Οι επιλογές του Ζούρου

Η νέα εθνική είναι γεγονός. Η Ελλάδα φέτος αλλάζει σελίδα και ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της. Η νέα γενιά έχει απ’ τη μία τεράστιο βάρος να σηκώσει για να χωρέσει στα παπούτσια της παλιάς, που ήταν η πιο επιτυχημένη στην ιστορία της εθνικής, αλλά απ’ την άλλη θα πρέπει να ανακάμψει κιόλας, καθώς η περσινή χρονιά σε αγωνιστικό επίπεδο ήταν καταστροφική.

Το Μουντομπάσκετ μας πλήγωσε και η Ελλάδα, συνηθισμένη στις επιτυχίες τόσα χρόνια, νιώθει ότι δεν ανήκει σε θέσεις όπως η 11η. Θυμηθείτε ότι ο Γιαννάκης, ξεκάθαρα ο πιο επιτυχημένος προπονητής στην ιστορία της ομάδας, έφυγε τη χρονιά που βγήκε 5ος σε Ολυμπιακούς Αγώνες, οπότε καταλαβαίνετε πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η περσινή χρονιά.

16 επιλογές λοιπόν, 16 παίκτες που ανάμεσά τους θα βγει η δωδεκάδα της εθνικής για τη Λιθουανία. Ποιους βλέπουμε; Ποιους δεν βλέπουμε; Ποιους θα θέλαμε και ποιοι δεν θα έπρεπε να είναι; 

Η σύνδεση του χτες με το σήμερα έρχεται ουσιαστικά με 3 παίκτες: Βασίλης Σπανούλης, Νίκος Ζήσης, Αντώνης Φώτσης. Μαζί τους οι Γιάννης Μπουρούσης, Σοφοκλής Σχορτσανίτης, Στράτος Περπέρογλου, που έχουν πολλές εμπειρίες με την εθνική και ουσιαστικά θεωρούνται επίσης «παλιοί».

Η συζήτηση που υπήρχε για την κλήση ή μη του Μπουρούση φαινόταν πώς θα κατέληγε όταν η ΕΟΚ έσπευσε να ζητήσει μαζί με τον παίκτη έλεγχο ντόπινγκ, ο οποίος ήταν ξεκάθαρο εκ προοιμίου ότι θα βγει αρνητικός, καθώς είχε περάσει πολύς καιρός από την επίμαχη μαγνητοφώνηση και τους τελικούς της Α1. Οπότε μάλλον για τις εντυπώσεις ήταν το όλο θέμα και όχι για την ουσία. Η ΕΟΚ ήθελε να μπορεί να στηρίξει την κλήση του παίκτη λέγοντας ότι… δικαιώθηκε απόλυτα που τον στήριξε γιατί ήταν καθαρός, ενώ ο παίκτης, προφανώς, ήθελε να μην έχει εμπόδια στο να βρει το νέο του συμβόλαιο. Όλοι χαρούμενοι από τη διαδικασία που στην ουσία της ήταν παρωδία για να τα λέμε κι όλα. Το κατά πόσο ο Μπουρούσης θα έπρεπε να είναι στην προεπιλογή είναι μεγάλη συζήτηση και άπτεται πολλών θεμάτων. Όπως για παράδειγμα των όσων έλεγε τόσα χρόνια για το ντόπινγκ η ομοσπονδία και ο Βασιλακόπουλος, που τώρα ξαφνικά ήταν σα να μην ειπώθηκαν ποτέ και ξεχάστηκαν σε μια στιγμή, μόλις το πρόβλημα μπήκε στην αυλή μας…

Το θέμα του Σπανούλη δεν ξέρω κατά πόσο λύθηκε. Ο παίκτης κάνει θεραπείες, αλλά ίσως κάποια στιγμή χρειαστεί χειρουργείο. Αν γίνει αυτό μέσα στη χρονιά, φανταστείτε πώς θα νιώσει η ομάδα που του δίνει πάνω από 2 εκατομμύρια ευρώ (τη στιγμή που… διέλυσε όλο το υπόλοιπο ρόστερ της) για να τον έχει στις τάξεις της. Πάντως, ο παίκτης θέλει να είναι στην εθνική, η εθνική θέλει τον παίκτη και ο Ολυμπιακός δεν είναι σε θέση αυτή τη στιγμή να πει τίποτα. Ο Σπανούλης ελπίζει ότι θα τη βγάλει χωρίς εγχείρηση και θα ξεπεράσει με θεραπείες το πρόβλημα.

Ο Αντώνης Φώτσης προέρχεται από μια πάρα πολύ καλή σεζόν με τον Παναθηναϊκό, την καλύτερή του τα τελευταία χρόνια, ενώ ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης από την καλύτερη σεζόν της καριέρας του. Ο Νίκος Ζήσης έβγαλε πάνω από τη μισή σεζόν ως το βασικό πλέι μέικερ ομάδας φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας, ενώ ο Στράτος Περπέρογλου μέχρι τον τραυματισμό του είχε κάνει πολύ καλή σεζόν, με τα δεδομένα ερωτηματικά που τον ακολουθούν στο κατά πόσο μπορεί να δώσει στο «3» αυτό που θέλει η ομάδα. Αυτοί οι 6 εκτός απροόπτου έχουν «κλειδώσει» θέση στη δωδεκάδα του Ευρωμπάσκετ και αναζητούμε τους άλλους 6 που θα συμπληρώσουν το ρόστερ.

Η νέα γενιά στην περιφέρεια είναι οι Νικ Καλάθης, Βαγγέλης Μάντζαρης και Κώστας Σλούκας. Με τους Σπανούλη και Ζήση να είναι ήδη στο ασόδυο, δεν μπορούν να μπουν και οι τρεις στη δωδεκάδα. Η λογική λέει ότι θα μπει ο Καλάθης και ίσως ένας από τους άλλους δύο, χωρίς αυτή τη στιγμή να υπάρχει φαβορί, καθώς και οι δύο έχουν ταλέντο και έκαναν αρκετά καλή χρονιά (πρώτη με τόσο χρόνο συμμετοχής).

Στο 2-3 υπάρχουν οι Κώστας Βασιλειάδης, Μάικ Μπράμος και Κώστας Παπανικολάου. Κι εδώ δεν χωράνε και οι 3 προφανώς. Ο Βασιλειάδης έχει περισσότερες παραστάσεις, είναι ξεκάθαρα πιο ψημένος και έτοιμος, πιο ώριμος και με αυτό που τόσα χρόνια λείπει από την εθνική: το περιφερειακό σουτ. Αυτό που θεωρώ ότι του δίνει το μεγαλύτερο προβάδισμα είναι ο τρόπος που τον χρησιμοποιούσε φέτος ο Κατσικάρης στην Μπιλμπάο. Ο Βασιλειάδης σε 21 από τα 45 ματς που έπαιξε με την Μπιλμπάο φέτος έπαιξε κάτω από 20 λεπτά και είχε τουλάχιστον 6 πόντους. Δηλαδή δείχνει ότι μπορεί να προσαρμοστεί σε ρόλο από τον πάγκο για να προσφέρει γρήγορους πόντους από μακριά.

Ο Μπράμος είναι κι αυτός στο 2-3 ως θέση, ταλαντούχος, αλλά πρώτη φορά θα βρεθεί στους κόλπους της εθνικής και αυτό σίγουρα θα μετρήσει για το πόσο θα μπορέσει να βοηθήσει φέτος. Ο Παπανικολάου είναι ταλαντούχος, ξεκάθαρα μόνο στο «3», το μοναδικό καθαρό τριάρι απ’ όσους κάλεσε στην προεπιλογή ο Ζούρος, είχε καλές στιγμές φέτος και ξεκινά λίγο πιο μπροστά από τον Μπράμος στο να μπει στη δωδεκάδα.

Η λογική λέει ότι από τους 6 προαναφερθέντες παίκτες θα βρεθούν οι 3 στη δωδεκάδα, οπότε είτε δύο από τα ασόδυα και ένα δυαροτριάρι, είτε ένα ασόδυο και 2 δυαροτριάρια. Εκτός κι αν ο Ζούρος προτιμήσει 7 ψηλούς (μετρώντας και τον Καϊμακόγλου σε αυτούς) και 5 περιφερειακούς, οπότε θα μπουν οι 2 από τους 6, πιθανότατα ένας κι ένας. Από τους 6, πάντως, ο Καλάθης είναι μάλλον ο σίγουρος με βάση τη σεζόν που προηγήθηκε και τις ανάγκες της εθνικής.

Πάμε και στους ψηλούς που απομένουν και είναι οι Κώστας Καϊμακόγλου, Λουκάς Μαυροκεφαλίδης, Ίαν Βουγιούκας και Κώστας Κουφός. Για να μπουν και οι 4 στη δωδεκάδα θα πρέπει να πάει η εθνική με 5 περιφερειακούς και 7 ψηλούς στο Ευρωμπάσκετ, μετρώντας τον Καϊμακόγλου εδώ. Ειδάλλως, θα μπουν οι 3 από τους 4, όπως είναι και το πιο πιθανό.

Με βάση αγωνιστικά κριτήρια και τη σεζόν που τελείωσε, το πιο λογικό είναι να μείνει έξω ο Κουφός, που και πάλι είχε μια σεζόν μακριά από το υψηλότερο επίπεδο με την επιμονή του να προσπαθεί να παίξει στο NBA παρότι δεν τον θεωρούν έτοιμο. Αυτό τον έχει φέρει αρκετά πίσω από εκεί που ήταν στα 18-19 και δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στην αλλαγή που έχει γίνεις το σώμα του. Πάντως, η περίπτωση του Κουφού είναι ιδιαίτερη καθώς συνήθως δεν καλείται για να μείνει εκτός.

Ο Βουγιούκας μαζί με τους Μπουρούση και Σχορτσανίτη μπορούν να καλύψουν το «5», ενώ Φώτσης, Μαυροκεφαλίδης και Καϊμακόγλου κλείνουν το «4» με 3 επιλογές σε κάθε θέση. Η λογική λέει ότι Βουγιούκας και Κουφός παλεύουν για μια θέση και οι άλλοι δύο έχουν προβάδισμα, εκτός αν ο Ζούρος αρέσκεται στο να παίζει με τον Μπουρούση στο «4», οπότε τα πράγματα αντιστρέφονται.

Πάντως, το πιο πιθανό σενάριο, με βάση την κλήση και θεωρώντας τους 6 «παλιότερους» σίγουρους, είναι να δούμε 3 από τους υπόλοιπους 6 περιφερειακούς και 3 από τους υπόλοιπους 4 ψηλούς στη δωδεκάδα.

Καλάθης, Καϊμακόγλου, Μαυροκεφαλίδης μάλλον θα είναι μέσα και μετά ανάλογα αν ο Ζούρος προτιμήσει το 6-6 ή το 5-7 θα έχουμε έναν από τους Βουγιούκα-Κουφό και 2 από τους 5 εναπομείναντες περιφερειακούς (στο 1ο σενάριο) ή και τους δύο ψηλούς και έναν μόνο περιφερειακό (στο 2ο).

Αυτοί που έμειναν εκτός

Σημαντικά είναι τα ονόματα που απουσιάζουν από την προεπιλογή. Μακράν την πιο μεγάλη απουσία θεωρώ αυτή του Πατ Καλάθη, ο οποίος ξεκάθαρα ήταν ο καλύτερος Έλληνας του φετινού πρωταθλήματος, ο μοναδικός παίκτης που άλλαξε επίπεδο μέσα στη χρονιά και ο μοναδικός που είχε τόσο θεαματικά παιχνίδια από πλευράς επιδόσεων.

Ο Πατ Καλάθης είναι 26 χρονών, 2.08 μέτρα σε ύψος και καθαρό τριάρι, γρήγορος και με ικανότητα να βοηθά και σε περιφερειακές δουλειές, αλλά και στο ριμπάουντ. Με συγχωρείτε, αλλά η εθνική δεν έχει τέτοιο παίκτη στο ρόστερ της. Στην Ευρώπη στην κοψιά του Καλάθη υπάρχουν ουσιαστικά μόνο ο Μαντσινέλι, ο Παπανικολάου και ο Βασιλόπουλος (και ο τελευταίος δεν ξέρω αν θα ξαναπαίξει και πότε ή πώς) με τον Καλάθη να είναι πιο ταλαντούχος επιθετικά και πιο all-around και από τους 4 αυτή τη στιγμή (αυτό πηγαίνει στον Παπανικολάου).

Ο Καλάθης φέτος ήταν 5ος σκόρερ του πρωταθλήματος και 4ος ριμπάουντερ, ή αν το προτιμάτε αλλιώς 1ος Έλληνας σκόρερ και 1ος Έλληνας ριμπάουντερ του πρωταθλήματος με 14.3 πόντους και 8.1 ριμπάουντ ανά αγώνα, ενώ είχε και 1.9 ασίστ και 1.3 κλεψίματα. Θεωρώ τεράστιο ατόπημα τη μη κλήση του και δεν ξέρω με ποια λογική έμεινε απ’ έξω.

Εκτός έμεινε και ο Δημήτρης Μαυροειδής, που δεν ξέρω αν αγωνιστικά θα έπρεπε να μείνει εκτός σε σχέση με τον Κουφό ας πούμε, ή αν θα έπρεπε να έχει κληθεί ο Μπουρούσης με όσα έγιναν και όχι αυτός. Εκτός έμεινε και ο Γιώργος Πρίντεζης μετά από 3 συνεχόμενες κλήσεις, κάτι που για μένα αφορά τη λανθασμένη λογική με την οποία έγινε η κλήση.

Αν ο Πρίντεζης του χρόνου κάνει πολύ καλή χρονιά θα ξαναβρεθεί στην ομάδα, θεωρώ ότι δεν πρέπει να τον αποκόπτεις από την εθνική και ότι τουλάχιστον στην προεπιλογή θα έπρεπε να ήταν. Νέος προπονητής, νέα φιλοσοφία, θα πρέπει να κοιτάς λίγο και το μέλλον, να χτίζεις για τις επόμενες χρονιές ακόμη κι αν δεν είχες στο μυαλό σου φέτος να τον έχεις δωδεκάδα. Για μένα αυτό είναι πολύ σημαντικό και η κλήση του Ζούρου δεν το έχει.

Μιλώντας με καθαρά αγωνιστικά κριτήρια θα μπορούσαν να είναι στην κλήση και παίκτες όπως οι Γιάννης Γκαγκαλούδης (11.0 πόντοι, 3.5 ασίστ για το Μαρούσι), Κώστας Χαραλαμπίδης (11.9 πόντοι, 2.8 ασίστ για τον Άρη) και Αλέξης Κυρίτσης (13.9 πόντοι, 3.1 ριμπάουντ, 1.9 ασίστ, 1.4 κλεψίματα για τον Ηλυσιακό).

Δεν βάζω στη λίστα αυτή τον Δήμο Ντικούδη (14.1 πόντοι, 5.3 ριμπάουντ για την ΑΕΚ) που έκανε τρομερή χρονιά, γιατί θεωρώ ότι έχει κλείσει τον κύκλο του, όπως το ίδιο θεωρώ ότι συμβαίνει με τον Παπαλουκά και τον Τσαρτσαρή, που… ξεκουράζονται. Στην ηλικία που βρίσκονται δεν έχει λογική αυτή η λέξη για το παρόν και τη συνέχεια της εθνικής ομάδας.

Θα μπορούσε να είναι και ο Λίνος Χρυσικόπουλος για να αρχίσει να παίρνει εμπειρίες εθνικής αντρών και να μπαίνει στο κλίμα της ομάδας για τα επόμενα χρόνια, αλλά αυτά τα βλέπαμε μόνο επί Γιαννάκη, που ήταν ο μοναδικός προπονητής που αντιλαμβανόταν τη συνέχεια της εθνικής ομάδας και ότι κάθε καλοκαίρι πρέπει να χτίζεται μια ομάδα με παρόν και μέλλον.

Άφησα για το τέλος τον Χρήστο Ταπούτο (12.1 πόντοι, 5.5 ριμπάουντ για τον Άρη), που θεωρώ ότι ξεκάθαρα θα έπρεπε να βρίσκεται στην προεπιλογή, καθώς μετά τον Καλάθη ήταν ο καλύτερος Έλληνας του πρωταθλήματος. Δυστυχώς, με τα λάθη που έκανε σε μικρότερες ηλικίες αγνοείται ακόμη και σήμερα από την εθνική, χωρίς καμία λογική είναι η άποψή μου. Το στιλ παιχνιδιού του είχε να προσφέρει στην εθνική, αλλά παραδόξως το όνομά του προσπεράστηκε εύκολα.

Αυτό που φαίνεται από τη φετινή κλήση είναι και πάλι ότι η εθνική μένει εν μέρει παγιδευμένη σε ονόματα και όχι σε αγωνιστικά κριτήρια, ότι δεν τολμά να ρισκάρει (τα ονόματα των νεαρών πλέι μέικερ αναπόφευκτα θα ήταν στην κλήση αφού Διαμαντίδης, Παπαλουκάς είναι εκτός) και ότι τελικά το… πρωτάθλημα δεν αποτελεί κριτήριο για το ποιος θα είναι στην εθνική.

Νέα σελίδα, με λάθη ή παραλείψεις, ανοίγεται για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα που μπαίνει σε μια μεταβατική χρονιά. Κάθε αρχή είναι και δύσκολη και ο Ζούρος θα αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες στην πρώτη του προσπάθεια να οδηγήσει μια εθνική ομάδα. Ας δούμε πώς θα κυλήσει η νέα αυτή προσπάθεια της εθνικής ομάδας. Πάντως, το Ευρωμπάσκετ αναμένεται πάρα πολύ δυνατό και όσο εύκολος κι αν είναι ο όμιλός μας, μόνο σίγουρη δεν είναι η επιτυχία φέτος με το νέο σύστημα.

Νίκος Κουσούλης