Tex Mex ή White men can jump?

Ο Νίκος Κατσαμάτσας επιστρέφει για 3η συνεχόμενη χρονιά στο AoB για το φάιναλ φορ του NCAA! Με το απόλυτο στις προβλέψεις του και με γνώση τέτοια ώστε να μας χαρίσει στο πιάτο όλα όσα χρειάζεται να ξέρουμε για τη μεγαλύτερη γιορτή της σεζόν στο μπάσκετ, με άλλο ένα μαγικό κείμενο! Προσδεθείτε και φύγαμε για Τέξας:

Έλα, παραδέξου το. Δεν έδινες σημασία όλη τη χρονιά στο NCAA. Διάβαζες για Τράκηδες, για Greek Freaks, για 3D και Kill Bill και όταν έβλεπες Badgers, Sycamores, Spartans και τα ρέστα άλλαζες δρόμο. Σου φαίνονταν ανούσιες οι μάχες ομάδων με αστεία ονόματα και πιτσιρικάδων με πιο πολλά σπυριά στη μάπα απ’ όσα στην μπάλα και προτιμούσες να φτάνεις στη νιρβάνα με τις πλουμιστές, γεμάτες χρώμα περιγραφές του Βαγγέλη Ιωάννου και να ξεροσταλιάζεις στο γυαλί για το επόμενο γκρο πλαν στις ανταύγειες του ζεν πρεμιέ.

Τώρα όμως; Κάτι μου λέει ότι έχεις αλλάξει, όπως συμβαίνει συνήθως όταν μπαίνει ο Απρίλης, τώρα περιμένεις να ανάψουν τα φώτα στο AT&T stadium του Arlington στο Texas, να ανοίξεις tv/λάπτοπ την Κυριακή και την Τρίτη τα ξημερώματα και να απολαύσεις την πολύχρωμη πανδαισία, τους τρομπετίστες στις κερκίδες να παιανίζουν το σάουντρακ του Ρόκι και τους μελλοντικούς ΝΒΑers και μη στο παρκέ να λυσσάνε, για να γίνουν αυτοί την άλλη μέρα το νέο talk of the town.

Το πιο συναρπαστικό τουρνουά του παγκόσμιου αθλητισμού είναι και φέτος εδώ, όπως είμαστε κι εμείς για να σε κάνουμε να το απολαύσεις έχοντας την πεποίθηση (ψευδαίσθηση;) ότι ξέρεις τι σου γίνεται. Τώρα που το ξανασκέφτομαι είναι καλύτερα να μην ξέρεις τι σου γίνεται, το απολαμβάνεις περισσότερο. Κλείσε το λάπτοπ και άνοιξέ το ξανά Κυριακή ξημερώματα.

Αν παρά το φροντιστήριο που σου κάνει το Age of Basketball κάθε χρόνο τέτοια εποχή ακούς bracket, seed, sophomore και στο μυαλό σου είναι… η σκέψη Μάο Τσε Τουνγκ, τότε πήγαινε εδώ και ρίξε ένα φρεσκάρισμα.

Ξυπνητήρι θα βάλεις:

Κυριακή, 6/4:
1:09 πμ. Connecticut Huskies vs Florida Gators
3:49 πμ. Kentucky Wildcats vs Wisconsin Badgers

Τρίτη 8/4
4:00 πμ. NCAA National Championship Game

Είναι καλό να γνωρίζεις ότι:

-Η περσινή «σταχτοπούτα» (κάποια στιγμή θα πρέπει να αλλάξουμε παραμύθι, κούρασε) Wichita Shockers, μπήκε στο τουρνουά ως αήττητη (η πρώτη ομάδα μετά το UNLV του Jerry Tarkanian το 1991) κυνηγώντας την perfect season και βγήκε ταπεινωμένη από το Kentucky στους 32.

-11 εκατομμύρια brackets μόνο στο ESPN πήγαν στα σκουπίδια αυτή τη χρονιά. Καλά τα’ γραφε ο editor in chief πριν κάποιες μέρες.

-Μετά την ήττα της Arizona από το Wisconsin στους Elite-8, εξαγριωμένοι κολεγιόπαιδες βγήκαν στους δρόμους του Tuscon και ξεκίνησαν τις ταραχές (σαν τη μεγάλη των μπάτσων σχολή ένα πράγμα), διαμαρτυρόμενοι για αυτό εδώ το σφύριγμα.

-Γενικότερα το φετινό τουρνουά είναι το τουρνουά των διαιτητών αφού με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο έχουν καταφέρει να τα κάνουν μαντάρα. Οι συζητήσεις δίνουν και παίρνουν για το αν πράγματι έχει κανένα νόημα η επανεξέταση του βίντεο, στην οποία νομίμως μπορούν να προβούν οι διαιτητές σε αμφισβητούμενη φάση που συμβαίνει στα τελευταία 2 λεπτά του αγώνα και για το αν πρέπει οι διαιτητές του κολλεγιακού να αμείβονται καλύτερα (για κάποιους είναι η δεύτερη δουλειά τους!), στο περιθώριο ενός κατά τα άλλα εξαιρετικού από άποψη θεάματος και εξέλιξης τουρνουά.

-Το γήπεδο του φετινού Final-4 είναι… το γήπεδο των Dallas Cowboys, μιας από τις παραδοσιακές δυνάμεις του NFL. Αυτό σημαίνει ότι γύρω στις 110 χιλιάδες ανθρώπων θα βρεθούν στις κερκίδες του για να δουν τον φετινό επίλογο της March Madness, σε μια γιορτή του μπάσκετ και του αθλητισμού γενικότερα. Αν ξεκινάς να σκέφτεσαι συγκρίσεις με τα εντός των τειχών δρώμενα, σταμάτα τώρα! Ούτε καν.

Ποιούς θα δεις;

Κάτι σαν βόρειοι και νότιοι είναι αυτό το Final Four αφού Wisconsin και Connecticut από τον παγωμένο βορρά θα τεθούν στους ημιτελικούς αντιμέτωποι με Kentucky και Florida από τα πιο νότια. Κολλέγια με μπασκετική παράδοση και τα τέσσερα, μας κάνουν να αισιοδοξούμε για το Final-4 της ζωής μας. Ήδη το τουρνουά μέχρι στιγμής είναι απλά καταπληκτικό, όσοι είχατε την τύχη να δείτε κάποιον αγώνα (όποιον και να είδατε) σίγουρα θα έχετε ευχαριστηθεί μπάσκετ.

East Region (7 seed) – UConn Huskies

Αυτό δεν to βλέπαμε να ’ρχεται. Οι Huskies να φθάνουν τόσο βαθιά στο τουρνουά και να γίνονται το πρώτο 7 seed που φτάνει σε Final-4 μετά το 1985; Όχι, σε καμία περίπτωση. Ακόμα κι όταν κέρδισαν το Florida με εκείνο το buzzer beater του Napier (θα το δεις παρακάτω) δεν τους λογάριαζαν πολλοί.

Κι όμως φαίνεται ότι οι οιωνοί είναι με το UConn. Φέτος ήταν ξανά στο 21 seed στα τελευταία rankings του Associated Press για την κανονική περίοδο. Το ίδιο συνέβη και το 2011. Φέτος ξαναγίνεται το Final-4 στο Texas. Το ίδιο συνέβη και το 2011. Ξέρεις τι άλλο συνέβη το 2011; Αυτό:

Ποιόν να προσέξω;

Έχουν τον Shabazz Napier. Ο Shabazz Napier έκανε αυτό στους Gators τον περασμένο Δεκέμβρη. Πρώτος σκόρερ, πρώτος ριμπάουντερ, πρώτος πασέρ για τους Huskies τη φετινή χρονιά. Ε, αυτόν να προσέξεις!

Η πορεία προς το Texas:

2nd Round: vs Saint Joseph’s(10) 89-81

3rd Round: vs Villanova(2) 77-65

Sweet Sixteen: vs Iowa State(3) 81-76

Elite Eight: vs Michigan State(4) 60-54

Ο Coach

Μόνο και μόνο το ότι ο Kevin Ollie έγινε ο πρώτος προπονητής μετά τον θρύλο του Connecticut, Jim Calhoun, που οδηγεί τους Huskies σε Final-4, τον κάνει πετυχημένο. Ναι, μιλάμε για τον ίδιο Kevin Ollie που ήξερες από παλιά, τον ρολίστα γκαρντ που πέρασε από μία ντουζίνα ομάδες του ΝΒΑ, την αλλαγή του Allen Iverson. Ε, αυτός ο τύπος, γέννημα θρέμμα… μοσχοκαρυδάς (δεν φταίω εγώ, nutmegger είναι το παρατσούκλι των κατοίκων του Connecticut), όσο δεν γέμιζε το μάτι σαν παίκτης, τόσο το γεμίζει σαν προπονητής.

Βαθιά θρησκευόμενος, πήρε καλά μαθήματα 2 χρόνια σαν βοηθός του Calhoun, κάτι που έκανε το άλμα μάτερ του να του ανανεώσει το συμβόλαιο για πέντε χρόνια. Από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις νέων προπονητών στο NCAA. Είναι μικρός αλλά μικρός ήταν κι ο Donovan όταν παρέα με Noah, Horford και τον μετέπειτα Παοκτζή (όχι, να τα λέμε αυτά) Lee Humphrey ήπιε σαμπάνια 2 σερί χρονιές.

South Region (1 seed) – Florida Gators

Είναι το νο1 seed συνολικά στο τουρνουά. Το φαβορί. Η ομάδα με τις 30 συνεχόμενες νίκες. Με τη διψήφια διαφορά πόντων και στα τέσσερα παιχνίδια της στο τουρνουά. Με τον αντικειμενικά καλύτερο προπονητή. Με την πιο έμπειρη ομάδα. Με πλήρες frontcourt και backcourt που δεν έχει να ζηλέψει κάτι από τους υπόλοιπους.

Θα έρθει το 3ο πρωτάθλημα για τους Gators και τον Billy Donovan; Η λογική λέει ναι. Αλλά πώς μπορεί να επικρατήσει η λογική σε ένα τουρνουά που ονομάζεται March Madness;

Οι Gators έχουν 2 ήττες συνολικά φέτος. Και οι 2 ομάδες που τους νίκησαν είναι στο final-4, με την τελευταία από αυτές τις ήττες να είναι από το Connecticut (αντίπαλό τους στον ημιτελικό) και την προτελευταία από το Wisconsin (ενδεχόμενο αντίπαλό τους στον τελικό). Έχει λοιπόν ανοιχτούς λογαριασμούς και εμφανίζεται έτοιμη να τους κλείσει με θρίαμβο.

Ποιόν να προσέξω;

Τον Scottie Wilbekin. Ο πλέι μέικερ των Gators ήταν ηγέτης στον προημιτελικό με την μεγάλη έκπληξη του φετινού τουρνουά, Dayton, αλλά δεν χρειάστηκε να φορτσάρει κιόλας. Γενικότερα δεν έχει χρειαστεί να φορτσάρει η Florida μέχρι τώρα στο τουρνουά αλλά αν χρειαστεί ο Wilbekin θα είναι εκεί.

Θέλεις κι άλλον; Patric Young. 2,07μ., 115 κιλά, όλο μύες. Και ξέρει να ρίχνει ξύλο.

Η πορεία προς το Texas:

2nd Round: vs Albany(16) 67-55

3rd Round: vs Pittsburgh(9) 61-45

Sweet Sixteen: vs UCLA(4) 79-68

Elite Eight: vs Dayton(11) 62-52

Ο Coach

Billy Donovan. Τον ξέρεις. Εκείνος ο τύπος που είναι προπονητής στο Florida από τα 30 του. Που πήρε τους Gators από την αφάνεια και τους οδήγησε σε 2 πρωταθλήματα. Που μετά τους 2 σερί τίτλους (2006, 2007) υπέγραψε στους Orlando Magic και την άλλη μέρα το μετάνιωσε και γύρισε πίσω.

Αν πάλι δεν τον ξέρεις δεν πειράζει, προφανώς δεν έχεις δει ποτέ σου κολλεγιακό.

Midwest Region (8 seed) – Kentucky Wildcats

«Θα πάνε χαλαρά στο 40-0». «Η καλύτερη τάξη ever». «Θα κυριαρχήσουν».

Αυτά και άλλα πολλά άκουγαν οι Wildcats πριν αρχίσει η χρονιά. Το recruiting του John Calipari ξεπέρασε κάθε προσδοκία και όλοι έλεγαν ότι η αυτή η ομάδα θα πάει αήττητη στο τουρνουά.

Αποτέλεσμα; 24-10 ρεκόρ και 29ο συνολικά seed (8ο στο midwest region).

Παρ’ όλα αυτά την κατάλληλη στιγμή με έναν μαγικό τρόπο τα πάντα άλλαξαν και ο Calipari ετοιμάζεται να αρπάξει τον 2ο τίτλο του στο 3ο Final-4 για τους Wildcats σε 4 χρόνια. Φαίνεται λοιπόν ότι αυτή η ομάδα ήταν όντως φτιαγμένη για μεγάλα πράγματα, απλά της έλειπε η ωριμότητα, που ήρθε μέσα από την τριβή στα μεγάλα παιχνίδια. Και τώρα πια, ποιός μπορεί να ξεγράψει ένα από τα πληρέστερα προγράμματα του NCAA και έναν προπονητή που ξέρει να παίρνει αυτό που θέλει;

Ποιόν να προσέξω;

Τον Aaron Harrison. Όχι. Tον Andrew Harrison. Όχι, τον Aaron.

Βασικά και τους 2 γιατί ούτως ή άλλως δεν θα καταφέρεις να τους ξεχωρίσεις. Πάρ’ τους πακέτο λοιπόν. Οι δίδυμοι γκαρντ που αποτελούν το backcourt του Kentucky είναι μέχρι τώρα το βαρόμετρο των Wildcats μαζί με τον πρώτο τους σκόρερ Julius Randle στα forward.

Η πορεία προς το Texas:

2nd Round: vs Kansas State(9) 56-49

3rd Round: vs Wichita State(1) 78-76

Sweet Sixteen: vs Lousville(4) 74-69

Elite Eight: vs Michigan(2) 75-72

Ο Coach

John Calipari. Ακόμα αμφιταλαντεύονται στην Αμερική για το τι ακριβώς είναι. Ένας εξαιρετικός recruiter, ένας ικανός coach, ίσως και τα δύο; Για το πρώτο πάντως δεν υπάρχει αμφιβολία. Σαρώνει κάθε χρόνο την αφρόκρεμα των high schools και αν πραγματικά θέλει κάποιον παίκτη, τον στρατολογεί πάση θυσία. Όπως φέτος που ξεκινάει στην πεντάδα του πέντε freshmen (!).

Ο αντίλογος λέει ότι το Kentucky είναι ομάδα του “one and done” (ένα χρόνο κολλέγιο και μετά NBA), ότι οι παίκτες δεν μαθαίνουν σωστά τα βασικά και τις αξίες που μεταδίδονται ευκολότερα σε τέτοια νεαρή ηλικία και όλη η καριέρα τους ξεκινάει στραβά.

Ο Calipari από την άλλη λέει ότι… έχει 3 Final-4 σε 4 χρόνια και πάει για τον 2ο του τίτλο. Και να είσαι σίγουρος ότι του χρόνου, που η μισή του ομάδα θα έχει δηλώσει συμμετοχή για το ΝΒΑ draft, εκείνος και τα λαγωνικά του θα έχουν ήδη αλωνίσει τα μισά highschools της χώρας και θα έχουν ήδη στρατολογήσει τους πενταδάτους της νέας σεζόν.

West Region (2 seed) – Wisconsin Badgers

Μην εκπλαγείς αν ανοίξεις την τηλεόρασή σου και δεις πέντε λευκούς να ξεκινούν για του Badgers. Αλήθεια θα ’ναι. Εντάξει, ίσως να υπερβάλλουμε λίγο και να είναι τέσσερις λευκοί starters αλλά και πάλι, από πότε έχεις να δεις περισσότερους λευκούς από μαύρους να ξεκινούν πεντάδα; Θα ’ταν 80s, ε; Επίσης μην εκπλαγείς αν τελικά αυτοί οι λευκοί στεφθούν πρωταθλητές NCAA 2014. Πάλι αλήθεια θα ’ναι.

Το Wisconsin επέζησε του δραματικότερου μέχρι τώρα παιχνιδιού του φετινού τουρνουά απέναντι στην Arizona στους Elite-8 που κρίθηκε στην παράταση. Έγινε βέβαια σάλος στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού για τη διαιτησία του συγκεκριμένου αγώνα, η συζήτηση όμως επικεντρώθηκε στον τρόπο που σφυρίζουν οι διαιτητές και όχι στο ότι οι badgers δεν άξιζαν την πρόκριση. Την… παρα-άξιζαν και μάλιστα δείχνουν ότι έχουν όλα τα φόντα για να κόψουν το διχτάκι την Τρίτη τα ξημερώματα.

Ποιόν να προσέξω;

Τον Frank Kaminsky. Ξεκάθαρα.

Ίσως ο καλύτερος παίκτης στο τουρνουά, εξαιρετικά κοντρολαρισμένος ψηλός που μπορεί να πάρει το τουρνουά μόνος του. Στον προημιτελικό με την Arizona είχε 28 από τους 64 πόντους της ομάδας του. Εφόσον δεν τον σταμάτησαν οι ψηλοί της Arizona δεν βρίσκω ποιος μπορεί να τον σταματήσει. Αν επαναλάβει εμφάνιση Elite 8, μπορούμε από τώρα να γράψουμε: Wisconsin, πρωταθλητές NCAA 2014.

Η πορεία προς το Texas:

2nd Round: vs American University(15) 75-35

3rd Round: vs Oregon(7) 85-77

Sweet Sixteen: vs Baylor(6) 69-52

Elite Eight: vs Arizona(1) 64-63

Ο Coach

Ο Bo Ryan δεν ήταν ποτέ ένας προπονητής-φίρμα του NCAA. Οι περισσότεροι έλεγαν ότι οι ομάδες του είναι βαρετές. Ότι 14 χρόνια χωρίς Final-4 είναι πολλά. Ότι φτάνει στη δύση της καριέρας του χωρίς ουσιαστική επιτυχία.

Και ύστερα ήρθε το φετινό. Ο «βαρετός» έχει την ευκαιρία στα 66 του να κλείσει πολλά στόματα και να οδηγήσει τους badgers στον πρώτο τους τίτλο μετά από 73 χρόνια!

Στον κουβά;

Ό,τι και να διαλέξεις μέσα θα’ σαι. Πιθανότητες υπάρχουν για τα πάντα. Μιλάμε για τις 4 καλύτερες, όπως αποδείχτηκε, ομάδες της Αμερικής.

Επειδή όμως, όπως κάθε χρόνο, πρέπει να κάνουμε μία πρόβλεψη, ιδού.

Θα πάμε ελαφρώς κόντρα στα προγνωστικά. Για τον πρώτο ημιτελικό θα δώσουμε μία σχετικά άνετη νίκη της Florida με +7 πόντους. Για τον δεύτερο, πιθανότατα θα γίνει πιο κλειστό ματς και θα το δώσουμε στο Wisconsin με κάτω από 5 πόντους.

Όσο για τελικό, το όραμα που είδαμε λέει Wisconsin Badgers πρωταθλητές. Απίστευτο δεν θα’ ναι;

Νίκος Κατσαμάτσας