Ποιος να το φανταζόταν…

Δημοσιεύτηκε στις 9 Μαΐου 2008

Ο Άρης πλέον βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, το οποίο θα δείξει αν η ομάδα θα κάνει πισωγύρισμα, ή αν θα μπορέσει να ανακάμψει. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή.

Ο «αυτοκράτορας» δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του αγώνα να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του κρισιμότερου ματς της χρονιάς και μοιραία υποτάχθηκε στις ορέξεις του Μιλισάβλιεβιτς και της παρέας του. Όταν παίζεις τελευταίο παιχνίδι σειράς πλέι οφ στην έδρα σου, ο κόσμος βράζει, είσαι καλύτερη ομάδα και παίζεις όλη τη χρονιά, τότε είναι απαράδεκτο να ξακινήσεις με 0-7. Και σαν να μην έφτανε αυτό, να μην μπορέσεις ποτέ να ανακάμψεις και να δείξεις έστω για 1 λεπτό ότι έχεις πίστη στη νίκη. Ο Άρης πέρασε μόλις μία φορά σε όλο τον αγώνα μπροστά στο σκορ, κι αυτό 2:25 πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου με 38-37. Πέραν τούτου, ουδέν.

Οι ίδιες παιδικές ασθένειες, καμία ψυχολογική προετοιμασία, καθόλου αυτοπεποίθηση, μια ομάδα αγχωμένη και ανήμπορη, καθρέπτης του προπονητή της, ο οποίος την κοιτούσε από τον πάγκο σαν χαμένος στο διάστημα και μετά το ματς έλεγε ότι… δεν θεωρεί τη χρονιά αποτυχημένη!

Δεν θα ασχοληθώ καν με την ενδεχόμενη απόλυση του Χέρμπερτ, καθώς είναι προφανές ότι πρέπει να έρθει μετά από μια τέτοια σεζόν. Με τις συνθήκες στο φετινό πρωτάθλημα, ο Άρης μπόρουσε να τερματίσει 3^ος και με τον… Λάζαρο Λέσιτς προπονητή. Και όμως δεν τα κατάφερε.

Δεν θα πω (ή μάλλον θα πω) ότι από τον Δεκέμβρη γράφω πως ο Τέρι είναι ακατάλληλος, ότι από την πρώτη στιγμή του ερχομού του Ουάσινγκτον λέω ότι η ομάδα πλέον δεν έχει πλέι μέικερ.

Ο Τέρι στο κρισιμότερο ματς της χρονιάς είχε μια από τα ίδια: 3 πόντοι σε 24 λεπτά με 3 έρμπολ στο τελευταίο δίλεπτο και ενέργειες πέρα από κάθε μπασκετική λογική. Ο δε Ουάσινγκτον είδατε σε κάποια στιγμή να ηρεμεί την ομάδα; Να βγάζει στον αγωνιστικό χώρο την πειθαρχία που πρέπει να έχει ένας πλέι μέικερ σε τέτοιους αγώνες, προκειμένου να μην τα χάσουν όλοι οι υπόλοιποι; Έβαλε 20 πόντους με 3 μπούκες στο τέλος, ένα τρίποντο και 2 βολές. Όταν το ματς είχε κριθεί, όταν το Μαρούσι είχε ψυχολογία και δεν έχανε με τίποτα.

Ο Σούλης Μαρκόπουλος έκανε την πλάκα του με τον Χέρμπερτ και ανάγκασε πολλούς οπαδούς της… ΑΕΚ να τραβάνε τα μαλλιά τους για τη φυγή του. Το Μαρούσι είναι στην τετράδα και αυτή τη στιγμή είναι η πιο «hot» ομάδα του πρωταθλήματος. Κέρδισε δύο φορές σε δύο αγώνες στο Αλεξάνδρειο. Αυτό και μόνο τα λέει όλα.

Όσο για τη συνέχεια; Να πούμε και το στατιστικό μας… φέτος το Μαρούσι μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να κερδίσει μόνο δύο ομάδες της Α1: τον Πανιώνιο και τον Ολυμπιακό. Τους δύο, δηλαδή, με τους οποίους λογικά θα παίξει στη συνέχεια. Όμως, αυτό διαβάζεται και διαφορετικά για τους αισιόδοξους: στο τέλος της κανονικής περιόδου το Μαρούσι δεν είχε κερδίσει 3 από τις 14 ομάδες του πρωταθλήματος καμία φορά. Άρη, Ολυμπιακό και Πανιώνιο: ήδη τον πρώτο τον απέκλεισε.

Ο Άρης πρέπει να κάνει προσεκτικές κινήσεις. Μια ομάδα που υποβιβάζεται από την Ευρωλίγκα στο ULEB Cup και δεν είναι πλούσια, όπως η Ντιναμό Μόσχας ή η Μπανταλόνα, κινδυνεύει με αφανισμό. Τα έσοδα θα πέσουν, το μπάτζετ το ίδιο. Ονόματα ξένων θα προσελκύονται πιο δύσκολα, οι Έλληνες θα το σκέφτονται δύο φορές πριν απαντήσουν σε ενδεχόμενη πρόταση. Ο Άρης πρέπει να ξαναχτιστεί, χωρίς όμως να γκρεμίσει τελείως το οικοδόμημα τόσων χρόνων. Ο Ματσόν απομακρύνεται, ενώ μέχρι χτες ήταν σχεδόν σίγουρο ότι θα αναλάβει και πια ζητείται λύση.