NBA draft: Οι τάξεις που ξεχώρισαν

Το ντραφτ του NBA έρχεται σε 2 ημέρες και ξεκινάμε την αναφορά μας σε αυτό απόψε με ένα άρθρο που θα επιχειρήσει να σας βάλει στη συζήτηση για την καλύτερη «τάξη» όλων των εποχών. Μπορεί φέτος να μοιάζει ιδιαίτερα αδύναμο το ντραφτ στο σύνολό του, αλλά αυτό δεν είναι η σταθερά κάθε χρόνο. Υπήρξαν χρονιές που στη λοταρία του Ιουνίου ήταν απίστευτα ονόματα και ομάδες έφταναν να διαλέγουν παιχταράδες μέχρι και μετά το νούμερο 15.

Ποια όμως είναι η καλύτερη τάξη των ντραφτ; Ανάλογα με την ηλικία του καθενός, νομίζω ότι αρκετές τάξεις έρχονται στο μυαλό. Θα προσπαθήσω να αναφέρω τις περισσότερες από αυτές που… βγάζουν μάτι, θα πάρω θέση από τώρα υποστηρίζοντας ότι αυτή του 1984 είναι η καλύτερη και θα ρωτήσω τη γνώμη σας για να ανοίξουμε συζήτηση.

Ψάξαμε και τα 62 ντραφτ που έχουν γίνει ως σήμερα και ξεχωρίσαμε 11 από αυτά. Θα αναφέρουμε τους καλύτερους παίκτες που βγήκαν από τη λοταρία αυτών των 11 Ιουνίων, αλλά όχι μόνο τους Αμερικάνους, και τους δικούς μας σε μερικές περιπτώσεις. Πάντως, χαρακτηριστικό είναι ότι εκτός από μία εξαίρεση (προφανώς φαντάζεστε ποια), ο 21ος αιώνας δεν έχει να επιδείξει σχεδόν τίποτα ξεχωριστό. Δείγμα και αυτό της πτώσης στο επίπεδο της λίγκας. Πάμε λοιπόν με χρονολογική σειρά:

Τάξη του 1950: Εδώ έχουμε 4 hall of famers και τον άνθρωπο που έχει μείνει στην ιστορία ως ο «τύπος που έπαιξε 8 all-star game, αλλά κανείς δεν τον θυμάται». Μπομπ Κούζι, Τζορτζ Γιάρντλεϊ, Μπιλ Σάρμαν και Πολ Άριζιν είναι οι Hall of Famers, με τον Λάρι Φάουστ να είναι ο… άγνωστος. Μιας και το έφερε η κουβέντα, ο Φάουστ είναι ο άνθρωπος που σκόραρε για το 19-18 των Πίστονς εναντίον των Μινεάπολις Λέικερς το 1950 χαρίζοντας στην ομάδα του τη νίκη στο ματς με το χαμηλότερο σκορ στην ιστορία του NBA.

Τάξη του 1954: Θα δούμε σε αυτή 8 all-stars με επικεφαλής τον Μπομπ Πέτιτ. Μαζί του οι Φρανκ Σέλβι, Τζιν Σου, Ρεντ Κερ, Λάρι Κοστέλο, Ρίτσι Γκέριν, Τσακ Νόμπλ, Ντικ Γκαρμέικερ.

Τάξη του 1960: Μπορεί να μην είχε τους πάρα πολλούς αστέρες, αλλά οι τρεις από τους 5 all-stars που έχει… φτάνουν, όντας και Hall of Famers. Όσκαρ Ρόμπερτσον, Τζέρι Ουέστ, Λένι Ουίλκενς, αλλά και Νταράλ Ίμοφ, Λι Σάφερ.

Τάξη του 1962: Οι τρεις Hall of Famers κάνουν την τάξη αυτή μια από τις καλύτερες όλων των εποχών, καθώς έχουν και… βοήθεια. Τζέρι Λούκας, Ντέιβ ΝτεΜπούσχερε, Τζον Χάβλιτσεκ, μαζί με τους Ζέλμο Μπίτι, Τσετ Ουόκερ (7 φορές all-star και πιθανώς στο μέλλον και Hall of Famer), Λεν Τσάπερ, Ουέιν Χαϊτάουερ, Τέρι Ντίσιντζερ.

Τάξη του 1965: Τέσσερις Hall of Famers και ουκ ολίγοι αξιόλογοι all-stars. Γκέιλ Γκούντριχ, Μπιλ Μπράντλεϊ, Ρικ Μπάρι και Μπίλι Κάνινγχαμ, και μαζί τους οι Τζέρι Σλόαν, Μπομπ Λοβ, Φλιν Ρόμπινσον, Ντικ Βαν Αρσντέιλ, Τομ Βαν Αρσντέιλ. Σκληρή ομάδα, ε;

Τάξη του 1970: Αλλάζουμε δεκαετία και βλέπουμε μόλις την πρώτη χρονιά ένα ντραφτ που είχε 10 all-stars, εκ των οποίων 6 έγιναν Hall of Famers (περισσότεροι από κάθε άλλη χρονιά ως τώρα). Ας ξεκινήσουμε από τους 6 λοιπόν, Πιτ Μάραβιτς, Μπομπ Λεϊνίρ, Ντέιβ Κόουενς, Κάλβιν Μέρφι, Νέιτ Άρτσιμπαλντ και Νταν Ίσελ (υπέγραψε στο ABA λίγο πριν το ντραφτ, δεν έγινε ντραφτ, αλλά είναι αυτής της χρονιάς). Μαζί τους οι Ρούντι Τομζάνοβιτς, Σαμ Λέισι, Τζον Τζόνσον, Τζεφ Πέτρι και ο Τζιμ ΜακΜίλαν (ο μόνος που ως παίκτης δεν έγινε all-star).

Τάξη του 1984: Εδώ είμαστε. Τέσσερις Hall of Famers, ο ένας ο πιθανότατα καλύτερος παίκτης που έχει παίξει ποτέ, οι άλλοι τρεις κατά πολλούς οι καλύτεροι στις θέσεις τους στην ιστορία, ή μέσα στους 2-3 καλύτερους. Μάικλ Τζόρνταν, Χακίμ Ολάζουον, Τσαρλς Μπάρκλεϊ και Τζον Στόκτον. Αν βάλετε κι ως κερασάκι τους Άλβιν Ρόμπερτσον, Ότις Θορπ (17 χρονιές στο ΝΒΑ) και Κέβιν Ουίλις (21 χρονιές στο NBA) τότε συμπληρώνεται το γλυκό… Για τα δικά μας μάτια προσθέτω τους Όσκαρ Σμιντ, Ρικ Καρλάιλ, Τόνι Κόστνερ, Τζέι Χάμφρις. Για μένα, η καλύτερη χρονιά όλων των εποχών.

Τάξη του 1985: Πολλοί αστέρες κι εδώ. Από τους Hall of Famers Πάτρικ Γιούιν, Καρλ Μαλόουν και Τζο Ντούμαρς, στους all-stars Μάικλ Άνταμς, Α. Σ. Γκριν, Τέρι Πόρτερ, Εξέιβιερ ΜακΝτάνιελ, Κρις Μάλιν, Ντέτλεφ Σρεμπφ και Τσαρλς Όακλι, και μέχρι τους Ουέιμαν Τισντέιλ, Μπενόιτ Μπέντζαμιν, Σαμ Βίνσεντ, Αρβίντας Σαμπόνις και Μάριο Έλι. Χρονιά πολλών αστεριών κι αυτή.

Τάξη του 1987: Δεν θα πάμε μακριά. Δύο χρόνια μετά, το ντραφτ οδηγούσε ο Hall of Famer Ντέιβιντ Ρόμπινσον και μαζί του οι all-stars Σκότι Πίπεν, Κέβιν Τζόνσον, Χόρας Γκραντ, Ρέτζι Μίλερ, Μαρκ Τζάκσον, Ρέτζι Λιούις, Εκείνη τη χρονιά ήταν και οι Μάγκσι Μπογκς, Πικουλίν Ορτίθ, Φάνης Χριστοδούλου και Σαρούνας Μαρτσιουλιόνις.

Τάξη του 1996: Περνάνε 10 σχεδόν χρόνια για να φτάσουμε στην (κατ’ εμέ) δεύτερη καλύτερη τάξη όλων των εποχών. Έντεκα all-stars ως τώρα από εκείνη τη σεζόν, με τον Μπεν Ουάλας να μην έχει γίνει ντραφτ, αλλά να είναι στην τάξη αυτή. Οι άλλοι δέκα; Άλεν Άιβερσον, Σαρίφ Αμπντούρ-Ραχίμ, Στέφον Μάρμπερι, Ρέι Άλεν, Αντουάν Ουόκερ, Κόμπι Μπράιαντ, Πέτζα Στογιάκοβιτς, Στιβ Νας, Ζερμέν Ο’ Νιλ και Ζιντρούνας Ιλγκάουσκας. Θεαματικό αν μη τι άλλο, ε; Αλλά δεν σταματάμε εδώ. Τότε ήταν και οι Μάρκους Κάμπι, Τόνι Ντελκ, Ευθύμης Ρεντζιάς, Ντέρεκ Φίσερ, Μάρτιν Μιούρσεπ, Πριστ Λοντερντέιλ, Έρικ Στρίκλαντ (δεν έγινε ντραφτ) και Τσάκι Άτκινς (δεν έγινε ντραφτ).

Τάξη του 2003: Και φτάνουμε στο τέλος, αφού πρώτα πάρουμε μια ανάσα στο νούμερο 57 της τάξης του 1999, που αποτελεί το μεγαλύτερο κόλπο όλων των εποχών, καθώς εκεί οι Σπερς επέλεξαν τον Τζινόμπιλι. Λοιπόν, στο 2003 σε μια καταπληκτική τάξη, έχουμε 7 all-stars, αλλά και αρκετούς αξιόλογους παίκτες. ΛεΜπρον Τζέιμς, Καρμέλο Άντονι, Κρις Μπος, Ντουέιν Ουέιντ, Ντέιβιντ Ουέστ, Τζος Χάουαρντ και Μο Ουίλιαμς οι all-stars, ενώ τότε επιλέχθηκαν και οι Κρις Κάμαν, Ντάρκο Μίλιτσιτς, Κιρκ Χάινριχ, Ζόραν Πλάνινιτς, Κάρλος Ντελφίνο, Μάριο Όστιν, Ζάζα Πατσούλια, Σάνι Μπετσίροβιτς και οι δικοί μας Σοφοκλής Σχορτσανίτης, Ανδρέας Γλυνιαδάκης.

Φτάσαμε στο τέλος και πλέον περιμένουμε την επόμενη φουρνιά παικτών που θα μας… παρασύρει στην μπασκετική της μαγεία.