Ο τελευταίος κλείνει την πόρτα στο Μαρούσι – Οργή ΠΣΑΚ για ΕΣΑΚΕ

Τραγική είναι η κατάσταση στο Μαρούσι, με τον Νίκο Λινάρδο να μην αντέχει ούτε αυτός άλλο και να αποχωρεί από την ομάδα, υποβάλλοντας την παραίτησή του την Τετάρτη. Ο Λινάρδος είχε αναλάβει να προπονεί την ομάδα μετά τη φυγή του Γιώργου Μπαρτζώκα, αλλά ούτε και αυτός έμεινε πολύ.

Ο ίδιος είπε ότι δεν έχει άλλα αποθέματα ηθικά, πνευματικά και σωματικά. Λίγο πιο πριν είχε αποχωρήσει και ο Ντεγουόρικ Σπένσερ, που την… έκανε για να πάει στην Μπουντιβέλνικ (η οποία θα αποκλειστεί μεθαύριο από την Ευρωλίγκα από τη Χίμκι).

Βέβαια, το θέμα δεν είναι αυτοί που φεύγουν, καθώς είναι απολύτως λογικό και κατανοητό, αλλά αυτοί που μένουν. Το Μαρούσι τις επόμενες ημέρες θα μάθει αν πήρε πιστοποιητικό συμμετοχής στο πρωτάθλημα, αλλιώς υπάρχει φόβος αρκετοί παίκτες να είναι εντελώς ξεκρέμαστοι αρχές Οκτώβρη σε ομάδα που… κανονικά θα έπαιζε Ευρωλίγκα!

Θεωρητικά η απόφαση της ΕΕΑ θα έβγαινε… την Τρίτη, αλλά αφού δεν είχε γίνει καν η μεταβίβαση μετοχών στη νέα διοίκηση (είχε προγραμματιστεί συνάντηση για Δευτέρα, αλλά αναβλήθηκε χωρίς επίσημη αιτιολογία για το… προσεχές μέλλον) μάλλον η ΕΕΑ έδωσε μόνη της παράταση στο Μαρούσι μπας και διαλυθεί χωρίς τη βοήθειά της και τη βγάλει από τη δύσκολη θέση.

Η ομάδα μοντέλο της περασμένης δεκαετίας, για την οποία όλοι έλεγαν τα καλύτερα, η ομάδα που λειτουργούσε ρολόι αγωνιστικά και διοικητικά, θυμίζει πλέον παρωδία, αφού τα όσα συμβαίνουν δεν βγάζουν κανένα απολύτως νόημα. Μέσα σε όλα η ιστοσελίδα της ομάδας (και η παλιά και η νέα) χτυπήθηκαν από… χάκερς, που τα είχαν με τη νέα διοίκηση (γιατί άραγε;) αλλά και με το Δήμο Αμαρουσίου.

Πάντως, αν το Μαρούσι πάρει άδεια συμμετοχής μέχρι τις 15 Οκτώβρη (έχει φανεί πλέον ότι δεν υπάρχουν προθεσμίες, η πραγματική προθεσμία είναι… όταν ο διαιτητής δείξει 3 λεπτά για το πρώτο τζάμπολ) θα συμμετέχει κανονικά στο πρωτάθλημα.

Εξάλλου κάνει κινήσεις στο μετεγγραφικό παζάρι, επιδιώκοντας να φέρει πίσω τον Κολώκα και έχοντας σχεδόν συμφωνήσει με τον «Mission Impossible» Γιώργο Καλαφατάκη. Προφανώς, έχουν καταλάβει και στην ομάδα ότι η φετινή σεζόν θα είναι «Mission Impossible»…

ΠΣΑΚ εναντίον ΕΣΑΚΕ

Το πρωτάθλημα πλησιάζει στην έναρξή του και οι τόνοι ανεβαίνουν. Μετά την εκ νέου αστεία ανταλλαγή εμπρηστικών δηλώσεων ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, που, αντί να κάτσουν σε ένα τραπέζι να δώσουν λύση στην ξευτίλα που εν πολλοίς οι δυο τους δημιούργησαν στο ελληνικό μπάσκετ, προσπαθούν «φιλότιμα» να δουν πόσο χειρότερα μπορούν να κάνουν τα πράγματα, ήρθε η νέα κόντρα του ΠΣΑΚ με τον ΕΣΑΚΕ.

Κι αν νομίζετε ότι ο ΠΣΑΚ απλά ψάχνει αφορμή, τότε θα εκπλαγείτε διαβάζοντας τα όσα είπε στην ανακοίνωσή του, που, αν αληθεύουν, τότε αποτελούν νέο «χαμηλότερο σημείο» για τους ιθύνοντες του ελληνικού μπάσκετ.

Ο ΠΣΑΚ, εν πολλοίς, κατηγόρησε τον ΕΣΑΚΕ ότι προστατεύει τις ομάδες που θα έπρεπε να έχουν κυρώσεις επειδή έχουν εναντίον τους αποφάσεις των δικαιοδοτικών οργάνων σε κόντρες με αθλητές.

Ο ΠΣΑΚ είπε ότι, παρότι έχει αποφασιστεί (πρόσφατα) να υπάρχουν κυρώσεις στις ομάδες που έχουν εναντίον τους αποφάσεις από τις ΕΕΟΔΑΚ, ο ΕΣΑΚΕ τις προστατεύει. Πώς;

Τα μέλη του ήταν αδικαιολογήτως απόντα από τις συνεδριάσεις όλο το Σεπτέμβρη και έτσι καμία υπόθεση αθλητή εναντίον ομάδας δεν εκδικάστηκε, με αποτέλεσμα να μην τιμωρηθούν οι ομάδες, αφού η ομαλή λειτουργία της επιτροπής ήταν αδύνατη.

Ουσιαστικά, δηλαδή, αν ισχύουν τα παραπάνω, ο ΕΣΑΚΕ είναι συμμέτοχος και άμεσα συνένοχος στο πανηγύρι των ζουρλών του ελληνικού μπάσκετ που εκτυλίσσεται φέτος πριν καν αρχίσει η χρονιά. Και μέσα σε όλα, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος δίνει συνεντεύξεις λέγοντας ότι… δεν πιστεύει «ότι θα αντέξουν και οι 14 ομάδες να τελειώσουν τη σεζόν, ακόμη κι αν την αρχίσουν όλες». Λες και δεν είναι μέρος της δουλειάς του (ως προέδρου της ΕΟΚ) να μεριμνήσει για να μην συμβαίνουν αυτά τα φαινόμενα, αλλά υπάρχει μόνο ως σχολιαστής των πάντων.

Δεν είναι ότι δεν τα είπε… ωραία ο Βασιλακόπουλος στην πρόσφατη ραδιοφωνική του συνέντευξη, ωραία τα είπε: «Δεν καταλαβαίνω τι είναι οι λέσχες φίλων, οπαδών κλπ. Να καταργηθούν. Κι αν δεν μπορεί να καταργηθούν λόγω συντάγματος, ας τους αφαιρεθεί το δικαίωμα να χρησιμοποιούν το σήμα του αθλητικού σωματείου. Οι σύνδεσμοι είναι μηχανισμοί πολιτικής στήριξης πολιτικών προσώπων. Υπάρχει διαπλοκή και αλληλεξάρτηση. Είναι φαύλος κύκλος» και «Χάνουμε την τοπική κοινωνία. Στο μπάσκετ έχουμε περιορισμούς. Μέχρι έξι ξένους. Κανονικά θα έπρεπε να πάμε στους τέσσερις» και «Από τις ομάδες που έχουν πάρει πιστοποιητικά, κάποιες δεν θα αντέξουν. Όλοι υπολογίζουν στον ΟΠΑΠ και την ΕΡΤ» και «Πριν από χρόνια ήμουν ο πρώτος που κατήγγειλα το Στοίχημα. Έλεγα πως θα βάλει υποψίες και βλέπουμε που φτάσαμε σήμερα… Όποια έκπληξη γίνεται, λέμε είναι στημένο». Κάποια σηκώνουν συζήτηση ως προς τη λογική που κατέληξε ως το συμπέρασμα του κάθε συλλογισμού, αλλά δεν είναι της παρούσης αυτό.

Όμως, το θέμα δεν είναι να τα λέει ωραία ο πρόεδρος της ΕΟΚ, το θέμα είναι τι κάνει. Μπορεί ο Βασιλακόπουλος επίσημα να είναι λιγότερο από μήνα πρόεδρος στην ΕΟΚ, αλλά ποιος έκανε κουμάντο τόσα χρόνια εκεί; Ας μην δουλευόμαστε. Δεν γίνεται πλέον ο ένας να τα ρίχνει στον άλλο. Η Πολιτεία στην ΕΟΚ, η ΕΟΚ στην Πολιτεία και τον ΕΣΑΚΕ, ο ΕΣΑΚΕ στην ΕΟΚ και τις ομάδες, οι ομάδες στον ΕΣΑΚΕ και την ΚΕΔ, η ΚΕΔ στις ομάδες και τους οπαδούς, ο ΠΣΑΚ σε όλους και οι δημοσιογράφοι μία στον ένα και μία στον άλλο, ανάλογα με το ποια πλευρά υποστηρίζουν (άλλο γελοίο κι αυτό). Άπαντες είναι συνυπεύθυνοι και θα πρέπει να κάνουν κινήσεις για να βρεθεί διέξοδος. Κι ας μη γίνει πρωτάθλημα για 5 χρόνια αν χρειαστεί.

Πάνω απ’ όλα, δεν νοείται ο επικεφαλής του μπάσκετ στην Ελλάδα να νίπτει τας χείρας του ασκώντας μόνο υψηλή κριτική, χωρίς να προσπαθεί να αλλάξει κάτι. Ιδίως κάποιος με την παρασκηνιακή και διοικητική δύναμη του Βασιλακόπουλου. Σε κάθε άλλη χώρα αυτά τα φαινόμενα δεν γίνονται ανεκτά. Ομάδες πέφτουν 4 κατηγορίες σε μια νύχτα για οικονομικές ατασθαλίες, ομάδες διαλύονται για χρέη σε έναν παίκτη, υπάρχει διαφάνεια και έντιμη προσπάθεια για να ξεπεραστούν τα προβλήματα. Όμως, ποιος μπορεί να πείσει πλέον ότι όλοι και όλα στο ελληνικό μπάσκετ δεν κινούνται με βάση συγκεκριμένα συμφέροντα που δεν έχουν καμία σχέση με εκείνα του ίδιου του μπάσκετ;