Ν. Κρεμαστής: Ποιότητα, ωριμότητα, κλάση και… Σιένα!

Λοιπόν, έχουμε και λέμε: ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή είναι απόλυτα επιτυχημένος στην ευρωπαϊκή του πορεία φέτος! Η ομάδα βρίσκεται στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας, ολοκλήρωσε τις δύο πρώτες φάσεις με 9-7 και ο στόχος που οι… απ’ έξω είχαμε θέσει στην αρχή της χρονιάς, έγινε πραγματικότητα.

Τι μένει; Η υπέρβαση, βεβαίως! Είναι εύκολη; Όχι. Είναι αδύνατη; Επίσης όχι. Ως τα ματς με τη Σιένα έχουμε καιρό, οι αγώνες ξεκινούν στις 21 Μαρτίου με δυο ματσάκια στην Ιταλία. Μέχρι τότε θα την έχουμε… ξεκοκαλίσει την πρωταθλήτρια Ιταλίας. Α, και θα έχουμε και το Κυπελλάκι ανά χείρας.

Το ματ του Ίβκοβιτς

Ο Ολυμπιακός μπήκε στο ματς με τη Γαλατά αποφασισμένος, με σωστή ψυχολογία, με τους παίκτες του να κάνουν ακριβώς αυτό που πρέπει για να ελέγξουν τον αγώνα. Τον Ίβκοβιτς φέτος τον έχω σχολιάσει αρνητικά πολλές φορές, όμως, τώρα είχε ετοιμάσει την ομάδα τέλεια. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ολυμπιακός μπήκε με 7-0 στον αγώνα και μετά κράτησε το προβάδισμα και στα 40 λεπτά της αναμέτρησης.

Αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο αν θέλετε τη γνώμη μου. Η φετινή ομάδα είχε πρόβλημα συνέχειας και συνέπειας. Ίσως λόγω του νεανικού του ρόστερ τους, της απειρίας (πλην των Σπανούλη, Λάζου, Πρίντεζη), ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, ο Ολυμπιακός ως τώρα είχε νεκρά διαστήματα στα ματς του, έχανε διαφορές, έδειχνε κακό πρόσωπο στα δύσκολα. Όμως, στο κρισιμότερο ματς της σεζόν, οι «ερυθρόλευκοι» διαχειρίστηκαν τον αγώνα ουσιαστικά τέλεια.

Δεν θα ήταν εύκολο το ματς, το είχαμε πει. Η Γαλατά έπαιζε κι αυτή τη χρονιά της. Το να κρατάς σε τέτοιο αγώνα το προβάδισμα και στα 40 λεπτά, δείχνει ομάδα κλάσης. Και μάλιστα το… δείχνει στην πιο κατάλληλη χρονικά στιγμή της σεζόν. Πριν τον τελικό Κυπέλλου και πριν τα πλέι οφς Ευρωλίγκας. Ο Ίβκοβιτς είχε πει στην αρχή της σεζόν ότι η ομάδα του θα παίξει καλό μπάσκετ από τον Φλεβάρη και μετά. Τότε (ανάμεσα σε πολλές… χαζομάρες) είχε πέσει στα ψιλά το πράγμα, αλλά τελικά φαίνεται ότι το εννοούσε. Ο Ολυμπιακός τον τελευταίο μήνα έχει ανεβάσει την απόδοσή του πάρα πολύ.

Το κρίσιμο σημείο

Η Γαλατά έκανε ξέσπασμα στο 3ο δεκάλεπτο, ξέσπασμα αναμενόμενο. Το 0-10 και τα κολλητά τρίποντα του Λάκοβιτς την έφεραν στο 54-53 στο μοναδικό σημείο του ματς που φάνηκε απειλητική. Εκεί ο Ολυμπιακός είχε την τέλεια αντίδραση. Ο Ίβκοβιτς έβαλε τον Λάζο στο παρκέ. Θεωρείτε τυχαίο που ο Ολυμπιακός απάντησε με 10-0; Προφανώς και δεν είναι.

Ο Παπαδόπουλος έκλεισε τους διαδρόμους στη ρακέτα στην άμυνα, παρότι ανέτοιμος ακόμα και με πιο αργά ανακλαστικά από τα συνηθισμένα του (φάνηκε στην ευκολία με την οποία έκανε φάουλ) και οι υπόλοιποι κατάφεραν να βελτιώσουν την περιφερειακή άμυνα, αφού ένιωθαν μεγαλύτερη σιγουριά στα μετόπισθεν. Με Ντόρσεϊ, Χάινς και Άντιτς ο Αλντεμίρ και ο Άντριτς έκαναν ό,τι ήθελαν στη ρακέτα και κρατούσαν τη Γαλατά σε κοντινή απόσταση. Με τον Παπαδόπουλο μέσα, αυτό άλλαξε.

Ο Ολυμπιακός έτρεξε ένα 10-0 και έστειλε το ματς εκεί ακριβώς που ήταν και πριν το ξέσπασμα της Γαλατά, απογοητεύοντας πλήρως τους Τούρκους.

Η κλάση του αστέρα

Και μετά, το ματς κρίθηκε από το μεγαλύτερο αστέρι του Ολυμπιακού. Ο Σπανούλης πιέστηκε αρκετά στο ματς, αλλά ήταν πολύ καλός. Σούταρε με πολύ υψηλά ποσοστά εντός παιδιάς (62%) και στο τέλος με 4 μαζεμένους πόντους, με ένα δικό του κλέψιμο στο ενδιάμεσο, καθάρισε το ματς πηγαίνοντας τον Ολυμπιακό από το +7 στο +11. Ουσιαστικά, ακόμη και αυτή η λεπτομέρεια δείχνει πόσο καλά στημένος ήταν ο Ολυμπιακός. Το αστέρι του είχε τις δυνάμεις στα 3 λεπτά πριν το τέλος του ματς να καθαρίσει τον αγώνα. Όπως ακριβώς θα έπρεπε να γίνει δηλαδή.

Αυτά που έπρεπε να κάνει

Είχα γράψει την περασμένη εβδομάδα ότι ο Ολυμπιακός θα κερδίσει αν ελέγξει το ρυθμό. Αν πάει το ματς αργά θα έχανε. Και ο Ίβκοβιτς κατάφερε να διαλύσει την άμυνα της Γαλατά περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο Top-16. Οι Τούρκοι στους 80-85 πόντους θα έχαναν. Ο Ολυμπιακός πολύ εύκολα έσπαγε την άμυνά της σε όλο το ματς, βρίσκοντας εύκολους πόντους στη ρακέτα των Τούρκων και μάλιστα με λίγες πάσες ή ένα κόψιμο. Και αυτό πιστώνεται στον Ίβκοβιτς, αλλά και στην ωριμότητα και ηρεμία των παικτών στο παιχνίδι.

Είχε πει πως ο Λο θα είναι κλειδί, ο Αμερικανός έτρεξε υπέροχα στον αιφνιδιασμό και βοήθησε πολύ την ομάδα. Είχα πει για τον Πρίντεζη, όντως βοήθησε πολύ με το σκορ του. Και ο Σλούκας ήταν καλός παρότι δεν σκόραρε. Απ’ την άλλη, ο Παπανικολάου έχασε τη μάχη με τον Λούκας, αλλά το διάστρεμμα του Αμερικανού μάλλον ήταν το δωράκι των θεών του μπάσκετ στον Ολυμπιακό. Δεν μας χάλασε…

Το μόνο λάθος που είδα να κάνει ο Ίβκοβιτς στο ματς ήταν η συμμετοχή του Κέσελι. Αδυνατώ να πιστέψω ότι αν ο Πελεκάνος έπαιζε τα 14 λεπτά του Σέρβου θα ήταν χειρότερος. Ο Κέσελι ήταν… αόρατος όσο έπαιζε. Έχει το ελαφρυντικό ότι δεν του έδωσαν την μπάλα 2-3 φορές που ήταν μόνος του, αλλά δεν γίνεται να θεωρείσαι καλός σουτέρ και να παίζεις 14 λεπτά χωρίς να σουτάρεις καν και να αναγκάζεις την ομάδα να παίζει με 4 στην επίθεση. Τα 14 λεπτά του ίσως ήταν για να καλύψουν την απουσία του Γκεσεβίτσιους, αλλά θα τα προτιμούσα στον Πελεκάνο.

Η συνέχεια είναι για τον Ολυμπιακό λέει Σιένα, αλλά πριν από αυτό υπάρχει το τελευταίο (κατά τη γνώμη μου) δύσκολο ματς στην κανονική περίοδο της Α1, την Κυριακή στη Δράμα με τον ΚΑΟΔ. Μετά έχουμε τον Ίκαρο και τον τελικό Κυπέλλου το ερχόμενο Σαββατοκύριακο. Με 3/3 ο Ολυμπιακός κλειδώνει την πρωτιά της Α1 (ξανά… κατά τη γνώμη μου), παίρνει την πρώτη κούπα και ανεβάζει ακόμη περισσότερο την ψυχολογία του ενόψει των πλέι οφς της Ευρωλίγκας.

Νώντας Κρεμαστής

Υ.Γ.: Επόμενο ραντεβού μας κανονικά την ερχόμενη Πέμπτη-Παρασκευή, πριν το τελικό Κυπέλλου.