Age Of Basketball AGE OF BASKETBALL. Η μοναδική Αθλητιατρική Μπασκετική Πύλη στο ελληνικό διαδίκτυο ξεχωρίζει μέσα από το περιεχόμενο, τα άρθρα …
Δημοσιεύτηκε στις 5 Αυγούστου 2007
Φτάσαμε αισίως (για όσους περιμένουν να πάνε διακοπές) ή απαισίως (για όσους αυτές τις μέρες γυρίζουν από αυτές) στον Αύγουστο και οι δύο «αιώνιοι» του ελληνικού μπάσκετ έχουν ουσιαστικά ο καθένας από μία κίνηση να κάνουν στη μετεγγραφική σκακιέρα. Κίνηση από την οποία θα κριθούν πολλά όσον αφορά τη νέα χρονιά, αλλά και όσον αφορά το παιχνίδι των εντυπώσεων.
Ο Παναθηναϊκός ξόδεψε όλο το καλοκαίρι προσπαθώντας να καλύψει το κενό του Σισκάουσκας, που μπορεί να είπε μπούρδες όταν άνοιξε το στόμα του, αλλά ως παίκτης είναι τεράστιας αξίας. Οι κινήσεις του ακροβατούν ανάμεσα σε καρφιά στον Ολυμπιακό (Περπέρογλου, Ζίζιτς) και προσπάθειες εύρεσης αντι-Σισκάουσκας (Ουίνστον, Περπέρογλου). Βέβαια, αν στο πρώτο οι φίλοι του Παναθηναϊκού μπορούν να δηλώσουν ευχαριστημένοι, καθώς η ομάδα τους πήρε μέσα από τα χέρια του «αιωνίου» τον Περπέρογλου, ενώ καιροφυλαχτούσε για να αρπάξει και τον πιο σταθερό ψηλό του Ολυμπιακού, στο δεύτερο έχω αρκετές ενστάσεις. Ο Περπέρογλου είναι δυάρι και μάλιστα μικρό σε ηλικία και εμπειρία και μόνο Σισκάουσκας δεν είναι. Ο Ουίνστον στον Πανιώνιο έπαιζε ασόδυο όσο κι αν κόπτονται ορισμένοι ότι είναι η απάντηση στον Σισκάουσκας. Εξάλλου ο Αμερικανός θα πρέπει να καλουπωθεί, αλλιώς δεν υπάρχει περίπτωση να δει χρόνο συμμετοχής με τον Ομπράντοβιτς που (σωστά) λειτουργεί με συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο στο μυαλό του.
Μένει η τελευταία κίνηση, δηλαδή ο Σπανούλης. Ο Σπανούλης (άθελά του κι αυτός) έχει εγκλωβίσει τον Παναθηναϊκό σε ένα παιχνίδι αναμονής, για το οποίο οι «πράσινοι» δεν μπορούν να κάνουν τίποτα (παρά να… περιμένουν). Για να μην δουλευόμαστε, ο V-span θα παίζει με φανέλα πρωταθλητή του χρόνου και όχι με αυτή των Σπερς. Οι κινήσεις θα ολοκληρωθούν με αυτή και ο Παναθηναϊκός θα είναι πιο πλήρης από ποτέ: Διαμαντίδης, Σπανούλης, Βούγιανιτς, Μπετσίροβιτς, Χατζηβρέττας, Ουίνστον, Περπέρογλου στην περιφέρεια και Ντικούδης, Τσαρτσαρής, Τομάσεβιτς, Ζίζιτς, Μπατίστ κάτω από τα καλάθια (συν τον Αλβέρτη που παραμένει τιμής ένεκεν). Όμως θα του λείπει το καθαρό τριάρι (είναι αλήθεια ότι μετριούνται στα δάχτυλα στην Ευρώπη), άρα θα ξαναδούμε τον προπέρσινο Παναθηναϊκό, αλλά τουλάχιστον 3 παίκτες πιο «γεμάτο» και με δικαιολογημένη αυτοπεποίθηση ότι θα μπορέσει να κρατήσει τα πρωτεία παντού.
Ο Ολυμπιακός έκανε μεστές μετεγγραφές και κίνησε περισσότερο από τον αντίπαλό του τα νερά, όμως αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό, καθώς θέλει ξανά υπομονή. Εκδικήθηκε τον… Πανιώνιο για την αρπαγή Περπέρογλου παίρνοντας τον Καυκή, πήρε τον Αποστολίδη, ενώ στις τρεις πιο σημαντικές κινήσεις (Ελλήνων) παικτών έντυσε στα κόκκινα τους Βασιλειάδη, Μαυροκεφαλίδη, Βουγιούκα. Η λογική κι εδώ εμφανής. Να πάρει την επόμενη γενιά της εθνικής, κάτι που ποτέ δεν έκρυψαν οι άνθρωποί του ότι ήταν ο στόχος τους.
Αν κοιτάξετε το ρόστερ του Παναθηναϊκού, οι «πράσινοι» έχουν 5 εν ενεργεία διεθνείς συν τον Περπέρογλου (και εν δυνάμει τον Σάκοτα, που μάλλον πάει δανεικός), ενώ ο Ολυμπιακός από αυτή τη γενιά, κανέναν. Όμως, απαντώντας στον Περπέρογλου, έχει 3 (ήδη) διεθνείς της επόμενης γενιάς (Βασιλόπουλο, Μπουρούση, Σχορτσιανίτη) συν άλλους 4 που θα πάρουν τη σκυτάλη (Βουγιούκα, Βασιλειάδη, Μαυροκεφαλίδη, Πρίντεζη) και τον Παπαμακάριο. Η πιο σημαντική κίνηση του Ολυμπιακού, πάντως, ήταν η απόκτηση του Μπλάκνεϊ, ο οποίος ανεβάζει ένα επίπεδο το ρόστερ των «ερυθρολεύκων», εφόσον είναι δεύτερος πλέι μέικερ στη θέση του Χαρίση.
Οι δύο Αμερικανοί αποτελούν ερωτηματικά, αλλά απ’ όσο ξέρω από το NBA, ο Ρόμπερτς θα βοηθήσει κάτω από τα καλάθια με ριμπάουντ, δύναμη και κάποιους πόντους, ενώ επιτρέψτε μου να έχω μία μικρή αδυναμία στον Γουντς (όχι επειδή δεν… πάω τους σκύλους), καθώς απ’ ότι έχω δει μπορεί να αποτελέσει τον παίκτη-έκπληξη στην Ευρώπη (ή αλλιώς μία βραδυφλεγή βόμβα για τον Ολυμπιακό).
Φτάσαμε τις 8 μετεγγραφές και λείπει μία ουσιαστικά κίνηση. Ένας πλέι μέικερ, ο οποίος μπορεί να είναι από τον… Ντι Μπράουν μέχρι το εσχάτως ξανά στο προσκήνιο όνομα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Η διαφορά τεράστια και όχι μόνο στην αξία. Η διαφορά είναι κυρίως στο σχεδιασμό. Ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή έχει 2 Αμερικανούς στο ρόστερ (Γουντς, Ρόμπερτς) και 3 κοινοτικούς (Ματσιγιάουσκας, Σεϊμπούτις, Μπλάκνεϊ). Αν πάρει Αμερικανό, αυτομάτως μένει κενή μία θέση ακόμα για κοινοτικό, αλλά και ο Γουντς πάει μόνο… Ευρωλίγκα. Αν πάρει κοινοτικό (μετρημένες σαν κουκιά οι επιλογές) τότε η ομάδα είναι ίδια σε Ελλάδα κι Ευρώπη και οι μετεγγραφές τελειώνουν. Βασική διαφορά, αλλά σε κάθε περίπτωση ο παίκτης που θα αποκτηθεί θα είναι υψηλών δυνατοτήτων.
Ας δούμε και το κόκκινο ρόστερ: 1 πλέι μέικερ, Μπλάκνεϊ, Καυκής, Αποστολίδης, Παπαμακάριος, Ματσιγιάουσκας, Σεϊμπούτις, Γουντς στην περιφέρεια και Βασιλόπουλος, Πρίντεζης, Μπουρούσης, Σχορτσιανίτης, Ρόμπερτς, Μαυροκεφαλίδης, Βουγιούκας κάτω απ’ τα καλάθια. Σύνολο 14 παίκτες ήδη συν 1 ή δύο ακόμη! Προφανώς φαίνεται υπερπλήρες το ρόστερ του Ολυμπιακού, αφού και ο Αποστολίδης αν φύγει δανεικός, υπάρχουν πολλές επιλογές σε κάθε θέση, ενώ το σημαντικότερο είναι ότι ο Μάτσε φέτος θα έχει δύο πόδια. Και δεν πρέπει να το ξεχνάει κανείς αυτό.
Οι «αιώνιοι» δείχνουν να φεύγουν ένα βήμα (ακόμα πιο) μπροστά από τους υπόλοιπους στην Ελλάδα και κοιτούν ήδη προς Ισπανία μεριά (Μαδρίτη). Όπως το 1995 στη Σαραγόσα. Μόνο που φέτος δεν τους φοβίζει τίποτα.
