Ο ΜακΝτόναλντ είπε ότι κατάλαβε την παράβαση «ακριβώς στο τέλος», διαμαρτυρήθηκε χλιαρά μετά τη λήξη του αγώνα (φανταστείτε αν ανάλογη φάση γινόταν στην Ελλάδα) και ένιωσε «στενοχωρημένος για την προσπάθεια των παικτών μου». Σα να τη… ζητούσε ο οργανισμός του την απόλυση.

Μοναδικό σημείο… ασυνέπειας ότι το WKU αποφάσισε να αντικαταστήσει τον ΜακΝτόναλντ με τον Ρέι Χάρπερ, μέχρι πρότινος βοηθό του, για το υπόλοιπο της σεζόν. Κι αυτός στον πάγκο ήταν στην περίφημη φάση. Να πιστέψουμε τον διευθυντή του Πανεπιστημίου που λέει ότι το έκανε επειδή ομάδα γενικά δεν έπαιζε όπως θα άξιζε στην ιστορία της;

Νίκος Κουσούλης

The post Έχασαν από… 6 παίκτες κι έδιωξαν τον προπονητή! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/4473/feed 0
Ένα μονό με τον Τσάμπερλεν ήταν αρκετό… http://www.ageofbasketball.net/archives/4087 http://www.ageofbasketball.net/archives/4087#respond Thu, 29 Sep 2011 20:48:04 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2011/09/29/b-h-born-chamberlain/ Από τις ιστορίες που έχουμε ακούσει για το πόσο καλοί ήταν ορισμένοι από τους θρύλους του μπάσκετ, υπάρχει μία που μπορεί πραγματικά να φοβίσει. Βεβαίως και αφορά τον πιθανότατα καλύτερο παίκτη όλων των εποχών, τον Ουίλτ Τσάμπερλεν. Μπορεί μετά από ένα και μόνο παιχνίδι one-on-one με ένα παιδί που πηγαίνει Λύκειο να πειστεί ο Καλύτερος …

The post Ένα μονό με τον Τσάμπερλεν ήταν αρκετό… appeared first on Age Of Basketball.

]]>

Από τις ιστορίες που έχουμε ακούσει για το πόσο καλοί ήταν ορισμένοι από τους θρύλους του μπάσκετ, υπάρχει μία που μπορεί πραγματικά να φοβίσει. Βεβαίως και αφορά τον πιθανότατα καλύτερο παίκτη όλων των εποχών, τον Ουίλτ Τσάμπερλεν. Μπορεί μετά από ένα και μόνο παιχνίδι one-on-one με ένα παιδί που πηγαίνει Λύκειο να πειστεί ο Καλύτερος Παίκτης του τελικού τουρνουά του NCAA και βασικός σέντερ της εθνικής Η.Π.Α. να παρατήσει το μπάσκετ ενώ έχει ήδη επιλεγεί και στο ντραφτ του NBA; Κι όμως…

Ο Μπερτ «B.H.» Μπορν ήταν ο σέντερ του πανεπιστημίου του Κάνσας από το 1951 ως το 1954. Κι ενώ ξεκίνησε μέτρια την καριέρα του, αλλαγή στην πρώτη του χρονιά και παίζοντας λίγο (έχοντας μόλις 1.6 πόντους μέσο όρο), από τη δεύτερη σεζόν εξερράγη και ήταν από τους καλύτερους ψηλούς στο πρωτάθλημα. Οι Jayhawks του Κάνσας εκείνη τη χρονιά ονομάστηκαν ομάδα-θαύμα, κυρίως επειδή “παρότι είχαν χάσει 4 βασικούς παίκτες (σ.σ. είχαν αποφοιτήσει) εξαιτίας του Μπορν κέρδιζαν κάθε αντίπαλο”, όπως έγραφαν οι εφημερίδες της εποχής.

Πράγματι, τη δεύτερη χρονιά του είχε 19.0 πόντους και 11.2 ριμπάουντ μέσο όρο και έφτασε στον τελικό με το Κάνσας. Εκεί, η ομάδα του έχασε με 69-68, αλλά ο ίδιος παρόλα αυτά πήρε το MOP (Most Outstanding Player), το αντίστοιχο στο κολεγιακό μπάσκετ του MVP, του τελικού τουρνουά. Στον τελικό έκανε αδιανόητα πράγματα, ολοκληρώνοντας με triple-double: 26 πόντοι, 15 ριμπάουντ, 13 τάπες!

Ο Μπορν, μάλιστα, βγήκε με φάουλ από το ματς 5:36 πριν το τέλος του, αφού η εντολή του αντίπαλου προπονητή (της Ιντιάνα) ήταν οι παίκτες του να πηγαίνουν πάνω του σε όλο το ματς όσες τάπες κι αν έτρωγαν, μέχρι να τον αποβάλουν με φάουλ. Τα κατάφεραν και μάλλον η τακτική αυτή δικαιώθηκε, αφού κέρδισαν. Ο Μπορν ήταν ο 1ος παίκτης στην ιστορία του NCAA που ψηφίζεται MVP τελικού ενώ η ομάδα του έχασε το τρόπαιο!

Το κατόρθωμα του Μπορν ήταν το πρώτο triple-double στην ιστορία του πανεπιστημίου του Κάνσας, αλλά δεν μέτρησε ποτέ (όπως δεν μέτρησαν ούτε τα αντίστοιχα του Τσάμπερλεν), καθώς τότε το NCAA δεν δεχόταν όλα τα στατιστικά ως επίσημα, παρά μόνο πόντους και ριμπάουντ.

Η επόμενη χρονιά ήταν εξίσου καλή για τον Μπορν, που είχε 18.9 πόντους και 9.6 ριμπάουντ μέσο όρο, ενώ επιλέχθηκε ως ένας από τους 12 καλύτερους κολεγιόπαιδες και έπαιξε με την εθνική Η.Π.Α. στο Μουντομπάσκετ του 1954. Οι Η.Π.Α. πήραν το χρυσό μετάλλιο, ο Μπορν ήταν ο σέντερ της ομάδας, είχε συνολικά στα 9 ματς 10.5 πόντους μέσο όρο, ενώ σε τρεις (συνεχόμενους) αγώνες ήταν 1ος σκόρερ της ομάδας του.

Το καλοκαίρι του 1954 επελέγη από τους Ντιτρόιτ Πίστονς (τότε Φορτ Ουέιν Πίστονς) στο νούμερο 22 του ντραφτ, αλλά τα νούμερα δεν έχουν και τόση σημασία, αφού η κατάσταση με τις επιλογές τότε ήταν αρκετά μπλεγμένη. Ας πούμε, μόνο ένας παίκτης από τους 21 που ήταν πάνω από τον Μπορν στο ντραφτ είχε περισσότερους πόντους μέσο όρο από αυτόν. Ο Μπορν δεν ήταν τυχαίος παίκτης, όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι ήταν στην αφρόκρεμα των ψηλών στη χώρα, όμως δεν έμελλε ποτέ να ποτέ να παίξει επαγγελματικό μπάσκετ.

Εκείνη την εποχή ο Ουίλτ Τσάμπερλεν πήγαινε ακόμα Λύκειο, στη Φιλαντέλφια. Το καλοκαίρι του 1954 ο Ρεντ Άουερμπαχ πήρε τον Μπορν μαζί του στη Νέα Υόρκη, καθώς ήθελε να τον βοηθήσει (ο Μπορν) για να «τσεκάρει» ένα ψηλό σέντερ που είχε αρχίσει να αποκτά μεγάλο όνομα στο σχολικό μπάσκετ, τον Τσάμπερλεν.

Ο Τσάμπερλεν, τα καλοκαίρια δούλευε ως γκρουμ στο ξενοδοχείο Κούτσερ της Νέας Υόρκης, κάτι που πολλοί παίκτες κολεγίων και Λυκείων συνήθιζαν την εποχή εκείνη. Έτσι, έβγαζαν χαρτζιλίκι, ενώ έπαιζαν σε κάθε ευκαιρία και εναντίον των άλλων παικτών που επίσης δούλευαν στα ξενοδοχεία, πολλές φορές και ως θέαμα για τους θαμώνες των ξενοδοχείων.

Το καλοκαίρι του 1954 ο Άουερμπαχ έβαλε τον κατά τεκμήριο καλύτερο σέντερ του NCAA (πολυτιμότερος του τελικού τουρνουά την προηγούμενη σεζόν και πλέον διεθνής με την εθνική Η.Π.Α.) να παίξει ένα μονό εναντίον του 18χρονου (πριν καν τα κλείσει) Τσάμπερλεν. Το αποτέλεσμα ήταν 25-10 για τον Τσάμπερλεν, ενώ ο Μπορν αναφέρει ότι έμεινε κάποιες ημέρες στη Νέα Υόρκη και έπαιζαν αντίπαλοι σε πολλές ασκήσεις προπόνησης που τους έβαζε ο Άουερμπαχ.

Τότε στο NBA υπήρχαν τα «territorial draft picks», δηλαδή οι ομάδες είχαν δικαίωμα να πάρουν παίκτες στο νταφτ λόγω εντοπιότητας. Ο Άουερμπαχ ήθελε να παίξει ο Τσάμπερλεν σε κάποιο κολέγιο της Νέας Αγγλίας (στην οποία υπάγεται και η Μασαχουσέτη) ώστε να τον επιλέξουν με τον κανονισμό αυτόν μετά οι Σέλτικς στο ντραφτ. Ο Τσάμπερλεν αρνήθηκε και αυτό δεν έγινε ποτέ (φανταστείτε Τσάμπερλεν και Ράσελ μαζί στους Σέλτικς…).

Ο Μπορν μόλις γύρισε από τις προπονήσεις στη Νέα Υόρκη, ανακοίνωσε στους Πίστονς ότι παρατά το μπάσκετ και δεν θα παίξει στο NBA, λόγω των προπονήσεων με τον Τσάμπερλεν. Τότε είχε πει ότι ο Τσάμπερλεν τον είχε διαλύσει στις ασκήσεις που έκαναν και ότι «αν αυτόν τον τύπο και τον Μπιλ Ράσελ πρέπει να αντιμετωπίζω στο NBA, τότε καλύτερα να μείνω μακριά από αυτό, και να παίξω στο AAU».

Το αν ο Μπορν ούτως ή άλλως δεν ήταν ιδιαίτερα ζεστός με το ενδεχόμενο να παίξει στο NBA και αναζητούσε μια μεγαλύτερη εργασιακή σταθερότητα (τότε οι μισθοί στο NBA δεν είχαν μεγάλη διαφορά από τα λεφτά που έπαιρναν οι άλλοι εργαζόμενοι) και απλώς η κόντρα με τον Τσάμπερλεν τον… έπεισε, ή αν ήταν μόνο ο Τσάμπερλεν που τον έκανε να παρατήσει το επαγγελματικό μπάσκετ, δεν θα το μάθουμε μάλλον ποτέ. Βέβαια, αν τότε ο Μπορν ήξερε ότι έχανε 25-10 από τον πιθανότερα καλύτερο παίκτη όλων των εποχών και σίγουρα από τον καλύτερο στατιστικά παίκτη όλων των εποχών, μάλλον δεν θα τα παρατούσε, καθώς, από αυτή την άποψη το 25-10 είναι παράσημο και όχι διασυρμός…

Ο Μπορν έπαιξε μόνο στο AAU (ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, καλού επιπέδου τότε, αλλά όχι πρωτοκλασάτο) με την ομάδα της εταιρείας που τον προσέλαβε, της Caterpillar, των γνωστών τρακτέρ. Στη συγκεκριμένη εταιρεία δούλεψε για 43 ολόκληρα χρόνια, ενώ το πανεπιστήμιο του Κάνσας έχει αποσύρει τη φανέλα του, με τον Μπορν πια να έχει εισαχθεί στο Hall of Fame του Κάνσας.

Μια τελευταία κίνηση (ή χάρη αν προτιμάτε) που έκανε ο Μπορν για το κολέγιό του ήταν ότι κράτησε επαφή με τον Τσάμπερλεν και λίγο αργότερα τον έπεισε να φοιτήσει στο κολέγιο του Κάνσας πριν πάει στο NBA!

Νίκος Κουσούλης

The post Ένα μονό με τον Τσάμπερλεν ήταν αρκετό… appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/4087/feed 0
Τζιμ Θορπ: Ο «μεγαλύτερος αθλητής στον κόσμο» έπαιξε επαγγελματικό μπάσκετ! http://www.ageofbasketball.net/archives/4079 http://www.ageofbasketball.net/archives/4079#respond Tue, 27 Sep 2011 19:47:57 +0000 http://theageofbasketball.net.ageofbasketball.net/2011/09/27/jim-thorpe-story/ Τι σχέση μπορεί να έχει ο θρυλικός Τζιμ Θορπ με το μπάσκετ; Ως το 2005… καμία. Τότε, εντελώς τυχαία αποκαλύφθηκε ότι ο Θορπ έπαιξε για 2 χρόνια επαγγελματικό μπάσκετ. Ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές όλων των εποχών, ο Θορπ ψηφίστηκε το 1950 ως ο «μεγαλύτερος αθλητής» της πρώτης πεντηκονταετίας του περασμένου αιώνα και το 1999 …

The post Τζιμ Θορπ: Ο «μεγαλύτερος αθλητής στον κόσμο» έπαιξε επαγγελματικό μπάσκετ! appeared first on Age Of Basketball.

]]>

Τι σχέση μπορεί να έχει ο θρυλικός Τζιμ Θορπ με το μπάσκετ; Ως το 2005… καμία. Τότε, εντελώς τυχαία αποκαλύφθηκε ότι ο Θορπ έπαιξε για 2 χρόνια επαγγελματικό μπάσκετ. Ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές όλων των εποχών, ο Θορπ ψηφίστηκε το 1950 ως ο «μεγαλύτερος αθλητής» της πρώτης πεντηκονταετίας του περασμένου αιώνα και το 1999 από το Associated Press ως ο 3ος καλύτερος αθλητής του προηγούμενου αιώνα, πίσω από τον Μπέιμπ Ρουθ και τον Μάικλ Τζόρνταν.

Η ιστορία του μοιάζει με παραμύθι, που είχε λυπημένο τέλος στον θάνατό του, αλλά μάλλον πρόσφερε την κάθαρση που χρειάζονταν οι… θεατές 30 χρόνια αργότερα. Ο Θορπ θεωρείται από πολλούς ένας από τους πιο πλήρεις αθλητές όλων των εποχών, καθώς είχε πρωταγωνιστήσει σε πολλά αθλήματα, από τον στίβο ως το ράγκμπι και από τον… χορό ως το μπέιζμπολ!

Ο Θορπ γεννήθηκε στην Οκλαχόμα πιθανότατα το 1888, με επικρατέστερη ημερομηνία γέννησης τις 28 Μαΐου (δεν βρέθηκε πιστοποιητικό γέννησης). Είναι μισός Καυκάσιος και μισός Ινδιάνος, αφού και οι δύο γονείς του είχαν Ινδιάνα μητέρα και λευκό πατέρα. Μεγάλωσε ως Ινδιάνος με το όνομα Wa-Tho-Huk, που σημαίνει «Λαμπερό Μονοπάτι», ενώ παράλληλα ήταν και καθολικός, αφού η μητέρα του ήταν καθολική.

Στην παιδική του ηλικία είχε πολλές δυσκολίες, ο δίδυμος αδερφός του πέθανε σε ηλικία 9 ετών, η μητέρα του όταν ήταν 11 και όλα αυτά δημιούργησαν πολλά προβλήματα στο σχολείο και στην πειθαρχία του, ενώ σε ηλικία 16 ετών έχασε και τον πατέρα του.


Η πρώτη επαφή με τον αθλητισμό

Ο Θορπ πρωτοασχολήθηκε με τον αθλητισμό όταν, ενώ φοιτούσε στο Λύκειο Καρλάιλ το 1907, περνούσε έξω από το γήπεδο στίβου, είδε τους αθλητές να κάνουν άλμα εις ύψος και τους κέρδισε κάνοντας 1.75 χωρίς καν να βγάλει τα πολιτικά ρούχα και παπούτσια που φορούσε.

Από τότε άρχισε η σύνδεσή του με τον αθλητισμό, με τον Θορπ να παίζει αμερικάνικο ράγκμπι, μπέιζμπολ, λακρός, αλλά να κάνει και χορό, στον οποίο το 1912 κέρδισε το δια-κολεγιακό πρωτάθλημα!

Αμέσως έγινε το αστέρι του σχολείου στον στίβο και ο Ποπ Ουόρνερ, προπονητής του σχολείου σε στίβο και ράγκμπι, δεν ήθελε να τον αφήσει να παίξει ράγκμπι μήπως και χτυπήσει. Ο Θορπ τον έπεισε να λάβει μέρος σε μια προπόνηση και ο Ουόρνερ σκέφτηκε ότι πολύ εύκολα θα τον σταματούσαν οι αμυντικοί και θα τα παρατούσε.

Όμως, οι μαρτυρίες από την πρώτη προπόνηση δείχνουν πόσο έξω είχε πέσει ο μεγάλος αυτός προπονητής: «Ο Θορπ πέρασε όλη την άμυνα όχι μία, αλλά δύο φορές. Μετά πήγε στον Ουόρνερ, του έδωσε την μπάλα και είπε ‘κανένας δεν θα ρίξει κάτω τον Τζιμ’».

Το 1911 στο κολέγιο ήταν το μεγάλο αστέρι της χώρας στο ράγκμπι με το Καρλάιλ, κερδίζοντας μάλιστα με 18-15 το μεγάλο Χάρβαρντ, βάζοντας και τους 18 πόντους της ομάδας του. Το Καρλάιλ είχε 11-1 εκείνη τη σεζόν και 27-6 το 1912, με τον Θορπ να φτάνει στο σημείο να βάζει γκολ διανύοντας με την μπάλα τις 97 από τις 100 γιάρδες του γηπέδου και περνώντας όποιον έβρισκε μπροστά του (σε ματς εναντίον της κολεγιακής ομάδας του στρατού)! Προφανώς, και το 1911 και το 1912 ήταν all-American.

Κυριαρχώντας στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Παράλληλα με το ράγκμπι, που ήταν το αγαπημένο του, ο Θορπ κατέβαινε αραιά και πού και σε αγώνες στίβου. Την άνοιξη του 1912 αποφάσισε να ξεκινήσει προπόνηση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αρχικά προπονούταν μόνο στα άλματα, τα εμπόδια και την σφαίρα, αλλά όσο πλησίαζε το καλοκαίρι άρχισε να κάνει και ακόντιο, δίσκο, σφύρα, άλμα επί κοντώ.

Στα αμερικάνικα trials για τους Ολυμπιακούς, ο Θορπ μπήκε σε πένταθλο και δέκαθλο. Κέρδισε πολύ εύκολα το πένταθλο και μπήκε στην ομάδα, ενώ για το δέκαθλο δεν έγιναν trials, καθώς οι συμμετοχές ήταν ελάχιστες.

Οι επιδόσεις του πριν τους Αγώνες ήταν 10 δευτερόλεπτα στις 100 γιάρδες (91 μέτρα), 21.8 στις 220 γιάρδες (201 μέτρα), 4:35 στο μίλι (1,6 χιλιόμετρα), 15 δευτερόλεπτα στις 120 γιάρδες με εμπόδια (110 μέτρα), 1:57 στις 880 γιάρδες (807 μέτρα), 1.96 μέτρα στο ύψος και 7.20 μέτρα στο μήκος.

Στους Ολυμπιακούς της Σουηδίας το 1912 αγωνίστηκε σε πένταθλο, δέκαθλο, άλμα εις μήκος και άλμα εις ύψος. Το αποτέλεσμα φοβερό: βγήκε 4ος στο άλμα εις ύψος, 7ος στο άλμα εις μήκος, ενώ κέρδισε με ευκολία το πένταθλο και το δέκαθλο.

Στο πένταθλο κέρδισε τα 4 από τα 5 αγωνίσματα και ήταν 3ος στο ακόντιο, ενώ στο δέκαθλο κέρδισε τα 4 από τα 10 και ήταν μέσα στην πρώτη τετράδα και στα 6 άλλα! Έκανε τρομερό παγκόσμιο ρεκόρ στο δέκαθλο με 8.413 πόντους, το οποίο παρέμεινε ακατάρριπτο για τα επόμενα 15 χρόνια. Μέχρι και σήμερα η βαθμολογία του Θορπ είναι καλύτερη από το ρεκόρ Ωκεανίας και το ρεκόρ Αφρικής! Η διαφορά του από τον δεύτερο στο δέκαθλο στους Αγώνες ήταν μεγαλύτερη από 700 πόντους!

Η απονομή τότε γινόταν στο τέλος των Αγώνων, με τον Θορπ να παίρνει δύο χρυσά μετάλλια, αλλά και ειδικά βραβεία από τον Βασιλιά της Σουηδίας Γουστάβο τον 5ο και τον Τσάρο Νικόλαο τον 2ο της Ρωσίας, για κάθε ένα από τα δύο αγωνίσματα που κέρδισε. Στην απονομή ο Βασιλιάς Γουστάβος ο 5ος είπε στον Θορπ: «Εσύ, κύριε, είσαι ο μεγαλύτερος αθλητής στον κόσμο» με τον Θορπ να απαντά «Ευχαριστώ, Βασιλιά».

Η επιστροφή στις Η.Π.Α. επεφύλασσε άλλη μια τιμή για τον Θορπ, τον οποίο παρέλασαν τιμητικά στους δρόμους του Μπρόντγουεϊ στη Νέα Υόρκη με χιλιάδες κόσμου να τον αποθεώνει. Ο ίδιος είπε για τη στιγμή: «Άκουσα ανθρώπους να φωνάζουν το όνομά μου και δεν καταλάβαινα πώς ένας τύπος μπορούσε να έχει τόσο πολλούς φίλους».

Αμφισβήτηση και αποκαθήλωση

Η συνέχεια δεν ήταν καλή, καθώς το 1913 αρκετές εφημερίδες στις Η.Π.Α. άρχισαν να δημοσιεύουν ότι ο Θορπ είχε αγωνιστεί σε ματς μπέιζμπολ ως ημιεπαγγελματίας πριν τους Ολυμπιακούς του 1912. Οι κανόνες τότε ήταν αυστηροί και δεν επέτρεπαν σε όσους είχαν πάρει οποιουδήποτε είδους χρήματα από τον αθλητισμό να αγωνιστούν στους Ολυμπιακούς.

Αποκαλύφθηκε ότι ο απένταρος Θορπ είχε αγωνιστεί το 1909 και το 1910 σε αγώνες μπέιζμπολ για 2 δολάρια το ματς (λιγότερο από 50 δολάρια σε σημερινή αξία)! Το όλο θέμα φέρεται να ξεκίνησε εξαιτίας του ρατσισμού που υπήρχε εκείνη την εποχή προς τους Ινδιάνους (ως το 1924 δεν είχαν αναγνωριστεί όλοι ως Αμερικανοί πολίτες). Με τον τρόπο αυτόν θέλησαν να πλήξουν τον Θορπ, κάτι που κατάφεραν.

Η αμερικάνικη Επιτροπή Ερασιτεχνικού Αθλητισμού ζήτησε από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή να ακυρώσει τα μετάλλια του Θορπ στους Ολυμπιακούς του 1912, κάτι που έγινε, παρότι ο Θορπ έστειλε επιστολή στην ΕΕΑ λέγοντας ότι: «ελπίζω να με συγχωρέσετε, ήμουν ένα απλό Ινδιανόπουλο που δεν ήξερε από αυτά τα πράγματα. Δεν ήξερα ότι έκανα κάτι κακό, εξάλλου το έκαναν και τόσοι άλλοι παίκτες κολεγίων, απλώς εκείνοι άλλαζαν τα ονόματά τους».

Βεβαίως, αυτό που έγραφε ο Θορπ ήταν αλήθεια, ήταν χαρακτηριστικό της εποχής πολλοί αθλητές κολεγίων να παίζουν τα καλοκαίρια επαγγελματικά, αλλά χρησιμοποιώντας ψεύτικα ονόματα και όχι τα δικά τους, κάτι που ο Θορπ δεν έκανε.

Η ΔΟΕ αφαίρεσε με ομόφωνη απόφαση τα δύο χρυσά μετάλλια του Θορπ
, με το χρυσό στο δέκαθλο να πηγαίνει στον Σουηδό Χούγκο Βισλάντερ και το χρυσό στο πένταθλο στον Νορβηγό Φέρντιναντ Μπίε. Ο Βισλάντερ δεν δέχτηκε ποτέ το χρυσό μετάλλιο, ενώ ο Μπίε πάντα έλεγε ότι ο Θορπ ήταν ο νικητής και όχι αυτός. Η απόφαση, πάντως, ήταν παράνομη, καθώς οι κανονισμοί ορίζουν ότι η αφαίρεση των μεταλλίων για τον συγκεκριμένο λόγο μπορεί να γίνει μόνο τις 30 επόμενες ημέρες από τη λήξη των Αγώνων, ενώ στην περίπτωση του Θορπ έγινε περισσότερους από 6 μήνες αργότερα.

Επαγγελματίας ως τα 41…

Ο Θορπ πέρασε τα επόμενα 16 χρόνια παίζοντας επαγγελματικό μπέιζμπολ, αλλά και επαγγελματικό ράγκμπι. Ήταν μια διασημότητα σε όλο τον κόσμο, με απίστευτη προσέλευση κόσμου όπου πήγαινε. Η ομάδα του στο μπέιζμπολ έκανε παγκόσμιο τουρ και ο Θορπ συναντήθηκε με τον Πάπα, τον Αιγύπτιο αντιβασιλέα, έπαιξε για τον Βασιλιά Γεώργιο τον 5ο στο Λονδίνο μπροστά σε 20.000 κόσμου, ενώ πάλεψε στο Κολοσσαίο μαζί με έναν αντίπαλό του (παίκτη του μπέιζμπολ) για μια μίνι ταινία.

Μπέιζμπολ έπαιξε ως το 1922
, ενώ αμερικάνικο ράγκμπι ως το 1929 σε ηλικία 41 ετών! Μέχρι και το 1923 ήταν στην καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος. Ήταν ο πρώτος πρόεδρος της APFA (Ομοσπονδίας του Επαγγελματικού Ράγκμπι, γνωστή πια ως NFL).

Το τέλος μέσα στην φτώχεια…

Πάντα καλόκαρδος, βοηθούσε όσους είχαν πρόβλημα, με αποτέλεσμα να πέσει θύμα εκμετάλλευσης πολλές φορές στη ζωή του. Πέθανε το 1953, πάμφτωχος, από έμφραγμα, σε ηλικία 65 ετών. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια της ζωής του ζούσε από ελεημοσύνες, καθώς δεν είχε καθόλου χρήματα όταν δεν μπορούσε πια να βρει δουλειά. Μετά την αποχώρησή του από τον αθλητισμό δούλεψε ως μπράβος, σεκιουριτάς, σκαφτιάς, πεζοναύτης και όπου αλλού μπορεί κανείς να φανταστεί. Το 1950 εισήχθη στο νοσοκομείο με καρκίνο στο χείλος, με τα έξοδα να πληρώνονται από ελεημοσύνες.

Προς τιμήν του…

Η ζωή του έγινε ταινία το 1951 με πρωταγωνιστή τον Μπαρτ Λάνκαστερ, με τον τίτλο «Τζιμ Θορπ – all American», ενώ το 1931 η MGM πήρε τα δικαιώματα για ταινία γύρω από τη ζωή του για 1.500 δολάρια, ταινία στην οποία υπάρχει υλικό και από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1912. Η ταινία λεγόταν «Ο άντρας από Χαλκό».

Το 1950 ο Θορπ ψηφίστηκε ως ο «μεγαλύτερος αθλητής» της πρώτης πεντηκονταετίας του περασμένου αιώνα από 400 δημοσιογράφους στις Η.Π.Α., αλλά και ο «καλύτερος αθλητής ράγκμπι στην ιστορία των Η.Π.Α.». Το 1963 μπήκε στο Hall of Fame του αμερικάνικου ράγκμπι, ενώ η 16η Απριλίου του 1973 ορίστηκε ως «Ημέρα Τζιμ Θορπ» από τον τότε πρόεδρο Νίξον για να μάθει όλο το έθνος για την ιστορία του τεράστιου αυτού θρύλου. Το 1999 ψηφίστηκε από το Associated Press ως ο 3ος αθλητής του προηγούμενου αιώνα, ενώ το ESPN τον κατέταξε 7ο.

Μετά το θάνατό του, ο κυβερνήτης της Οκλαχόμα αρνήθηκε να φτιάξει μνημείο προς τιμήν του, οπότε η τελευταία του γυναίκα έκλεισε συμφωνία με δύο πόλεις της Πενσιλβάνια, οι οποίες αγόρασαν τα οστά του Θορπ, έφτιαξαν ένα μνημείο προς τιμήν του, ενώθηκαν και πλέον υπάρχουν με την ονομασία… Τζιμ Θορπ. Ο Θορπ δεν είχε πάει ποτέ στη ζωή του εκεί.

Το μνημείο έχει τον τάφο του, δύο αγάλματα προς τιμήν του και αρκετές πληροφορίες για τη ζωή του, ενώ είναι φτιαγμένο πάνω σε χώμα από τη γενέτειρά του και από το γήπεδο όπου κέρδισε τα δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια. Πάνω στο μνημείο αναγράφεται η ρήση του Βασιλειά Γουστάβου του 5ου: «Εσύ, κύριε, είσαι ο μεγαλύτερος αθλητής στον κόσμο». Το 2010 ο γιος του Θορπ, Τζακ, ξεκίνησε δικαστικό αγώνα για να επιστραφούν τα οστά στην Οκλαχόμα, στη γενέτειρα του Τζιμ Θορπ.

Αποκατάσταση των Ολυμπιακών χρυσών

Ίσως η μεγαλύτερη στιγμή για την οικογένεια Θορπ, και η στιγμή που ανέφερα στον πρόλογο ότι αποτελεί την… κάθαρση για τον θεατή, είναι όταν το 1982 η ΔΟΕ αναγνώρισε το λάθος της και αποκατέστησε τη μνήμη του Θορπ, επιστρέφοντάς του τα δύο χρυσά μετάλλια. Εξέτασε την παράβαση των κανονισμών στην αποκαθήλωση του Θορπ και δέχτηκε την αίτηση του «Jim Thorpe Foundation» που είχε πια την υποστήριξη του αμερικάνικού Κονγκρέσου.

Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι στη ΔΟΕ δεν θέλησαν να αφαιρέσουν τα χρυσά από τον Βισλάντερ και τον Μπίε, οπότε στις λίστες με τα χρυσά και οι δύο αθλητές αναφέρονται μαζί ως νικητές. Πάντως, και οι δύο δεν δέχτηκαν ποτέ ότι κέρδισαν τον Θορπ. Τα δύο χρυσά μετάλλια του Θορπ αρχικά φυλάσσονταν σε μουσεία, αλλά εκλάπησαν και πλέον έχουν χαθεί.

Και… επαγγελματικό μπάσκετ!

Και πού κολλάει το μπάσκετ σε όλα αυτά; Μέχρι το 2005 πουθενά. Ακόμη και οι πιο φανατικοί βιογράφοι του Θορπ δεν ήξεραν ότι είχε καριέρα στο μπάσκετ. Το 2005, ένας άντρας στο Τζέιμσταουν κέρδισε ένα παλιό βιβλίο για τον Τζέσε Τζέιμς σε πλειστηριασμό. Όταν πήρε το βιβλίο στα χέρια του, μέσα του βρήκε δύο εισιτήρια για αγώνα μπάσκετ.

Τα εισιτήρια έγραφαν: «Basketball: Clothes shop versus Jim Thorpe and his famous Indians, Tuesday, March 1st, 1927».

Τα νέα προφανώς και σόκαραν, καθώς μιλάμε για έναν από τους μεγαλύτερους αθλητές στην ιστορία των Η.Π.Α., για τον οποίο κανείς δεν είχε καταγράψει για περισσότερα από 50 χρόνια μετά τον θάνατό του την μπασκετική του καριέρα.

Μετά την ανακάλυψη των δύο εισιτηρίων αποδείχτηκε ότι ο Θορπ έπαιζε για 2 χρόνια επαγγελματικά μπάσκετ, κάνοντας περιοδεία με τους «World Famous Indians» την περίοδο 1927-29, δηλαδή 39-41 ετών! Έπαιζε μπάσκετ σε μικρές πόλεις των Η.Π.Α. εναντίον των τοπικών ομάδων, βοηθώντας τους φίλους του στην ομάδα των «World Famous Indians» να βγάλουν χρήματα.

Το μπάσκετ έχει να καυχιέται ότι τελικά «κέρδισε» άλλον έναν από τους μεγαλύτερους αθλητές στην ιστορία του κόσμου, έστω και στο λυκόφως της καριέρας του…

Νίκος Κουσούλης

The post Τζιμ Θορπ: Ο «μεγαλύτερος αθλητής στον κόσμο» έπαιξε επαγγελματικό μπάσκετ! appeared first on Age Of Basketball.

]]>
http://www.ageofbasketball.net/archives/4079/feed 0